New World: Aeternum

Als je niet op de hoogte bent van New World, heb je misschien de onthulling van New World: Aeternum gezien en nagedacht over de vraag wat dit eigenlijk is. Is het een nieuw spel? Is het een uitbreiding? Welke invloed heeft dit op de oorspronkelijke lancering in 2021? Het simpele antwoord is dat New World: Aeternum is New World, niets meer en niets minder. Dit is een bijgewerkte en marginaal verbeterde versie van die originele MMORPG die is aangepast en verdraaid op de plaatsen waar verbeteringen kunnen en moeten worden aangebracht, allemaal als onderdeel van de inspanning om de game voor te bereiden op de komst van de console. Ja, je hoort het goed, New World is nu op console, en als je geïntrigeerd bent door wat dat betekent voor de pc-versie, nou... Ogenschijnlijk niet heel veel. Je krijgt de bovengenoemde aanpassingen in een compleet pakket dat het basisspel en de Rise of the Angry Earth -uitbreiding samenvoegt, maar zonder al het gedoe en de extra moeite die is gestoken in het maken van dit project voor controller-gameplay en actie op een televisie die zich halverwege de kamer bevindt.

In feite is New World: Aeternum een console-georiënteerde versie van New World, en daarom ga ik de titel niet zoals gewoonlijk beoordelen, ik ga mijn inspanningen concentreren op hoe deze game werkt en speelt in 2024 als een console en verbeterde ervaring - als je anders zoekt, kun je hierheen gaan om te zien wat we oorspronkelijk dachten over New World in 2021.

Allereerst, New World: Aeternum is nog steeds een MMORPG. Het is nu minder overweldigend een MMO en is meer een game die leunt op de RPG-kant van de dingen, wat betekent dat je het grootste deel van deze titel alleen kunt ervaren en zonder de noodzaak om samen te werken in gilden en dergelijke. Als je van dat sociale aspect houdt, is het nog steeds erg aanwezig, maar als je liever het ongelooflijk lange verhaal ervaart en de enorme open wereld verkent zonder andere spelers bij te hoeven houden, kun je dat zonder problemen doen.

Amazon Games heeft geweldig werk geleverd door van een PC MMORPG een product te maken dat comfortabel aanvoelt op een controller. De mechanica is zo vereenvoudigd dat het zonder complicaties of frustraties werkt, misschien zelfs tot het punt waarop het in de praktijk vaak een beetje te basic aanvoelt. De actie van de controller werkt probleemloos, met melee-actie gereserveerd voor de triggers en vaardigheden voor de bumpers, terwijl basisinteractie is gereserveerd voor de vier kernknoppen. De gebruikersinterface is ook aangepakt en gestroomlijnd en opnieuw opgebouwd op zo'n manier dat deze nu gecentraliseerd is en niet in de hoek van je scherm is geklemd, waardoor je gemakkelijker in de gaten kunt houden welke vaardigheden beschikbaar zijn en klaar zijn om te worden gecast. Al deze onderdelen bewijzen dat New World: Aeternum een plaats heeft op consoles, maar dit vertaalt zich niet helemaal naar het menu-ontwerp.

Er is een speciale plaats in de hel voor controllergames die cursors gebruiken als een vorm van menunavigatie, en dankzij zijn MMO-roots gebruikt New World: Aeternum dit vrijwel overal. Of het nu gaat om knutselen, navigeren door de vaardigheidsbomen, voorraadbeheer of zelfs het selecteren van het juiste aas voor je hengel, deze frustrerende en trage cursorsystemen verschijnen en maken van je leven een levende nachtmerrie. Maar dit is niet het enige probleem met de menu's, want ik denk dat Amazon Games wat werk moet doen met de lettertypekeuze en zelfs de grootte. Terwijl je op een monitor een paar meter voor je staat, zijn er beperkte tot geen problemen, maar als je achterover leunt op een bank en naar een tv kijkt op een afstand van één tot twee meter, beginnen de problemen zich op te stapelen, waardoor je ongemakkelijk naar voren leunt om te turen en de kleine lettertjes leest van het wapen dat je zojuist hebt geplunderd en waarin meerdere unieke en willekeurige effecten zijn ingebakken.

Dit probleem sluipt dan ook in de sociale elementen, die voor de controllergebruiker meer als een gedoe aanvoelen. Je ziet een wereldchat linksonder in je HUD die met lichtsnelheid beweegt terwijl toetsenbordgebruikers behendig antwoorden typen, terwijl je als een holbewoner door een pop-uptoetsenbord navigeert. Deze systemen werken, en daar valt wat over te zeggen, maar in het jaar 2024 kunnen we toch betere oplossingen vinden voor communicatie en menunavigatie waardoor de controllergebruiker niet met zijn hoofd tegen een muur wil slaan?

Qua graphics is het over het algemeen behoorlijk indrukwekkend wat Amazon Games heeft opgeleverd. MMORPG's zijn notoir lelijk, en naarmate games groter worden, hebben ze de neiging om lelijker te worden om ze minder prestatie-intensief te maken, wat ongetwijfeld een belangrijke reden is waarom World of Warcraft er nog steeds uitziet alsof het is gebouwd voor een pc uit het midden van de jaren 2000. New World: Aeternum komt niet in de buurt van zo rudimentair qua uiterlijk, maar als je je concentreert op de details, begint het grote scheuren te vertonen. De personagemodellen en de vijanden zijn eerlijk gezegd erg lelijk om naar te kijken, meer dan ooit tijdens tussenfilmpjes, maar hetzelfde wordt vaak niet gezegd over het omgevingsontwerp. Terwijl je de wereld ronddwaalt, zul je verrast worden door een deel van de esthetiek, of het nu gaat om gouden stranden, dichte bossen, besneeuwde berglandschappen, rijkelijk bevolkte steden, er is veel variatie in dit land, en dat is zonder twijfel een hoogtepunt. Het is ook vermeldenswaard dat de prestaties op Xbox Series X soms worstelen, vooral wanneer u door de vermoeiende menu's bladert die de neiging hebben om een paar seconden te registreren en te verwerken voordat u de inhoud presenteert. Onnodig te zeggen dat dit ruw aanvoelt voor een gloednieuwe game in 2024.

Als je dit allemaal opstapelt met het feit dat New World: Aeternum eerlijk gezegd op dit moment te veel inhoud heeft, of het nu gaat om de lange campagne, te veel zijmissies om te tellen, grootschalige multiplayer-evenementen, PvP en zelfs zeven unieke personage-archetypen die je kunt kiezen en waaruit je kunt veranderen wanneer je maar wilt, is er echt geen enkel argument over het opraken van dingen om te doen in dit spel. Goed... Tenzij je leeft en ademt New World en New World alleen dat is. Natuurlijk kan er een argument worden gemaakt over de missiestructuur van New World: Aeternum en de zeer grindy aard ervan, maar dit zijn zorgen die bestonden in het originele spel, en je kunt daar meer over zien in onze volledige recensie van het origineel hierboven.

Gezien het feit dat de console-MMORPG-sector in de loop der jaren behoorlijk tekortschoot in vergelijking met pc, is New World: Aeternum zeker een sterke kandidaat voor geïnteresseerde controller-spelers om naar te kijken. Het is tot de nok toe volgepropt - zelfs overvol - met inhoud, werkt redelijk goed met een gamepad, heeft bruikbare en vaak indrukwekkende graphics, en volledige crossplay tussen pc, PS5 en Xbox Series X/S, zodat je kunt samenwerken met je vrienden, ongeacht waar ze spelen. Maar het is niet zonder zijn beperkingen en problemen, en het is om deze redenen dat New World: Aeternum wat meer verfijning en aanpassingen zou kunnen gebruiken om ervoor te zorgen dat het de taak van een uitputtende en onaangetaste console-MMORPG-inspanning volbrengt.