Nederlands
Gamereactor
previews
The Division 2

The Division 2 - Campaign en de Endgame

We proberen de campaign van Ubisoft's actie-rpg alleen te spelen om vervolgens de endgame in co-op aan te pakken.

HQ
HQ

Ubisoft heeft regelmatig benadrukt dat de 'endgame' in Tom Clancy's The Division 2 veel beter wordt dan in het origineel en na hier enkele uren mee aan de slag te zijn gegaan kunnen we dat beamen. Aan de andere kant begrijpen we het niet dat de ontwikkelaar enkele andere briljante aanpassingen in de algehele game nog niet heeft uitgelicht. Wellicht probeerde de studio ons te verrassen... en daar is het zeker in geslaagd.

Tijdens een eerder previewevent gingen we met enkele andere spelers al aan de slag met de interessante nieuwe Dark Zones en Conflict-modi van The Division 2. Is de game echter ook leuk om alleen te spelen, zonder vrienden? We besloten dat uit te zoeken en drie uur lang aan de slag te gaan met de 'campaign', waarna we vervolgens ook aan de slag gingen met de 'endgame'. Hoewel de ontwikkelaar suggereerde de 'campaign' toch met meerdere spelers te beleven, hebben we hier nooit spijt van gehad.

Dat komt vooral doordat Washington D.C. veel levendiger en geloofwaardiger aanvoelt dan het Manhattan uit het origineel. Als we een paar herten vredig enkele grassprieten zien wegplukken tussen het gescheurde asfalt moeten we direct aan de film I Am Legend denken. Een moment waarvan we kort van kunnen genieten: een groep overlevenden laat de herten schrikken terwijl ze naar hulpmiddelen en voedsel zoeken. Het is de combinatie van de twee: enkele levensechte dieren ongestoord hun gang zien gaan en het feit dat wij niet de enige overlevenden in deze wereld zijn, die toch indruk weet te maken. De spelwereld van The Division 2 zit namelijk vol met dergelijke kleine details die samen een groot verschil maken. Het voelt echt, een realistische weergave van hoe het daadwerkelijk zou. En dat maakt het verkennen en ontdekken van deze game veel leuker.

Dit is een ad:

Weliswaar hebben we alleen nog maar de eerste drie uur van de campaign gespeeld, maar deze korte kennismaken bevestigt dat er dit keer veel meer meer variatie in de spelwereld is te vinden. Je komt nimmer dezelfde twee schurken met een gijzelaar op zijn knieën nogmaals tegen en hoeft ook geen lichaam meerdere keren te 'looten'. Tussen de hoofdmissies door zijn we bezig geweest met het overnemen van uitzendtorens; het verjagen van een van de vier vijandelijke facties; kwamen we vijanden met totaal andere agenda tegen; en het verzamelen van upgrades voor je basissen. Dit zijn slechts een handjevol van de activiteiten waar je mee aan de slag kunt (terwijl je je blijft verbazen hoe de spelwereld ook zonder jouw inmenging verder leeft).

The Division 2

Het betreft het begin van The Division 2, waardoor de meeste missies die we voorgeschoteld krijgen bestaan uit het opsporen van vermiste Agents en het activeren van handige overlevingshulpmiddelen. Wellicht een bekend verhaal, waarbij je eigenlijk niet verwacht dat hier enorm veel variatie om de hoek komt kijken. De eerste missies introduceren niet alleen nieuwe vijanden, zoals een schietende robothond; zelfmoordterroristen (die we ook al in december tegenkwamen); en vijanden met granaatwerpers die ons dwingen enige dekking te verlaten, maar tentoonstellen ook een veranderend speltempo en uiteenlopende omgevingen.

Een uitstekend voorbeeld hiervan is een 'endgame'-missie waarin we terechtkomen in het National Air and Space Museum, een museum dat deel uit van het Smithsonian Institution en de grootste collectie van vlieg- en ruimtevaartuigen in de wereld bezit. Ben je daar ooit in het echt geweest, dan begrijp je direct wat voor variatie dit biedt: we rennen en schieten over het oppervlakte van de Maan, in een auditorium, door enorme hallen met ruimteshuttles en zelfs door de openlucht. Het is fascinerend, want het weet zoveel visueel als qua gameplay enorm veel diversiteit te bieden.

Dit is een ad:

Dat maakt het extra teleurstellend dat het verhaal en de personages in The Division 2 zoveel diepgang lijken te missen: een hoofdpersonage dat niets heeft te melden plus personages die uit een B-film lijken te komen en alleen maar in de game lijken te zitten om de volgende missie aan je uit te leggen. De filmische scènes zitten allemaal hetzelfde in elkaar: je loopt en kamer binnen, een personage met één opvallende kenmerk (een litteken, een zonnebril, etc.) legt de missie uit, waarop jij niets zegt en vervolgens een motiverende afscheidsboodschap krijgt ("Pak ze!", "Red de stad"). Na onze speelsessie van drie uur is geen enkele naam van een van deze personages blijven hangen. Gelukkig maakt de gameplay, na de campaign, dit allemaal meer dan goed.

The Division 2
The Division 2The Division 2

Als je met je personage level 30 haalt - het maximale bij de launch van The Division 2 - speel je de zogeheten specialisaties vrij. Dit zijn in principe drie 'classes' met hun eigen wapen en vaardigheden. De Survivalist is de 'healer' met een speciale kruisboog die verschillende soorten ammunitie heeft, waaronder een soort van 'proximity' mijnen. De Sharpshooter is, zoals je waarschijnlijk al kunt raden, de class met een erg krachtige .50 kaliber 'sniper rifle' die enorme schade kan uitrichten van een afstand. Ons oog viel op de Demolitionist, omdat de multifunctionele Chem Launcher ons als muziek in de oren klonk. Hiermee konden we vijanden uit de dekking dwingen door granaten achter hen te werpen, de minigun-dragende joekels vastzetten met schuim, en vele andere dingen die passen bij verschillende scenario's. Ons team bestond uit twee Demolitionisten, een Sharpshooter en een Survivalist, wat wellicht de reden is waarom we een missie in een noodbunker op recordsnelheid wisten te voltooien. Een vijand naar de grond zien gaan nadat we haar met onze dubbelloops shotgun in de voet hebben geschoten of een minigun-dragende gigant in vlammen zien omgaan met zijn naburige handlangers nadat we zijn ammunitieriem hebben geraakt, gaf ons het gevoel een kracht te zijn om rekening mee te houden. De verschillende vijanden dwingen je bovendien om verschillende scenario's anders aan te pakken.

De laatste is vooral belangrijk in de enorm verbeterde endgame in The Division 2. Dat betekent echter niet dat het makkelijk is. Het combineren van onze verschillende vaardigheden en wapens lijkt de sleutel tot succes, aangezien één van de andere teams op het previewevent een achterblijver heeft en er net aan in weet te slagen om de missie 20 minuten na ons te voltooien. Het goede nieuws is dat je niet alleen wat van de beste 'loot' in de game krijgt, ongeacht hoevaak je doodgaat in deze endgame-missies, maar dat er ook heel veel andere manieren zijn om geweldige 'loot' in handen te krijgen.

De meeste van de endgame-missies zijn bedoeld voor twee of meer spelers (acht voor de Raids die enkele weken na de release worden toegevoegd), dus Ubisoft heeft ook enkele activiteiten voor betere 'loot' toegevoegd die makkelijker in je eentje zijn te voltooien. Een van onze favoriete zijn de Control Points; bolwerken van facties waarin je vaak meer dan acht vijanden moet uitschakelen, waarna er een nieuwe horde vijanden verschijnt onder leiding van twee elite-vijanden en daar wordt het echt uitdagend. We zijn meerdere keren doodgegaan terwijl we probeerden het eerste Control Point in te nemen, maar we gaven nooit op en dat was ons doorzettingsvermogen zeker waard. Door het gebied van vijanden te verlossen kunnen andere overlevenden daar de leiding nemen en wordt het, anderzijds afgesloten gebied, gevuld met 'lootkisten'. Eén van deze wordt op de zoveel tijd opnieuw gevuld - een eindeloze beloning, omdat je van Washington D.C. een betere plek hebt gemaakt.

The Division 2

Het enige noemenswaardige struikelbok in de gameplay van The Division 2 is dat de meeste activiteiten en missies alleen maar draaien om het uitroeien van hordes aan vijanden. De nieuwe vijandsoorten maken dit vermakelijker dan het origineel, maar we hadden erg graag wat meer puzzeluitdagingen gezien, zoals de Pepper Stashes in Far Cry 5. De ontwikkelaar wist ons te vertellen dat de Raids wellicht gedeeltes bevatten die samenwerking tussen spelers vereisen en Destiny-achtige hersenkrakende uitdagingen. We hopen dat dit waar is en deze ook terug te vinden zullen zijn in andere gedeeltes van de game.

Het rondlopen in Washington D.C., dat dankzij de natuur, wilde dieren en medeburgers echt en levendig voelt, is een enorm meeslepende ervaring. Ook de animaties en het geluid hebben een stap vooruit gemaakt sinds de gebeurtenissen in Manhattan. Dat geldt evenzo voor het vechten; de besturing is responsief en de wapens voelen geweldig. De introductie van de Black Tusks-factie, uitdagendere missies met betere 'loot', Raids en enkele andere ingrijpende mechanismen laten ons bijna het ogenschijnlijk onbeduidende verhaal willen overslaan om te genieten wat de rest van de game. We staan namelijk te popelen om die andere overlevenden te helpen 'bounties' op te sporen; een Control Point te veroveren; enkele herten voor de lol af te schieten; naar enkele mysterieuze 'collectibles' te zoeken; iedere factie de stad uit jagen; onze basissen te upgraden; enkele prachtige foto's te nemen in de Photo Mode; en onze uitrusting en vaardigheden te upgraden...

HQ
The Division 2The Division 2The Division 2The Division 2