Reanimal Hands-On Preview: De natuurlijke evolutie van Little Nightmares

Als je, net als ik, dacht dat Little Nightmares 3 een teleurstellende kijk op de toekomst van de serie was, heb ik goed nieuws. De oorspronkelijke ontwikkelaars van de serie, Tarsier Studios, zullen binnenkort hun kijk geven op hoe de formule die ze hebben ontwikkeld - geïnspireerd door Playdead - kan evolueren. En afgaande op de 30 minuten durende Steam Next Fest-demo die ik onlangs speelde, zijn ze goed gepositioneerd om een van de beste horrorgames van volgend jaar af te leveren.

Je hoeft niet veel tijd door te brengen in de wereld van Reanimal om te beseffen dat het van dezelfde ontwikkelaar is als Little Nightmares. Net als die serie kruip je in de huid van een klein, gemaskerd kind in een enge wereld vol grote volwassenen die je kwaad willen doen. Je lost beheersbare puzzels op, sluipt langs gevaren voordat je er onvermijdelijk voor moet rennen in hectische ontsnappingsscènes.

Maar Reanimal biedt ook tal van nieuwe functies waardoor het anders aanvoelt. De demo (en blijkbaar ook het volledige spel) begint bijvoorbeeld in een boot waar jij (The Boy) volledige controle over hebt. Je vaart tussen gloeiende boeien door tot je een lichaam levenloos ziet drijven in het donkere water. Je trekt het eruit, dient reanimatie toe en als het je lukt om het meisje (simpelweg The Girl genoemd) weer tot leven te brengen. Het meisje kan door een andere speler worden bestuurd. En hoewel Little Nightmares 3 de eerste was met coöp, is het nieuw voor Tarsier, en Reanimal biedt ook lokale coöp. Ja graag! De andere nieuwe functie is dat de personages praten. Niet veel toegegeven, maar ze praten wel. In de demo was het beperkt tot een paar zinnen, maar het zal interessant zijn om te zien of deze verandering zal resulteren in merkbaar directere verhalen.

In de boot varen de twee kinderen richting een spleet in een gigantische verticale rotswand. In de kloof achter de spleet sprenkelen stukken rots naar beneden en bij de uitgang blokkeren mijnen bijna de weg naar buiten. Gastvrij is het niet. Aan de andere kant is het visueel indrukwekkend met een sfeer die zo dik is dat zelfs een Japans koksmes een zware klus zou hebben om er doorheen te snijden. Op het land verken ik een soort fabrieksproductiehallen, toiletten en riolen. Het is vies en beklemmend op precies de juiste manier, en voelt heel anders, griezelig en bedreigend aan dan de veel strakkere omgevingen van Little Nightmares 3.

De meest indrukwekkende ontwikkeling - en een belangrijke bijdrage aan de uitstekende sfeer - is echter de nieuwe filmcamera. Little Nightmares-games hebben altijd een zijwaarts scrollend perspectief gebruikt, waarbij je vaak ook in de diepte kon bewegen. Klassiek 2.5D. De camera van Reanimals is veel vrijer en bijna constant in beweging. Het ziet er bijvoorbeeld briljant uit en vermindert ook het ongemakkelijke oordeel over diepte dat Little Nightmares altijd heeft geplaagd. Ik kijk er nu al naar uit om te zien wat Tarsier ermee kan doen in de decorstukken waar we een glimp van hebben opgevangen in de trailers.

Tijdens het doorzoeken van de echoënde fabriekshallen blijkt dat onze hoofdrolspelers een missie hebben. Ze zijn op zoek naar een derde kind, Hood, dat niet meteen mee wil. Hun zoektocht naar Hood brengt hen van de fabriek naar een spoorwegemplacement waar we het monster van de demo ontmoeten, een klassiek mensachtig kleiachtig wezen genaamd Sniffer. Qua uiterlijk en gedrag staat hij iets dichter bij de klassieke Little Nightmares-vijanden dan ik had gehoopt, maar zoals de trailers hebben bewezen, zijn er gelukkig veel meer buitensporige monsters om aan te ontsnappen.

Afgezien van het overdreven bekende ontwerp van Sniffer, is het enige andere dat ik kan vinden om over te klagen een ietwat obscure oplossing voor een eenvoudige puzzel waarbij kinderen een sleutel vinden door een toiletontstopper op een toilet te gebruiken, waarna een (zeer dun) lijk openspringt en de sleutel uit het lijk komt. Niets aan de puzzel was moeilijk, maar het voelde onlogisch, wat me uit de ervaring haalde.

Met andere woorden, we zitten op de afdeling absolute details. Het eerste half uur van Reanimals bouwt op meesterlijke wijze de sfeer op en de nieuwe toevoegingen zoals de boot en de camera maken me ongeduldig om erachter te komen hoe Tarsier hun briljante kenmerkende stijl kan ontwikkelen. En hoe explosief vooral de nieuwste trailer ook is, 2026 kan niet snel genoeg komen.