Sonic Rumble

Sonic Rumble is momenteel beschikbaar in de vorm van een zogenaamde "pre-lancering" voor iPhone/iPad, waarbij de overige formaten in de zomer komen.

Het is nu blijkbaar de beurt aan Sonic the Hedgehog en zijn vrienden om over hindernisbanen te struikelen in de stijl van Fall Guys en Stumble Guys, een populair genre dat in de loop van de tijd enigszins lijkt te zijn uitgedund in zijn bereik en relevantie, maar nog steeds een soort aanwezigheid heeft. Met dat in gedachten is het geen wonder dat Sega in deze richting kijkt, maar tegelijkertijd voelt de stap onverwacht. Past de Sonic -franchise echt in deze context? Het snelle antwoord is... Nee. Maar laten we hier toch wat dieper ingaan, ook al biedt het spel zelf helemaal geen diepgang.

Eigenlijk is er helemaal geen verschil met de andere spellen in het genre, behalve dat deze gekleed is in de kleding van Sonic. Je moet als eerste klaar zijn nadat je een reeks obstakels hebt ontweken, of je moet je tegenstanders overleven op sommige platforms die draaien of vloeren hebben die onder je voeten verdwijnen. Je snapt het idee. We hebben het eerder gezien en er is hier niet veel unieks. Natuurlijk komen we af en toe een klassieke Sonic bumper tegen waardoor je als een kleine flipperkast door de levels wordt geduwd, en je kunt van tijd tot tijd ook rondrennen en wat gouden ringen verzamelen op klassieke Sonic manier. Met het risico te klinken als een ietwat seniele papegaai, is het hetzelfde dat we eerder hebben gezien, maar in een nieuwe gedaante.

Ik ben een beetje bedroefd door deze regeling. Sonic is over het algemeen een fantastische franchise met veel geweldige games en films die verrassend goed zijn. Het is duidelijk waar ze hier naar op zoek zijn, en dat is eigenlijk helemaal niet verwonderlijk. Het is een strategie die helaas wordt verbrijzeld door hebzucht, aangezien het doel van Sonic Rumble is om nieuwe cosmetische items en nieuwe personages vrij te spelen, en hiermee vallen we in dat andere vreselijke gat dat wordt gekenmerkt door microtransacties. Sonic Rumble vereist op geen enkele manier dat je geld betaalt om het spel te spelen, maar als de doelgroep duidelijk kinderen zijn, weet je hoe het gesprek thuis zal verlopen met degenen die jongeren hebben die Sonic Rumble spelen; "Papa, kan ik £ 5 krijgen zodat ik nieuwe skins kan kopen? Er is een heel cool Sonic personage dat zwart en rood is."

Ja, we geven wat lof voor de muziek, graphics en het algemene ontwerp. Maar dat is niet echt een schok, want dit is Sonic waar we het over hebben. Er is klassieke Sonic muziek, een ontwerpstijl die herkenbaar is aan eerdere Sonic iteraties, en bovendien is het eigenlijk heel mooi zolang je stil blijft staan. Naarmate de zaken echter sneller gaan, daalt de framerate aanzienlijk, wat leidt tot een behoorlijk lelijke ervaring. Ik hoop dat dit iets is dat ze kunnen oplossen, want het werkt niet om het op deze manier te hebben als het spel eigenlijk gericht is op het feit dat het snel moet zijn, en je moet op je hoede zijn om de juiste beslissingen te nemen.

Anders dacht ik niet dat het spel veel was om over te praten. De prestatieproblemen kunnen niet eens worden toegeschreven aan mijn gebrek aan kwaliteitshardware, aangezien ik de game op een iPhone 16 heb getest. Ik vond het ook over het algemeen een nogal rommelige ervaring en moeilijk om te zien wat je aan het doen was. In mijn geval werd het meer een soort achtbaan waarbij ik me over de baan liet sturen en gek genoeg wist ik een aantal keer te winnen zonder te weten waar ik mee bezig was. Het liet geen blijvende indruk achter. Ik zou aanraden om een ander Sonic -spel te zoeken als je in de stemming bent voor zoiets, want dit is niet erg goed.

Mobiele games zijn altijd een gok. Soms vind je de edelstenen die je lange tijd bezig houden, maar vaker wel dan niet zijn het geldkloppers met slechte spelmechanica. Sonic Rumble is niet verschrikkelijk. Als je over het hoofd kunt zien dat het rommelig is en last heeft van schokkerige framerates, is er een game die in ieder geval werkt en mensen van jongere leeftijd zeker zal vermaken. Voor mij, als Sonic-fan, is het echter nauwelijks iets waar ik in de toekomst voor zal opkomen.