Agents of Mayhem

Tot nu toe hebben we slechts kleine stukjes gezien van Volition's aankomende titel Agents of Mayhem. Zo weten we dat we spelen als losbandige agenten die het opnemen tegen een kwaadaardige kracht in Zuid-Korea. Onlangs konden we echter wat tijd met de game doorbrengen tijdens een hands-on previewevent in Londen en daar kregen we te zien hoe de Saints Row-ontwikkelaar deze doldwaze ideeën heeft verwerkt in hun nieuwe project. Het is immers niet zo dat ze hier geen ervaring mee hebben.

In de demo spelen we een handjevol missies, waaronder een tutorial, een introductie tot de Agent, en de rest beidt inzicht op de missies die je onderweg kan aannemen en de verschillende agents die je daarvoor gebruikt. Qua verhaal is er nog weinig nieuws te melden: je bent een Agent of Mayhem die de Legion moet bestrijden, een kwaadaardig privé leger dat de wereld terroriseert, maar iedere speelbare held heeft hiervoor zijn eigen beweegredenen. Zoals je verwacht manifesteert dit zichzelf via personages die zich niet aan de regels houden, die bijdehante opmerkingen maken en eigenlijk voor zichzelf te werk gaan.

Het probleem met deze agenten is dat hun persoonlijkheid vaak pijnlijk totaal niet grappig zijn. Het hele punt van hun losbandigheid is om de verwachting van de standaard held te bestrijden en ze rebels en opstandig te maken, net zoals we zagen in Saints Row, maar we werden verrast door de niet indrukwekkende dialogen. Tijdens de openingsmissie bijvoorbeeld speel je als Hollywood, een realityster die soldaat is geworden; Fortune, een voormalige Colombiaanse luchtpiraat; en Hardtack, een grote gast met een shotgun. De onderonsjes tussen deze drie zijn op veel plekken te vergelijken met een tekenfilm voor kinderen, maar dan opgeleukt met clichématige oneliners, wat samen een onsamenhangend geheel vormt. Dit werd later enigszins beter toen we aan de slag gingen met een verhalende missie van Daisy, waar wel enkele grappige en geloofwaardige momenten tussen zaten, maar het grootste gedeelte voelde het aan alsof de game veel te hard bezig was om te proberen grappig te zijn.

Agents of Mayhem speelt zich af in het Saints Row-universum en dat was ook duidelijk als we de games niet gespeeld hadden. Als we een deur binnen gaan komen we terecht in een kamer die volledig paar is, de kleur van de 3rd Street Saints, met grote Fleur-de-lis-symbolen overal waar we kijken, het symbool van de Saints. Daar blijft het niet bij, want de agent die Kingpin heet is Pierce Washington uit de Saints Row-games en er zijn zo nog veel meer verwijzingen te vinden. Als je een Saints Row-fan bent zal je zeker de referenties waarderen, ook al is het verhaal niet direct verbonden aan de Saints.

Je gaat dit zeker leuk vinden als je een fan bent van Saints Row IV, als je echter de eerdere 'realistischere' games leuk vond dan is dit waarschijnlijk iets te over-de-top. Agents of Mayhem is door en door gevuld met razendsnelle, onrealistische, kleurrijke actie en bevat bijna geen serieuze content - het is een en al grappen en grollen, ook al is er een privé leger dat miljoenen mensen vermoordt.

Dit geldt ook voor de gameplay. Deze verandert per agent, aangezien ze verschillende wapens en uitrusting hebben, maar het komt er op neer dat je deze in third-person bestuurt, in een open-wereld, en vijanden neerschiet (net als in Saints Row). De nadruk ligt hier op veel bewegen en nooit stil staan. Drie dubbele sprongen helpen hierbij en deze bewegingsvrijheid houdt de actie op een constant niveau, je verveelt je nooit en zelfs bij een lagere moeilijkheidsgraad waarop Volition ons liet spelen is stilstaan een garantie om dood te gaan.

De game bevat ook een speciale aanval, die zich onder de rechter schouderknop bevindt, en de Mayhem-vaardigheid, die met beide schouderknoppen geactiveerd wordt. Net als in veel andere games, zoals Overwatch, geven deze vaardigheden toegang tot extra sterke aanvallen met een tijdelijke cooldown-periode. Waarbij je Mayhem beschikbaar is na het verzamelen van genoeg Mayhem-punnten. Zoals verwacht werken deze aanvallen goed in een ruimte die gevuld is met vijanden en het resultaat is even bevredigend als je zou verwachten.

Volition kent third-person gameplay door en door en dit zorgt voor een bevredigend resultaat. De bewegingen zijn soepel, de explosies bombastisch, de guns hebben impact en er is voor ieder type speler wel iets te vinden. Het bevindt zich tussen de belachelijke superkrachten van Saints Row IV (niemand kan vliegen in Agents of Mayhem, zover wij weten) en de meer gegronde, maar knotsgekke persoonlijkheden van Saints Row: The Third.

We hebben niet enorm veel missies gespeeld, maar van wat we wel hebben gezien waren dit vrij doorsnee open-wereldmissies. Zo was er de 'vernietig X-aantal van deze'-doelen, maar ook meer verhalende missies in de campaign die gestroomlijndere ervaringen boden zoals het herbeleven van een dronken nacht of het uitschakelen van een kwaadaardige dokter. Het lijkt dus een mix van beide te worden in de uiteindelijke game.

Natuurlijk waren er nog enkele technische problemen toen we speelden, zoals auto's die door voorwerpen heen bewogen, maar aangezien de game pas in augustus verschijnt en de wereld vrij groot is, kunnen we daar niet teveel over klagen. Er is nog voldoende tijd om de game te verfijnen en de demo die we speelden was meer een voorproefje van wat we konden doen en geen blik op de volledige spelwereld.

Er is een reden dat we Saints Row zo vaak hebben genoemd en dat is omdat de overeenkomsten met Agents of Mayhem zo groot zijn. Na het verhaal van de Saints met een alieninvasie en een reis naar de hel te hebben afgesloten was daar ook nog weinig ruimte voor een vervolg. In plaats daarvan heeft Volition de bekende formule genomen en iets erg vergelijkbaars gemaakt, dat toch net iets anders is qua thema. Het is zonde dat de humor en de dialogen geen indruk wisten te maken, maar als je van Saints Row hebt genoten, met name de gekkere latere versies, dan is de kans groot dat je Agents of Mayhem ook leuk gaat vinden. Is dat niet zo, dan denken we dat de game nog te weinig nieuwe ideeën heeft om je over de lijn te trekken.