Last Day of June

De kunst heeft altijd een bepaalde affiniteit gehad met de dood. Het weer geven van iets zo ontastbaars als de dood, om een buitenstaander de ervaring te geven om dit mee te maken door de ogen van iemand anders, is een van de meest recente trends in de afgelopen jaren voor games. Het is verrassend dat de eerste stappen richting een zo een ingewikkelde kwestie voornamelijk gemaakt zijn door indiestudio's, waaronder That Dragon, Cancer, What Remains of Edith Finch en Fragments of Him.

Ovosonico's Last Day of June, uit het brein van de makers van Murasaki Baby, behandelt deze onderwerpen, en in tegenstelling tot de andere games van de studio is Last Day of June enorm kleurrijk. Door deze wereld weeft het een verhaal van veel verdriet en het onvermogen van de mens in het omgaan met de dood. Dit is precies waarom Carl in de game de dag dat zijn vrouw June overleed blijft herbeleven, de gebeurtenis maken we mee door vier bekenden van het koppel.

Dit betreft echter niet alleen het passief meemaken, want de speler wordt aangemoedigd om de gebeurtenissen te veranderen zodat het onvermijdelijke niet gebeurt. Om dit te doen wordt de speler/Carl uitgenodigd om de vier schilderijen waarop de vier personages samen met June zijn afgebeeld te betreden. Door het betreden van de afbeelding en het meerdere keren opnieuw beleven van die dag als hun vrienden (net als Bill Murray in Groundhog Day) kan Carl/de speler de koers van de gebeurtenissen manipuleren en proberen om June's leven te redden.

Bij het wisselen tussen een schilderij en een andere krijgt de speler de taak om enkele kleine puzzels op te lossen, geen hiervan zijn echt ingewikkeld, om erachter te komen welk personages iets moet doen om het auto-ongeluk te voorkomen die June doodt en Carl in een rolstoel terecht liet komen. Tijdens het proberen om June's leven te redden komt de speler ook langs enkele 'collectibles', die goed verstopt zijn in het kleine dorpje aan het meer, waar het verhaal zich afspeelt, die herinneringen - leuke en minder leuke - tonen van de vier verschillende personages.

Qua gameplay is Last Day of June is vrij simpel, maar dit geeft de speler de mogelijkheid om zich primair te richten op het plot en de achtergrondthema's in het verhaal. Zelfs al is de game vrij kort, Ovosonico's game slaagde er zeker in om onze aandacht vast te houden en ons mee te sleuren in een emotionele achtbaan. We zullen natuurlijk niets belangrijk verklappen, maar de diepzinnige spiegel die aan het einde voor wordt gehouden liet ons vrijwel sprakeloos achter.

Om het unieke gevoel dat Last Day of June biedt te versterken bevat het een voortreffelijk soundtrack, van Steven Wilson, die bijdraagt aan de sfeer en de gevoelens, terwijl het ons door een wereld wiegt en sleept die beetje bij beetje verandert in een droom/nachtmerrie. Ovosonico's innemende personage en level design gaat hier hand in hand bij en maakt het volledig af.

Last Day of June heeft echter wel wat problemen en een van de meest serieuze problemen waar je tegen aanloopt zijn de constante laadschermen. Deze onderbreken het tempo van de game enorm en halen je daarmee uit de ervaring. Een andere element wat dat ook doet (maar uiteindelijk, een vrij groot deel van de game is) is herhaling. Het idee van het opnieuw bezoeken van dezelfde scène om gebeurtenissen aan te passen, zonder een mogelijkheid om de bijhorende tussenfilmpjes over te slaan, kan vervelend worden en haalt de magie een beetje weg.

Een ander aspect waar we niet dol op waren was het gebrek aan achtergrond over de personages, vooral de secundaire personages, en hoe deze zijn verbonden aan de hoofdpersonages. Misschien had een groter achtergrond verhaal er voor kunnen zorgen dat deze personages minder vluchtig aanvoelden voor het plot. Deze keuze verraste ons, vooral omdat de game in staat is zo een krachtige boodschap over te halen.

Ondanks deze kleine kritiek punten is Last Day of June een game die we sterk aanbevelen om te "ervaren". Dankzij een uitstekende verhaal, een effectieve soundtrack en een extreem prachtige art-stijl, gaat Ovosonico's nieuwe werk je direct aan het hart en geeft de game een enorme kracht via de erg menselijke problemen die het toont.