Nederlands
Gamereactor
previews
Assassin's Creed Origins

Assassin's Creed: Origins hands-on - Een uur in Memphis

Op de Gamescom gingen we aan de slag met de game.

HQ
HQ

In alle eerlijkheid: Assassin's Creed moest er even tussenuit. Het is niet dat er echt slechte games zijn verschenen, misschien met uitzondering de staat waarin Unity werd uitgebracht, maar het gevoel heerste dat spelers een beetje moe werden van de reeks. Nu, na een Assassin's Creed-vrij 2016 (tenminste van de hoofdreeks) is de honger terug, maar eerlijk gezegd kan dat net zo goed komen door de setting als de franchise zelf.

Op Gamescom richtte Ubisoft hun aandacht op de verhalende elementen die het hoofdpersonage, Bayek, aan de politieke intriges binden die plaatsvinden. De farao Ptolemy heeft de macht gegrepen, maar het lijkt er op dat iemand anders de touwtjes in handen heeft, en in de andere hoek vinden we Cleopatra, zijn zus probeert met de hulp van Rome's Julias Ceasor op te eisen wat rechtmatig het hare is.

We brengen onze hands-on sessie in en rond Mephis door: een eeuwenoude stad, zelfs al voor de tijd waar de game zich in afspeelt (49 v.Chr.), waar het al 3.000 jaar oud is. De stad is als een doolhof met een soort organische architectuur die je verwacht van een oude stad die langzaam is gegroeid; er zijn kanalen die recht door de stad snijden; en een gigantische tempel toegewijd aan de Egyptische god Ptah.

Dit is een ad:
Assassin's Creed Origins
Assassin's Creed OriginsAssassin's Creed OriginsAssassin's Creed Origins

De gevechten zijn vloeiend en makkelijk onder de knie te krijgen. Ze laten ons gaandeweg tussen wapens wisselen, of je nou te voet op te paard bent. We waren met name onder de indruk van het laatste. Vechten vanaf een paard geeft de speler daadwerkelijk een machtig gevoel zonder lastig te worden of ze te sterk te maken. Naast het zwaard en de pijl-en-boog kunnen we ook gebruik maken van een zwaardere knots die behoorlijk wat gewicht met ze meedraagt en daardoor zorgt voor behoorlijk bevredigende fatale slagen en opgeladen aanvallen. Hopelijk zorgt het rpg-systeem daarbij voor diepgang en uitgang op de lange termijn.

De hoofdmissie de we speelden introduceerde ons aan Bayek's vrouw, Aya, en zij introduceert ons op haar beurt aan Cleopatra. Aya komt oorspronkelijk uit Alexandrië; als kind verhuisde ze naar Siva, waar Baye opgroeide; en dat is hoe de twee elkaar gevonden hebben. Ze heeft enkele gelijke vaardigheden als Bayek, maar ze is niet zoals hij een Medjay. Medjay waren in Egypte een soort van speciale politiemacht en van oudsher de beschermers van gebieden die de farao belangrijk trachtte. Een, nog geheime, gebeurtenis aan het begin van de game zorgt er voor dat de game van start gaat en dat de twee gescheiden worden; hoewel ze nog van elkaar houden, is er ook een bepaalde spanning tussen de twee; het wordt interessant om te zien hoe deze relatie zich ontvouwt in het verhaal en mengt met de politieke intrige.

Dit is een ad:

De verhalende missie die we spelen laat ons met Aya en Bayek de slechte gezondheid van een gekoesterde godheid, de Apis-stier onderzoeken. Hij blijkt vergiftigd te zijn, maar natuurlijk zit er meer achter en al snel wordt een complot gedeeltelijk ontrafeld. De questlijn had een fijne 'flow' en het liet ons enkele bewakers uitschakelen en de locatie onderzoeken. De manier waarop de het verhaal werd gepresenteerd voelde daarbij filmisch aan, waarbij je in beide gevallen en tijdens de korte tussenfilmpjes Bayek bestuurt.

Assassin's Creed Origins
Assassin's Creed OriginsAssassin's Creed OriginsAssassin's Creed Origins

Als we vervolgens buiten Mephis treden om de naburige woestijn en diens piramides te verkennen maken we niet alleen kennis met de gevechten ter paard, maar zien we ook een glimp van het dierenrijk. In dit geval stuitten we op een gierennest, maar jammer genoeg was de alfa-build nog niet zover dat we hier daadwerkelijk mee aan de slag konden en zeldzame materialen proberen te vergaren. We vervolgen onze weg en beginnen een piramide te beklimmen. Dit lijkt enige gewenning te vereisen, waar het meer een puzzelaspect biedt waar je beschadigde stenen moet vinden om je aan vast te houden en zo hoger op te komen. Na het beklimmen van de piramide, glijden we via een schuin vlak af naar een ingang van een tombe. Hier treffen we een meer puzzelgericht gedeelte, maar dit is duidelijk verbeterd dan wat we gewend zijn uit vorige games en het deed ons zelfs een beetje denken aan de tombes in Rise of the Romb Raider. Het zoeken naar verborgen doorgangen, het gebruiken van gewichten om platformen te bewegen en dergelijke zorgde voor een behoorlijk andere uitdaging. Het is dit soort diversiteit die daadwerkelijk de belofte van Assassin's Creed Origins enigszins verhult. Dit is een andere Assassin's Creed, een die op zichzelf zou kunnen staan, ook zonder alle games in de reeks er voor.

Naast dit konden we ook een zijmissie uitproberen. Het speelde als de hoofdmissie: betrof het onderzoeken van een locatie, een achtervolgingsscène, gevechten en scouten. Doordat de missie weeskinderen bevatte kregen we ook een kijkje op de meer harde praktijken uit die periode, maar het liet ons ook wat van de persoonlijkheid van Bayek zien - die op het eerste gezicht misschien wat stijf lijkt en eer erg hoog in het vaandel heeft staan.

We lieten Assassin's Creed Origins achter en waren door en door onder de indruk van wat we een uur gespeeld hebben. Overal waar je kijkt lijkt er een extra laag diepgang toegevoegd te zijn en iets nieuws om te verkennen of mee aan de slag te gaan. En dat is nog voordat we weten hoe dit verbonden is aan het verhaal van de geheime broederschap. We moeten nog zien hoe al de verschillende elementen, zoals politiek, samenkomen, maar we kijken er naar uit om daar achter te komen.

HQ
Assassin's Creed OriginsAssassin's Creed OriginsAssassin's Creed Origins