Keep Driving

"De film gaat over een man die rondrijdt in zijn auto en naar popmuziek luistert." Dit waren naar verluidt de woorden die Ryan Gosling ervan overtuigden dat Nicholas Winding Refn Drive moest regisseren toen Gosling Refn naar huis reed na wat klinkt als een ongemakkelijke eerste ontmoeting. Autorijden en naar muziek luisteren is een heel bijzondere ervaring die heel krachtig kan zijn. Nostalgie en melancholie kunnen je overspoelen, samen met herinneringen aan kindertijd en jeugd, liefde en spijt, vermengd met anticipatie, angst en hoop voor de toekomst. Of misschien is het gewoon een onderbreking waar je alleen maar kalm hoeft te blijven en je ogen op de weg hoeft te houden. Handen aan het stuur, tonen uit de luidsprekers die schallen, de glinstering van straatlantaarns op de motorkap, het hypnotiserende ritme van de ruitenwissers...

Wij videogamespelers zijn een nostalgisch stel. De vorige generatie games en consoles is nog maar net gestopt of we zetten onze roze bril op en dromen terug naar een zorgelozere en eenvoudigere tijd met betere games. Keep Driving is een van de meest nostalgische game-ervaringen die ik heb gehad, niet alleen omdat het eruitziet als een oud spel, maar omdat het zich afspeelt in een tijd waar ik nog niet klaar voor was om nostalgisch over te zijn: de jaren 2000 - is het echt zo lang geleden?

Als 20-jarige in het begin van de jaren 2000 heb je je eerste auto en een brief van een vriend die zegt dat je naar een muziekfestival aan de andere kant van Zweden moet komen, en het duurt niet lang of je rijdt door het platteland met indiepop die uit de luidsprekers knalt. Je moet langzamer rijden als er een tractor voor je kruipt. Je haalt het alleen in om te moeten remmen voor een koe op de weg - of een kudde schapen, of je wordt aangehouden door de politie, of een regenboog leidt je af aan de horizon. Ja, een roadtrip maken is een uitdaging. Gelukkig kom je onderweg ook een aantal lifters tegen die je kunt oppikken en die je zowel kunnen helpen op je reis, maar deze ook onvoorspelbaar kunnen maken.

Keep Driving is een RPG voor resourcebeheer met roguelike-elementen verpakt in prachtige pixelart en even prachtige indiemuziek. Het laat zich misschien het beste omschrijven als een mix tussen The Oregon Trail en Darkest Dungeon, maar dan in een heel andere setting natuurlijk. De gameplay-loop verloopt min of meer zoals hierboven beschreven. Je selecteert de volgende halte op de kaart en maakt vervolgens snelheid. Onderweg bestaat het risico dat je zogenaamde road events tegenkomt, waar een soort turn-based vechtsysteem in werking treedt. Er zijn vier verschillende bronnen die deze gebeurtenissen kunnen beïnvloeden: benzine, autoslijtage, energie en geld. Deze worden weergegeven door pictogrammen in verschillende kleuren die in een reeks zijn opgesteld. Elke beurt kun je dan verschillende vaardigheden of items gebruiken om een of meer iconen te verwijderen. Zodra alle pictogrammen zijn verwijderd, kunt u uw reis voortzetten. Het is relatief eenvoudig, maar ook erg eentonig. Het is grappig dat de "gevechten" tractoren en schapen op de weg zijn in plaats van monsters in een grot, maar aangezien alle gebeurtenissen in feite worden gereduceerd tot gekleurde pictogrammen, maakt het niet echt uit wat ze allemaal doen alsof ze zijn. Ze zijn hetzelfde, en het zijn geen spannende gevechten. Integendeel, ze kunnen een beetje vervelend worden.

Onderweg stop je bij verschillende haltes. Het kan een eenzaam tankstation zijn of een grote stad. Afhankelijk van de locatie heb je de mogelijkheid om voorraden te kopen, je auto te upgraden of klussen aan te nemen om wat geld te verdienen. Het belangrijkste is dat er verschillende lifters zijn om op te pikken. Deze hebben ofwel hun eigen bestemming waar ze naartoe willen, of ze willen gewoon de wereld in op avontuur. Afhankelijk van welke routes je volgt en welke taken je op je neemt, zijn er negen verschillende eindes die ik zou kunnen tellen, die elk een paar uur duren om te bereiken.

Dat is een redelijk goede herspeelwaarde voor een indiegame, maar helaas is de gameplay zelf te eentonig en saai, en het bijhouden van de verschillende bronnen kan ook moeilijk en een beetje stressvol zijn. Tussen elk spel kun je echter upgrades voor de auto behouden en je kunt het spel ook een beetje gemakkelijker maken door te kiezen hoe goed de relatie van het personage met zijn ouders is. Als de auto pech heeft en je hebt geen geld meer, dan kun je je ouders bellen. Er is een bepaald percentage kans dat ze de telefoon opnemen, afhankelijk van hoe goed je relatie is en hoe vaak je al hebt gebeld. Als ze niet oppikken, is de reis voorbij en is het spel verloren.

Zoals ik al zei, is het spel relatief eentonig en echt heel saai in zijn gameplay-loop. De reden dat ik het een aanbeveling geef, is omdat Keep Driving heel erg een "vibes"-spel is, en je weet of je daarmee op de hoogte bent na het bekijken van de trailer. De pixelart-graphics zijn prachtig en de soundtrack bevat een paar Zweedse indiebands waar ik nog nooit van heb gehoord, maar die sindsdien op repeat staan in mijn muziek-app.

Als je, net als ik, een kleine nostalgische traan laat bij de herinnering aan een roadtrip die je met je vrienden hebt gemaakt, dan moet je zeker eens kijken naar Keep Driving. Het is een gouden juweeltje van een spel dat helaas, waarschijnlijk, te saai is om te spelen als je er niet helemaal mee kunt "vibe".