Splitgate 2 Preview: 1047 Games herovert verlichting in een fles

Er is een zekere mate van gevaar met de manier waarop ontwikkelaar 1047 Games is omgegaan met Splitgate. De originele titel debuteerde een paar jaar geleden voor een enorm publiek en veel bijval, zozeer zelfs dat het team besloot dat de beste manier van handelen om een game af te leveren in de visie die ze echt hadden, was om het succes dat de serie al had gezien te nemen en al zijn aandacht en middelen te besteden aan een groter en grootser vervolg. In veel opzichten lijkt het enigszins op hoe Player First Games omging met MultiVersus, door een populair product te nemen, de ondersteuning te beëindigen en in plaats daarvan aan te nemen dat fans zullen juichen en de uiteindelijke terugkeer zullen vieren met luidruchtige fanfare. Ik breng die vergelijking naar voren omdat het falen van MultiVersus laat zien dat het succes van bliksem in de fles niet altijd een tweede keer kan worden vastgelegd, wat Splitgate 2 zo'n meeslepend verhaal maakt.

Dit vervolg neemt alles wat Splitgate zo'n vermakelijk product maakte en tilt het gewoon naar een nieuw niveau. Ik kan dit met zekerheid zeggen, want onlangs had ik de kans om een paar uur van het spel te spelen om dezelfde functies te ervaren die beschikbaar worden gesteld in de crossplay-alfa. Ik was op de hoogte van de traditionele en bloedstollende 4v4-actie, de nieuwe klasse- en uitrustingssystemen en ook de veel chaotischere 8v8v8-modi, en ik kan zeggen dat zelfs na slechts een paar uur die Splitgate 2 een veelbelovende arena-shooter lijkt te zijn.

1047 Games heeft er geen geheim van gemaakt dat ze zich hebben laten inspireren door grootheden uit de arena. Call of Duty en Halo zijn twee namen die veel worden gebruikt, maar voor Splitgate 2 waren de specifieke voorbeelden waar de ontwikkelaar naar keek Halo: Reach en Destiny, en dat is te zien. Splitgate 2 biedt zijdezachte en gestroomlijnde shooter-actie die is gedefinieerd en uitgebreid met enorme diepgang en creatieve opties dankzij de bewegingssuite en iconische portaalsystemen. Het vuurgevecht is strak en responsief, het tempo snel maar niet verblindend, de bewegingsopties gevarieerd maar beheersbaar, die allemaal samenkomen om een shooter te maken met een zeer toegankelijk basisniveau en een zeer hoog vaardigheidsplafond. Zolang je een wapen kunt bewegen en richten, ligt de rest van Splitgate 2 voor het oprapen, en het meeste zal vanzelf voor je komen naarmate de uren verstrijken.

Het idee om portalen te gebruiken lijkt in eerste instantie misschien verbijsterend en zelfs een beetje verwarrend, maar 1047 Games heeft een grote nadruk gelegd op levelontwerp en het bouwen van arena's op zo'n manier dat portalen de actie niet overweldigen. Je kunt snel de kaart doorkruisen op een manier waar GLaDOS trots op zou zijn, of in plaats daarvan een portaal achter een vijand openen en het gebruiken om ze nietsvermoedend neer te schieten. Nogmaals, het draait allemaal om vaardigheidsniveaus met Splitgate 2, en zoals alle geweldige arena-shooters is deze titel vanaf de grond opgebouwd om boeiend te zijn voor zowel nieuwkomers als veteranen.

Een van de belangrijkste manieren waarop 1047 Games de Splitgate-formule in dit vervolg heeft verdraaid, komt in de vorm van klassen en uitrustingen. Dit lijkt op het eerste gezicht misschien een beetje veel, maar ze zijn eigenlijk op een heel interessante manier geïmplementeerd die de actie verbetert. Een van de gebieden waar arena-shooters kunnen haperen, is hoe iedereen zich in principe op hetzelfde speelveld bevindt, wat betekent dat de actie gewoon intens en zweterig wordt, waarbij het erom gaat je tegenstander gewoon te slim af te zijn. Voor Splitgate 2 helpen deze klassen om een extra strategisch element toe te voegen, omdat ze elk iets anders doen. Aeros is de typische run-and-gunner die draait om snelheid en behendigheid, terwijl Meridian manieren biedt om vijanden door muren te markeren en te spotten, terwijl Sabrask de gevaar-nabije, doel-controller is die graag vijanden aanvalt en beschermende schilden inzet. Elke klasse is zeer effectief in actie en doet alle kerndingen van Splitgate die je zou verwachten, maar ze blinken ook uit boven elkaar op iets meer niche-manieren en dat verandert de actie en strategie echt enorm.

De uitrustingen zijn een beetje anders omdat ze de speler de mogelijkheid geven om het wapentype uit te rusten dat bij hem past. Je kunt een jachtgeweer meenemen als je speelt als Sabrask, een SMG als je inklokt als Aeros, of een karabijn als je Meridian bent, of je kunt compleet tegenovergesteld doen aan hoe je zou verwachten dat de klasse wordt gespeeld en dat is helemaal prima. Het enige probleem is dat elke klasse iets andere wapenvarianten heeft, zoals bijvoorbeeld Meridian veel railgun-wapens heeft, Sabrask houdt van semi-automatische, pomp- of grendelwapens, en Aeros gaat veel meer over volautomatisch, en dit alles betekent dat sommige wapens verbleken in vergelijking met andere. Plus, en dit is misschien wel het grootste probleem dat Splitgate 2 momenteel heeft, er is heel weinig downtime en je wordt snel in nieuwe rondes of games gegooid en je hebt maar enkele seconden om je uitrusting aan te passen aan de omstandigheden van de wedstrijd zelf, iets dat soms een beetje overweldigend aanvoelt. Er is op dit moment zeker wat werk aan de winkel met loadouts, want het druist een beetje in tegen Splitgate's kenmerkende thema van eenvoud en gestroomlijnd schietplezier.

Maar hier is het ding, dit is een van de twee belangrijkste kritiekpunten die na een paar uur met het spel in me opkwamen. De spelmodi zijn gevarieerd en ongelooflijk uitgebalanceerd, met traditionele deathmatch-types, op doelen gebaseerde alternatieven en zelfs een die tot op zekere hoogte kan worden vergeleken met Halo 's Grifball. De gameplay werkt en speelt als een droom met zo'n premium en verfijnde presentatie die geen ongewenste pluisjes bevat waar Call of Duty en sommige van de andere arena-shooter-titanen echt veel aantekeningen van zouden kunnen maken. Het kaartontwerp is briljant, met levels van ideale grootte en die veel hoekjes en lastige elementen bieden waarmee topspelers ze echt kunnen benutten. Het is een echt gepolijste en indrukwekkende shooter met verbluffende, verbluffende en scherpe beelden en presentatie, en toch heb ik aan het begin van deze paragraaf twee belangrijke punten van kritiek genoemd, dus waar verwijst de tweede naar?

8v8v8. Deze modus heeft een aantal interessante elementen om over te praten en ik zie velen genieten van de Big Team Battle -achtige actie, maar voor mij is Splitgate altijd het beste geweest als een meer persoonlijke, strakke shooter-ervaring, waardoor de 4v4-modi kunnen gedijen. Mijn klacht over de 8v8v8 is eigenlijk niet het aantal spelers op elke kaart of hoe de actie zich ontvouwt. Natuurlijk is er een argument te maken over hoe wanneer 24 spelers allemaal vechten om één klein doel met portalen overal, het een chaotische nachtmerrie wordt. Mijn grootste probleem is echter dat de kaarten eigenlijk te groot aanvoelen voor deze modus. Splitgate 2 speelt snel, ergens tussen Call of Duty en Halo, en in deze 8v8v8-modi merk je dat je een tijdje rent (of over de kaart loopt), tegen een paar vijanden vecht en uiteindelijk wordt geëlimineerd, en dan terug moet rennen. En dat is mijn probleem. De grote kaarten missen het ingewikkelde karakter van de 4v4-kaarten, er zijn minder portal-bare locaties, te veel lege en open ruimte, en het komt samen om te zorgen voor een spelmodus die bijna Battlefield -achtig is, waarbij de speler contra-meeslepende momenten ervaart te midden van de spannende actie. Er is gewoon iets dat niet aanvoelt als Splitgate.

Dus hoewel er ongetwijfeld veel fans zullen zijn die genieten van de 8v8v8-ervaring, is het voor mij nog steeds de 4v4 waar Splitgate 2 uitblinkt. Ook al heb ik moeite met de actie op grotere schaal en ben ik nog steeds minder overtuigd van de uitrustingen, de rest van het algehele geheel waaruit deze game bestaat, is gewoon uitstekend. Het is opwindend, enorm intuïtief om op te pikken, te begrijpen en van te genieten, heeft een eersteklas en strakke en gepolijste presentatie, en voelt eigenlijk als een frisse toevoeging in de eerlijk gezegd vrij muffe arena-shooterruimte. 1047 Games heeft de vaste releasedatum voor Splitgate 2 nog niet aangekondigd, maar als het uitkomt, is dit een shooter die je niet wilt missen, en hopelijk wordt dat weerspiegeld door de community. Van wat ik heb gezien, heeft het ontwikkelingsteam het toch al geweldige origineel genomen en het simpelweg naar nieuwe hoogten verbeterd, dus hopelijk hebben we hier geen nieuwe MultiVersus, waar spelers afstand doen van de troon en na een paar weken verder gaan met het spel.