Next of Kin

Next of Kin begint onschuldig genoeg met een autorit naar een klein stadje. We kruipen in de huid van Thomas, een gewone man in de bloei van zijn leven, die samen met zijn vrouw Martha een huis heeft gekocht. Het eerste wat me opvalt is dat de graphics gezellig en uitnodigend zijn. Het ziet eruit als Stardew Valley of een oud Nintendo-spel in twee dimensies. Die illusie wordt vrij snel doorbroken. Dit is geen charmant avontuur, maar een nogal hardgekauwde indiegame die zware onderwerpen behandelt. Je krijgt te maken met de gevolgen van psychische aandoeningen en wordt geconfronteerd met wat het met mensen kan doen.

Het is moeilijk om niet onder de indruk te zijn van hoe duister dit verhaal in de loop van het avontuur wordt. Zoals alle spannende verhalen, word je in slaap gesust met een vals gevoel van veiligheid. Dat is ook de reden waarom het moeilijk is om details over het verhaal zelf te onthullen zonder de ervaring voor je te bederven. Het kostte me 81 minuten om de aftiteling te bekijken. Het is ontworpen om je in één of twee zittingen door het avontuur te loodsen. Dit is een bewuste keuze van Spelkväll Games. Ze willen uw kostbare tijd niet onnodig verspillen. Als het verhaal eenmaal begint, gaat het heel snel. Het begint met het verdwijnen van je vrouw, je bent je geheugen kwijt en moet uitzoeken wat er echt is gebeurd. We hebben dit soort verhalen eerder gezien en een personage zonder geheugen is niet origineel. Om het mysterie te ontrafelen, kun je met mensen in het dorp praten, artefacten vinden en voorwerpen onderzoeken om je herinneringen te ontgrendelen.

Om hier het maximale uit te halen, moet je accepteren dat dit moeilijke onderwerpen zijn om te bespreken. Psychische aandoeningen kunnen vele vormen aannemen en gevolgen hebben, zoals zelfmoord. Ik vond het contrast tussen de graphics, het spelontwerp en het verhaal geweldig. Aan de ene kant maak je kennis met prachtige omgevingen, grappige personages en aan de andere kant ben je getuige van vreselijke dingen die een persoon kunnen overkomen. Er zit een duisternis in die zich aanvankelijk onder de oppervlakte verbergt, versterkt door de muziek. Er is helaas een beperkte hoeveelheid muziek, die zich keer op keer herhaalt. Sommige stukken zijn echt goed gedaan, maar ze worden helaas repetitief als ze te vaak worden gehoord, ondanks de korte speelduur. Er zijn geen opgenomen stemmen, maar alle personages spreken via tekst.

Voor de prijs van twee liter bruisende pop krijg je een heel persoonlijk en intiem verhaal over twee mensen en hun uitdagingen in het leven. Psychische aandoeningen zijn iets waar veel mensen in het echte leven mee in aanraking komen en hoewel het niet een van de meest aangrijpende dingen is die ik heb meegemaakt, is het belangrijk om over deze onderwerpen te praten. Ik vind dat er respectvol mee wordt omgegaan. Het zou me niet verbazen als de ontwikkelaars hier op de een of andere manier persoonlijke referentiekaders voor hebben. Het detailwerk in het script doordringt het avontuur. De hoofdrolspelers groeien in de loop van het avontuur als personages. Er is altijd wel iets om over na te denken en of wat er gebeurt een andere verklaring heeft. Daarom is de dialoog het beste aan de titel. Hier vind je ook de kracht van het product.

Over het algemeen is het een korte maar redelijke ervaring die een aantal behoorlijk moeilijke gespreksonderwerpen aanpakt. Het is goed geacteerd en Spelkväll Games heeft een behoorlijk boeiend verhaal gecreëerd. Aangezien het hun eerste project is, ben ik benieuwd wat ze in de toekomst zouden kunnen doen, met wat meer ervaring en geld. Helaas is de muziek repetitief en boeit de gameplay me niet. Het wordt eentonig om niet in die mate met de wereld te kunnen communiceren. Ik mis genoeg variatie in de set-up. Ik denk dat dit beter geschikt zou zijn als audiovisuele roman dan een gewoon spel in zijn huidige vorm. Dat gezegd hebbende, heeft Spelkväll Games potentieel als ontwikkelaar. Als ze profiteren van de sterke punten en de zwakke punten ontwikkelen, zal de volgende titel nog beter zijn. Als je de gebreken kunt accepteren, zul je niet veel verliezen door het verhaal van Thomas en Martha in Next of Kin te ervaren.