Dansk
Svenska
Norsk
Suomi
English
Deutsch
Italiano
Português
Français
中文版
Indonesia
Polski
日本語
한국어
Česko
Ελληνικά
Türkçe
Tiếng Việt
عربي
Volg ons
We weten allemaal hoe het is om te zien hoe een trending game de wereld stormenderhand verovert en je toch ongeïnteresseerd achterlaat. Misschien heb je dat spel geprobeerd en kun je gewoon, ondanks dat je er de tijd en moeite voor hebt genomen, op geen enkel significant niveau contact maken met het spel. Ik weet dat ik dat een paar keer heb meegemaakt, dus hier zijn een paar populaire spellen waar ik gewoon niet in kan komen.
Er is gewoon iets met extractie shooters dat gewoon niets voor mij doet. Misschien is het het feit dat al je harde werk in enkele ogenblikken kan worden weggevaagd en tot niets kan worden teruggebracht. Wat de situatie ook is, het is niet beperkt tot alleen Escape from Tarkov, aangezien ik het erg uitdagend vond om me aan te sluiten bij de hordes die constant naar nieuwe extractieshooters trekken of zich willen koesteren in gevestigde series die modi toevoegen met extractiemechanica. Persoonlijk heb ik liever dat er geen voortgang van betekenis is om naar te streven, zoals het geval is in battle royales, of dat ik in plaats daarvan vooruitgang heb die aan het einde van het spel blijft, zoals bijna overal elders.
Ik ben nogal vocaal over mijn standpunt over actie-RPG's en de ontwerpstijlen die in feite de populairste trend van de gamewereld werden na het debuut van Dark Souls. Ondanks dat mensen me keer op keer vertellen hoe uitstekend en baanbrekend de fantastische RPG van FromSoftware is, kan ik gewoon niet over de ontmoetingen en opzet heen komen die is ontworpen om te frustreren en de algehele verhaalstructurering die vaak wordt gezien in dit genre waar niets van betekenis wordt uitgelegd en de fijne kneepjes vaak worden behandeld als een tweede gedachte. Ik weet zeker dat er veel meeslepende delen van Elden Ring zijn, maar ik geniet bijvoorbeeld graag van mijn tijd met videogames en het laatste wat ik wil terwijl ik probeer te ontspannen na een lange dag, is om enkele uren te worden gekweekt door een van de vele bazen.
De koning van de levenssimulatietitels? Ik twijfel er niet aan dat dit voor velen het geval is, maar voor mij is er gewoon iets aan dit spel dat me ongeïnteresseerd maakt. Bij meerdere gelegenheden ben ik teruggekeerd naar Stardew Valley ervan overtuigd dat dit de tijd zal zijn dat ik er verliefd op zal worden, maar elke keer blijf ik achter met dezelfde indruk en ervaring, een die er vaak toe leidt dat ik het spel neerleg en er niet meer naar terugkeer. Ik waardeer wat Stardew Valley heeft gedaan voor dit deel van de gamewereld en ook voor indie-ontwikkelaars als geheel, maar dit verandert niets aan het feit dat als het gaat om life-sim-titels, Stardew vaak onderaan de lijst van mijn go-to's staat.
Hoewel ik Counter-Strike beschouw als de gouden standaard voor wat een competitieve shooter kan en zou moeten zijn, heeft deze stijl van shooter me nooit aangesproken. Het is niet alleen CS, het zijn ook nieuwere toevoegingen aan de vouw, zoals Valorant en Spectre Divide. Ik heb niet het geduld en de focus die nodig zijn om een perfecte plaatsing van het dradenkruis te behouden en de juiste hoek vast te houden totdat mijn tegenstander toegeeft en een fout maakt. Ik geef er de voorkeur aan om de hoek om te sprinten, met vuurwapens in de aanslag en te zien hoeveel vijanden ik kan uitschakelen voordat ze me terughalen - je weet wel, de Call of Duty -ervaring. Dus ja, ik ben persoonlijk meer een fan van arcade shooters, vandaar de uitdaging om me aan te passen aan de titan van Valve.
Zijn het vaak de grootste wedstrijden van het jaar? Absoluut. Maar dat verandert niets aan het feit dat ik de tijd van de dag niet kan (en wil) vinden voor de voetbalserie van EA. Toegegeven, dat is voornamelijk om twee redenen. De eerste is dat ik niet denk dat veel sporttitels goed werk leveren bij het daadwerkelijk simuleren van de sport waarop ze zijn gebaseerd, met als uitzonderingen golf en misschien tennis. De tweede reden is dat ik het erg uitdagend vind om geld te blijven uitgeven aan een serie die op jaarbasis slechts kleine verbeteringen ziet en toch het lef heeft om voor een volledig, premium prijskaartje te verkopen en de op microtransacties gerichte modus effectief te resetten en fans te vragen door te gaan met het kopen van loot boxes vol met onbeduidende digitale kaarten om te slagen in een pure pay-to-win-ervaring. Het is waanzin.
Hoeveel van mijn keuzes komen overeen met jou? Ben je het daarmee eens en bevind je je op een vergelijkbare plek wanneer je probeert verbinding te maken met actie-RPG's of FIFA/EA Sports FC -projecten? Laat het me weten in de reacties en deel welk populair spel je gewoon niet kunt spelen, ondanks dat je het probeert.