A Plague Tale: Requiem: We mochten een heel hoofdstuk van Asobo's vervolg spelen op Gamescom

Het valt niet te ontkennen dat de Gamescom van dit jaar een aantal serieuze zware hitters miste. Met Activision, Take-Two Interactive, Sony, Nintendo, enzovoort die allemaal besluiten om de grote conventie over te slaan. Maar alleen omdat deze bedrijven niet aanwezig waren, betekent niet dat er een gebrek was aan ongelooflijk spannende games die verschenen - met een van die namen A Plague Tale: Requiem.

Ik moet bekennen dat ik niet echt een grote fan was van deze serie tot een paar maanden geleden toen ik eindelijk toekwam aan het spelen van A Plague Tale: Innocence, wat me onnodig te zeggen ongelooflijk opgewonden en hoopvol maakte voor Requiem. Dat is waarschijnlijk de reden waarom teleurstelling in de preview-sessie - waar Asobo Studio me het hele zesde hoofdstuk van de game liet spelen - niet echt een optie was. Hoewel ik zal zeggen dat dit spel een beetje anders speelt dan het eerste (meestal ten goede zou ik eraan toevoegen), liet het me absoluut niet in de steek. Maar laat ik verder ingaan op waarom.

Allereerst, zoals je zou verwachten van een game die alleen voor pc en current-gen consoles wordt gemaakt en PS4 en Xbox One in tegenstelling tot zijn voorganger verlaat, zijn er veel technologische verbeteringen die A Plague Tale: Requiem echt naar een hoger niveau tillen. Van grotere levels die het leven voor Amicia en Hugo des te uitdagender maken om te navigeren terwijl vijanden uitdagender zijn om langs te sluipen, tot betere belichting, resolutie en alle trucs en doodads die een game er visueel opvallend uit laten zien. De technologische verbeteringen zijn onmiddellijk merkbaar, of het nu in de gezichtsanimaties is of wanneer u door een weelderig lila lavendelveld dwaalt, het is een aanzienlijke kwaliteitsverbetering die het best kan worden beschreven in een vergelijking die uniek is voor A Plague Tale - ratten.

Na mijn speelsessie sprak ik met game director Kevin Choteau als onderdeel van een interview dat nu live is op Gamereactor (zie het hierboven). Het was hier dat Choteau me vertelde dat de betere technologie in de kern van Requiem het spel in staat stelt om tot 300.000 ratten tegelijk weer te geven, een stijging van het maximum van 5.000 dat de gemene knaagdierhordes van Innocence nog steeds onuitsprekelijk groot deed lijken. Onnodig te zeggen dat er weer veel ratten zullen zijn. Meer dan je ooit zou kunnen waarnemen.

Maar terug naar de gameplay en hoe dat veranderd is in dit vervolg. Zoals ons vooraf al vaak is verteld in trailers en gameplayvideo's, zijn Amicia en Hugo wat ouder in deze game. Niet veel ouder zou ik eraan willen toevoegen, maar net dat beetje ouder dat je kunt zien dat het gewicht van de beslissingen die het paar heeft moeten nemen, op hen drukt en ze verandert. Amicia is niet langer een passieve beschermer, een individu dat sluipt en vlucht om gevaar te ontwijken. Nee, nu draagt ze een kruisboog waarmee ze het gevecht naar haar vijanden kan brengen. De munitie-economie betekent wel dat Amicia geen enkele vijand die op haar pad komt kan neerschieten, maar ze kan vijanden met meer gemak neerhalen - iets wat we beginnen te leren is de reden waarom het broers en zussenduo zich in een andere kleverige en vreselijke situatie bevindt. Amicia heeft ook een aantal mooie nieuwe tools tot haar beschikking, of het nu teer is die vlammen doet vergroten, en het crafting-systeem is een beetje gestroomlijnd, dus het is gemakkelijk om te zien welke wapens Amicia gebruikt en welke munitie momenteel is geladen.

Hugo heeft ook een aantal nieuwe rat-gerelateerde krachten, vaardigheden waarmee hij hordes kan besturen en hen kan begeleiden om vijanden met directe precisie aan te vallen, of zelfs een meter te krijgen over waar vijanden ronddwalen (denk aan door ratten aangedreven sonar). Het zorgt allemaal voor nieuwe manieren om elk level aan te pakken, dat zoals ik eerder al zei, groter is en meer geduld en planning vereist om door te komen zonder te worden opgemerkt en overweldigd door de vele vijanden.

En over het algemeen was dit het thema van de gameplay demo. A Plague Tale: Requiem is groter, mooier, gedetailleerder en duidelijk geproduceerd met een veel hoger budget. Daar bestaat nooit enige twijfel over. Deze game wordt een van de beste games van het hele jaar, en als de rest van het verhaal de kwaliteit behoudt die dit unieke hoofdstuk uitstraalt, dan lijkt het erop dat Asobo misschien wel een Game of the Year-kanshebber in handen heeft. Onnodig te zeggen dat ik erg enthousiast ben voor deze game, daarom kan 18 oktober voor mij niet eerder komen.