2084

Van oorsprong is 2084 het resultaat van een 72-urige jamsessie tussen Perception-uitgever Feardemic en hun Kraków-studio, Observer- en Layers of Fear-ontwikkelaar, Bloober Team. De titel heeft inmiddels een weg naar Steam gevonden als Early Access-titel. Wat kunnen we verwachten van een game die in drie dagen is bedacht? Wij gingen alvast aan de slag met de game.

2084 is een snelle shooter met een cyberpunk-sfeertje en uitstraling. De game legt de nadruk op hacken (alles draait om het hacken, behalve het schieten) en de levels complimenteren dit met Blade Runner-achtige omgevingen. Over het visuele plaatje gesproken: de game maakt grotendeels gebruik van Bloober Team's laatste psychologische horrorgame Observer waarin Blade Runner-acteur Rutger Hauer de stem van hoofdrolspeler Daniel Lazarski speelde. Als je Observer voorafgaand aan 2084 hebt gespeeld zal je ongetwijfeld enkele overeenkomsten opvallen. De nauwe gangetjes van het appartementencomplex in Bloober Team's sciencefiction-ervaring, evenals de andere locaties, zijn vrijwel identiek aan de gangetjes van deze shooter. De indeling van alles is echter wel anders, zij het willekeurig door elkaar gebruikt of samenvoegt als een andere puzzel met dezelfde stukjes.

Na het opstarten van de game zie je je speelbare personage (je ziet haar daar buiten niet veel, aangezien het een first-person shooter is), een blauwharige 'badass' na het opstaan een biertje uit de koelkast pakken op weg naar haar werk. Haar werk is het uitschakelen van een cyberdreiging in een VR-simulatie. Eenmaal in deze simulatie ontvang je een onheilspellend bericht dat de netwerkarchitect van het bedrijf, Robert Bartos, niet meer actief is en zijn werkzaamheden voortaan worden opgepakt door ene Anna Zima. Vanaf hier begint je avontuur zonder enige verdere uitleg en moet je er achter komen wat er precies is gebeurd.

Nadat door een wandeling door het vervallen appartementencomplex leer je hacken. Met de rechterknop genees je, pak je ammunitie voor je geweer, open je deuren, schakel je tech-vijanden en hack je terminals, evenals je omgevingen in gevechten. Hierbij verschijnt er een richtingsknopreeks die je snel moet indrukken. Bij ons leverde dat dit niet het gewenste resultaat op en daarvoor verkozen we de WASD-knoppen om te hacken (wat veel makkelijker was). Dit mechanisme is simpel en vrij rechttoe rechtaan, waardoor het ook een eitje is om met 2084 te beginnen.

Feardemic's shooter geeft spelers één geweer om te gebruiken; een automatisch geweer met een elektroschok en een granaatlanceerder er aan vast. Voor schieten gebruik je de linker muisknop (deze ingedrukt houden activeert het hacken), de schok met de rechterknop en de granaat met een druk op de muiswiel.

Terwijl je door de nauwe gangen aan het begin van de game beweegt wordt je onder begeleiding van intense elektromuziek al snel overlopen door hersenloze zombies. Het eerste waar we aan denken tijdens deze snelle game is hoeveel het lijkt op ouderwetse shooters als Quake en Doom, met name die laatste.

De singleplayercampaign is relatief kort, wat niet per se een probleem is. Ook kunnen er later nog meer elementen aan de campaign worden toegevoegd. De hoofdattractie is echter niet de campaign en dat is duidelijk door het gebrek aan verhaal. De Endless-modus is hier de hoofdmoot en dat is precies wat je denkt: een eindeloze modus met hordes aan vijanden in het 2084/Observer-universum met dezelfde hackmechanieken als in de Story-modus. Hier is waar de game echt tot zijn recht komt. Voor wat het waard is past de horde-opzet, eindbazen, snelheid, de level-opzet en de wapens bij deze Endless-modus.

Tijdens onze speelsessie met 2084 zijn we tot nu toe nog geen 'bugs' of vastlopers tegen het lijf gelopen. Het is dan ook een erg stabiele ervaring, afgezien van enkele 'framedrops'. We kunnen niet wachten om te zien wat Feardemic in de toekomst met deze titel doet, want potentie is er zeker.