Saber Interactive, bekend van de spellen MudRunner en SnowRunner, zet de volgende logische stap met RoadCraft. Het spel gaat van bevoorrading naar wederopbouw in de gebruikelijke moeilijke omstandigheden.
RoadCraft is in veel opzichten vergelijkbaar met de vorige spellen van Saber. De speler kruipt nog steeds achter het stuur van grote voertuigen om van punt A naar punt B te komen. Het belangrijkste idee achter deze spellen is nooit de bestemming, maar de reis zelf. Elk jaar creëert verbeterde fysicamodellering een geloofwaardige illusie van deze zware metalen kolossen die tonnen wegen, met hun enorme koppel dat in staat is tot prestaties die de gemiddelde SUV in de eerste paar minuten oververhit zouden maken.
Deze keer staan de speler (of spelers) aan het roer van een bouwbedrijf dat gespecialiseerd is in bijzonder uitdagende taken. Vanaf de allereerste campagnemissie wordt duidelijk dat rijden op asfalt een zeldzame luxe is, waarbij alles, van wegen tot kuilen en zelfs het weer, actief terugvecht. Net als bij eerdere afleveringen is RoadCraft geen spel voor ongeduldigen, omdat het even kan duren om zelfs maar een korte afstand af te leggen. Haast loont ook vaak zelden, omdat uw motor in het water kan verdrinken of het voertuig op zijn kant kan rollen.
Soms is een beetje modder gewoon te veel en loopt de zwakkere machine helemaal vast. Als nieuwe functie moeten spelers nu veilige routes creëren voor hun computergestuurde vrachtwagens. Dit houdt meestal in dat je eerst het gebied in kaart brengt met een jeep en een route bouwt zoals het spel het noemt. Zodra de route is gemaakt, gaan de vrachtwagenkonvooien er automatisch op weg. Als alles goed gaat, zullen ze grondstoffen gaan leveren aan nieuwe gebieden zonder dat de speler ze er zelf naartoe hoeft te rijden.
In veel opzichten is het heel logisch om multiplayer te zijn. Als je alleen speelt, moet je het hele wagenpark één voor één beheren, waar fouten vaak permanent zijn. Met vrienden versnelt de actie en werken ze samen aan bijvoorbeeld het asfalteren van een weg, waarbij de ene persoon de materialen kantelt en de andere het soepel naar achteren rolt. Een lier die aan verschillende objecten (en het voertuig van een vriend) wordt bevestigd, is ook goud waard. Voor een singleplayer-ervaring is het spel veel straffer.
Ondanks enkele kleine haperingen in de framesnelheid, speelt RoadCraft goed en is het zelfs best mooi om naar te kijken, als geruïneerd terrein je interesse wekt... De zeven kaarten van het spel bieden een goede variëteit aan terrein, van woestijnen tot Schots geïnspireerde regenachtige hooglanden. Ze hebben allemaal een spoor van verwoesting of verval en schilderen een deprimerende maar effectieve achtergrond voor verbetering. Als je hoopte urenlang naar grote dieselmotoren te luisteren, zal de soundscape je niet teleurstellen. De soundtrack leunt zwaar aan de kant van de achtergrondtracks zonder veel identiteit.
Hoewel het verhaal van RoadCraft gaat over het runnen van een bedrijf, zou het gemakkelijk een spel kunnen zijn over rampenbestrijding. Het unieke idee is een logische uitbreiding van de eerdere producties van Saber en dient als een uitstekende motivatie voor het aanleggen van wegen en het repareren van infrastructuur. Games hebben de neiging om regelrechte vernietiging aan te moedigen, dus het herstellen van die vernietiging is een verfrissende verandering van tempo.