Wildfrost

Ik ben niet zo goed in virtuele kaartspellen, omdat ik misschien wel de slechtste verliezer in dit land ben. Een game als Heartstone kan me echt in de rode zone brengen, vooral als ik tegen andere mensen speel. Ik probeer vooral het genre te vermijden. Daarom kwam het een beetje als een verrassing om Wildfrost ter beoordeling te krijgen, maar ik trok mijn grote jongensbroek omhoog en gaf het spel een kans, en hier zijn mijn gedachten over het nieuwe kaartspel van Deadpan Games, dat binnenkort zal worden uitgebracht. Verrassing, trouwens.

Wildfrost heeft niet echt een verhaal, als zodanig. Er zijn verschillende facties met hun eigen kaarten, elk met een korte introductie, maar behalve deze kleine verhalen is er niet veel te vertellen over het verhaal. Het grootste deel van het spel wordt ervaren door middel van gameplay, in zijn puurste vorm, en dat zal waarschijnlijk degenen behagen die denken dat mechanica belangrijker is dan ... nou ja, narratieve context.

Wildfrost is een kaartspel waarbij je moet vechten tegen een tegenstander die zijn eigen unieke kaarten met speciale vaardigheden heeft. Onderaan de kaart staat teller voor de rondes. Wanneer deze teller nul bereikt, valt je kaart de kaart van de tegenstander aan de andere kant van de tafel aan. Ja, je beslist niet per se wat je wanneer aanvalt, maar het opgeven van die controle betekent dat het spel een extra coole strategische dimensie krijgt, omdat je constant meerdere rondes vooruit moet denken en daardoor altijd een strategie klaar hebt, omdat dingen met elke ronde veranderen. Elke kaart heeft een hart aan de linkerkant, wat de gezondheid van de kaart is, en een zwaard aan de rechterkant, dat de schade aangeeft. Het algemene doel is om je held te beschermen, die je aan het begin van een spel kiest uit een paar opties. Daarom moet je je held constant beschermen en verzorgen, maar zij zijn degene die de meest effectieve vaardigheden heeft, dus je moet verdediging en aanval heel zorgvuldig in evenwicht brengen. Dit kostte me nogal wat tijd om aan te slaan, maar gaandeweg begon het me allemaal steeds logischer te worden. Nu vind ik het geweldig, omdat het vereist dat je je tijd neemt, een overzicht vormt en je strategie plant op basis van de verdediging die je rond je held hebt gebouwd. In het begin wist ik niet dat ik zo ver vooruit moest denken, dus als de rondes voorbij gingen, werd mijn held vaak gewoon overreden door de kaarten van de tegenstander. Ik werd echter steeds beter, en toen ik voelde dat ik eindelijk het punt van Wildfrost had vastgelegd, werd het ongelooflijk bevredigend.

Je held is niet alleen op het veld, want na de eerste wedstrijd krijg je toegang tot nieuwe maps, waar je frozen heroes vindt terwijl je verder gaat. Deze hebben, net als je hoofdheld, veel spannende vaardigheden en zijn er om je held te beschermen. Je moet dus die andere helden in het veld zetten, dat in het midden is opgesplitst, zodat er zowel boven als onderin het veld drie kaarten horizontaal kunnen liggen. Degenen die het eerst staan, zijn degenen die voornamelijk worden aangevallen, en op die manier kun je je hoofdeenheden beschermen door ze achteraan de lijn te plaatsen. Daarbij krijgen alleen de hoofdrolspelers het pak slaag. Het is cool dat je constant de vaardigheden van deze helden in evenwicht moet brengen, zowel aanvallend als verdedigend. In je hand krijg je zeven kaarten, die naar wens gespeeld kunnen worden. Deze variëren van directe aanvalskaarten tot kaarten die het aantal beurten verminderen dat nodig is voordat je held aanvalt. Het leuke hiervan is dat je zo vaak kaarten kunt trekken als je wilt, en als je niet tevreden bent, trek je gewoon zeven nieuwe kaarten. Het enige nadeel hiervan is dat het één ronde duurt, dus je moet voorzichtig zijn met hoe je het gebruikt.

Wildfrost is een zogenaamde roguelike, dus het spel is willekeurig elke keer dat je speelt. De kaarten zijn echter hetzelfde en worden geleverd met dezelfde vaardigheden, maar de manier waarop je speelt, je tegenstanders en de voordelen die je krijgt om je te helpen zijn elke keer willekeurig. De beste manier om het te beschrijven is dat je een kaart tussen overeenkomsten ziet met een van de twee paden die je kunt kiezen. Afhankelijk van uw keuze krijgt u specifieke upgrades. Er zijn schatkisten, kettingen die je om een van je helden naar keuze kunt doen, waardoor ze een nieuwe vaardigheid krijgen. Zoals ik al zei, zijn er ook bevroren helden die kunnen worden gebruikt in het volgende gevecht dat je op de kaart tegenkomt. Bovendien is er een slakkenhuis dat goud geeft dat je kunt gebruiken in winkels, die ook alles hebben, van upgrades tot kettingen. Het is allemaal willekeurig gegenereerd, en dat geldt ook voor de vijanden die je tegenkomt, dus het is klassieke roguelike. Dit betekent zowel dat het een stuk makkelijker is om het ontbrekende verhaal te zien, maar het zorgt ook voor sublieme replaywaarde. Hoe meer je vecht, hoe meer je vrijspeelt, dus zelfs als dingen niet zo goed gaan, wordt er constant vooruitgang geboekt, waardoor je steeds beter wordt, en dan word je gewoon beter in de mechanica in het algemeen door steeds opnieuw te spelen.

Er zijn vele uren entertainment in Wildfrost, omdat er een verslavende progressie is die je gewoon nog een keer doorloopt. Elk derde gevecht dat je tegenkomt op de map is een baasgevecht waarbij een ultrasterke vijand verslagen moet worden. Deze zijn een uitdaging om te verslaan, omdat ze veel klappen kunnen verdragen voordat ze naar beneden gaan. Er zijn er zelfs een paar die na het verslaan respawnen met dubbele gezondheid, maar ze doen niet zoveel schade. Als je erin slaagt om deze mega-baas te verslaan, krijg je de mogelijkheid om een van de drie voordelen te kiezen die in de toekomst van toepassing zijn, zoals het hebben van meer helden dan de drie die je vanaf het begin bij de hand moet hebben, of je kunt een nieuwe kaart voor een held trekken. Je snapt het inmiddels wel, de variaties zijn vrijwel eindeloos.

Het is een super cool progressiesysteem en Wildfrost is moeilijk neer te zetten als je eenmaal aan de slag bent. Ik speelde Wildfrost op mijn Steam Deck en hier voelt het perfect. Ik denk ook dat het zal zijn wanneer het op de Nintendo Switch wordt gespeeld, en ik zou me ook kunnen voorstellen dat het cool zou zijn op mobiele apparaten, omdat de gevechten snel en intens zijn, dus het is een spel dat je gemakkelijk onderweg kunt spelen, terwijl de tijd gewoon verdwijnt.

Als ik iets negatiefs moet schrijven, zou het zijn dat het spel niet zo goed is in het aanleren van de mechanica aan de speler. Vele uren nadat ik het spel voor het eerst startte, gebeurden er nog steeds dingen in het spel die ik niet helemaal begreep, wat vervelend was. Het spel is ook erg minimalistisch en neemt slechts een paar honderd megabytes in beslag, dus de graphics en het geluid zijn vrij primitief, er zijn helaas ook geen video's of dialogen die de mechanica van het spel uitleggen. Het had beter gekund.

Wildfrost is echter verfrissend goed gemaakt en innovatief, en behoorlijk verslavend, dus als je van een kaartspel houdt dat nooit eentonig wordt, dan is Wildfrost precies wat je zoekt. Ik vind het uitstekend entertainment.