Ni no Kuni II: Revenant Kingdom - Laatste preview

Het lijkt vreemd om te bedenken dat Ni no Kuni II: Revenant Kingdom alweer in december 2015 werd aangekondigd. Nu naar enkele vertragingen en iets meer dan twee jaar maken we ons op voor de volledige release op 23 maart voor pc en PlayStation 4. Bandai Namco nodigde ons in Engeland uit in Hever Castle (waar niemand minder dan Anne Boleyn, voormalige Koningin van Engeland, opgroeide) om een laatste blik te bieden op de game. We konden hier wederom enkele uren aan de slag met de rpg, tussen Chapter 3 en 4 in het verhaal, en kregen een eerste glimp van de Kingdom-modus.

Waar voorgaande previewsessies afgebakende segmenten betroffen waar we korte fragmenten met gameplay en omgevingen zagen, kregen we dit keer meer ademruimte. We krijgen een quest waar we met Pugnacious (inderdaad, een pug!), de leider van Goldpaw, moeten praten om er achter te komen of hij het naburige bos terug kan geven aan de rechtmatige eigenaar: Niall. Het probleem is dat Pugnacious een enorm hebberige leider is en, we zullen niet te veel verklappen, het hele koninkrijk van Goldpaw hangt af van geluk en de opwerpen van een dobbelsteen - van de belasting tot de strafprocessen, en dit wordt allemaal door hem overzien.

De vriendelijke Bandai Namco-medewerkers wisten ons te vertellen dat de stad van Goldpaw losjes is gebaseerd op Taiwan, daar deze volledig wordt opgelicht door neonlichten en overladen is met Aziatische architectuur. Daarnaast ligt er een grote nadruk op gokken - zoals je verwacht van een maatschappij die geobsedeerd is door spel en kans. Kom je echter in de schulden terecht dan laat de overheid je continue volgen door een vogel die schreeuwt "YOU OWE ME!", tot je schuld is afgelost. Geloof ons als we zeggen dat je hier niet lang met schulden wilt rondlopen.

Dit is de eerste keer echt een quest hebben gekregen om in te duiken en zo vrijelijk te verkennen en we waarom enorm onder de indruk van het verhaal dat ons werd voorgeschoteld. Vrijwel ieder personage waar we in Goldpaw langsliepen had iets te vertellen, gaven een kijkje in hun eigen leven en de stad zelf. Er waren ook meer dan genoeg NPC's (niet speelbare personages) te vinden in de stad, waardoor deze veranderende in een levendige en bruisende metropool. Natuurlijk was de stad niet zo groot op de wereldkaart, maar het was groot genoeg om meerdere 'fast-travel'-punten op te leveren.

Daarnaast gaf Goldpaw ons ook een glimp van de winkels en verkopers die we treffen in de volledige game, alhoewel het lastig is om precies te peilen wat er allemaal beschikbaar is doordat we hier zomaar in het diepe werden gegooid. Wat we wel weten is dat er veel wapens zijn die je kunt kopen, die aan individuele personages van je 'party' kunnen worden toegewezen en dat je ook dingen kunt kopen als 'consumables', die je helpen bij lastige momenten tijdens gevechten.

Zoals we in eerdere previews al lieten weten verandert het visuele perspectief afhankelijk van de situatie. Bevind je je in locaties als Goldpaw of het bos dan wordt je party in normale grootte weergegeven en loop je rond zoals in ieder andere third-persongame. Reis je over de wereldkaart naar verschillende gebieden (zoals we in deze quest deden) dan verander je in een schattige avatar met een groot hoofd en klein lichaam (chibi) en wissel je weer naar het normale perspectief als je vijanden tegenkomt en in gevecht raakt. Dit is een vrij fijne manier om te verzekeren dat je niet gedwongen wordt om te fast-travelen of veel te lopen. De wereldkaart beloont spelers die verkennen en vooral spelers die grote enge monsters bevechten die schatten bewaken.

Het is tevens noemenswaardig dat je niet de hele game als de hoofdrolspeler, Evan Pettiwhisker Tildrum, door het leven hoeft te gaan. Met een simpele druk op de knop wissel je namelijk naar je andere partyleden zoals Tani en Roland, die andere gevechtstijlen hebben en zo voor ieder wat wils biedt. Wij gebruikten bijvoorbeeld Roland veelvuldig, omdat een van zijn vaardigheden een wijde zwepende aanval was waarmee we veel vijanden tegelijkertijd konden uitschakelen en zijn geweer was ook handig voor op de lange afstand. Natuurlijk is Evan wel aanwezig in de verhalende tussenfilmpjes; hij is immers de ster van de show.

Alhoewel de focus altijd ligt op het personage dat je bestuurt, is het ook handig om je andere partyleden in de gaten te houden - deze kunnen immers net als jij in een gevecht verslagen worden. Er voor zorgen dat deze volledig genezen zijn is van levensbelang, al kun je als je wilt constant wisselen naar een personage om volledig gebruik te maken van diens vaardigheden en zo hoef je niet te vertrouwen op de kunstmatige intelligentie.

Chapter 4 aan de andere kant bracht ons naar enkele andere gedeeltes van Ni no Kuni II, zowel letterlijk als figuurlijk. Hier kwamen we namelijk terecht in "Skirmishes" op de wereldkaart. Deze worden aangegeven met gloeiende tekens op de kaart en als we deze benaderen krijgen we een kort overzicht wat hier staat te wachten. Bijvoorbeeld het verdedigen van je rijk tegen indringers en de keuze om je troepen aan te sterken voor een gevecht. Dit biedt een volledig andere aanpak in de gevechten met lichte real-time strategiegameplay, anders dan in je doorsnee third-persongevechten (wederom met kleine schattige avatars die we zagen op de wereldkaart, waarschijnlijk symbolisch voor grotere troepen, in plaatst van de kleinere groep individuen op het scherm).

We hebben in onze preview uit januari al uitgelegd hoe de Skirmish-modus werkt, maar in het kort bestuur je hier een personage met verschillende troepen om je heen gepositioneerd, zoals electroden bij een atoom. Door R1 en L1 te gebruiken kun je deze om je heen draaien (al er een op 12 uur staat, staat de andere op 6, maar kun je deze bijvoorbeeld verwisselen met die op 9 en 3) en ze juist positioneren is belangrijk. Als je door enkele sterke grondsoldaten wordt benaderd heb je liever je sterke grondtroepen voor, in plaats van je boogschutters.

Je krijgt ook vaardigheden zoals luchtaanvallen, die je kunt inroepen om je te ondersteunen bij lastige gevechten. Deze zijn echter beperkt en zijn niet oneindig te gebruiken. Het verstandig gebruiken van je vaardigheden in samenwerking met je troepen is noodzakelijk om deze gevechten te winnen, vooral aangezien (zoals je verwacht) deze missies je naar vallen kunnen leiden waar vijanden je vanachteren aanvallen, wat zorgt voor lastige situaties. Het is ook gebaseerd op het steen-papier-schaar-principe waar verschillende troepen beter zijn tegen een andere en andersom. Je moet dus gebruik maken van deze voordelen.

Dit previewevent liet ons ook voor het eerst spelen met de Kingdom-modus uit de game. Dit een modus noemen is eigenlijk te weinig eer, aangezien het geen aparte modus is, maar meer een geïntegreerd element in de game. Hier kun je je koninkrijk bekijken en, belangrijker, constructies rond je kasteel bouwen om je rijk te verbeteren en je bepaalde voordelen te geven. In een quest moesten we bijvoorbeeld ergens bouwen zodat we spreuken konden onderzoeken en vervolgens geld en inwoners moesten inzetten om een specifieke "brug"-spreuk te onderzoeken, die we later nodig hadden om bepaalde plekken te bereiken.

Andere faciliteiten die je kunt bouwen zijn onder andere een winkel, barakken, een houtwerf en meer. Deze leveren allemaal in-game voordelen, waar je prioriteit aan moet geven. Nadat je iets hebt gebouwd kun je inwoners, afhankelijk van hun eigenschappen, aan deze gebouwen binden - zodat deze onderzoek kunnen doen naar nieuwe vechttactieken of spreuken. Zoals je je kunt voorstellen, zijn je geld en inwoners niet oneindig, dus je moet verstandige keuzes maken waar je je op wilt richten. Helemaal omdat het behoorlijk wat echte tijd in beslag neemt om iets te voltooien. Je kunt zelfs het kasteel zelf upgraden, waardoor je invloed stijgt.

Het is ook belangrijk om op te merken dat je zij-quests die je in de game krijgt er voor kunnen zorgen dat er nieuwe inwoners naar je koninkrijk trekken, wat meer mankracht oplevert. Daardoor zijn de zij-quests niet alleen maar kleine extra verhaaltjes of XP-boosts, maar hebben ze daadwerkelijk impact op het uitbreiden van je rijk. Zo zorgde Li Li, een nieuwe inwoner die bedreven was in magie, er bij ons voor dat het onderzoek naar de brug-spreuk binnen een veel korte tijd werd voltooid. Hoe meer werk je bovendien besteed aan je koninkrijk hoe meer schatkisten je kunt claimen, wat eigenlijk betekent dat je meer gratis geld hebt om ergens anders in te investeren.

Hoewel we niet de kans kregen om de vele aspecten van Level 5-rpg helemaal onder de knie te krijgen, zoals de verkopers en het wapensysteem, konden we wel een meer uitgebreide verhalende kant van Ni no Kuni II zien dan voorheen. We wisten al dat de gevechten en Skirmish-modus enorm vermakelijk waren, maar nu zijn we enorm onder de indruk van de Kingdom-modus en het verhaal. We kunnen dan ook niet wachten om op 23 maart weer de wereld van Ni no Kuni II: Revenant Kingdom in te duiken en te verdwalen de kleurrijke wereld die het voor ons heeft klaarliggen.