Hidden Agenda

Becky Marney is een beginnende politieagente als ze de arrestatie van haar leven maakt en "The Trapper", een beruchte seriemoordenaar die slachtoffers van explosieven voorziet om hulpverleners uit te schakelen, oppakt. Vijf jaar later is ze een detective; de dag van executie nadert, maar plotseling beweert ogenschijnlijke The Trapper, die op heterdaad werd betrapt, dat hij het niet gedaan heeft. Dit zet een duister detective drama in beweging vol met corruptie en misbruik: Hidden Agenda.

Supermassive Games' nieuwste titel kost ongeveer 90 minuten om door heen te spelen (misschien iets langer als je met een groep vrienden speelt) en is daarmee ook de perfecte lengte om te spelen met vrienden als vervanging van een film. Was het langer geweest dan zouden sommige spelers misschien rusteloos worden en eerlijk gezegd zou dat het plot ook weinig goeds doen, vooral omdat je halverwege al er achter begint te komen hoe de vork in de steel steekt.

Het is een vrij standaard plot die je vindt in veel doorsnee detectivefilms. Het is minder ingewikkeld dan bijvoorbeeld Heavy Rain, dat elementen leent uit duistere detectiveverhalen zoals David Fincher's Seven of iets als de originele Speed. Het dekt deze duistere kanten van de wetshandhaving evenals een duister achtergrond verhaal over misbruik in een weeshuis dat dient als motivatie voor The Trapper. Naast Becky Marney speel je ook de openbare aanklager Felicity Graves en afhankelijk van je acties werken ze minder of meer samen aan de zaak.

Hidden Agenda is een PlayLink-titel en het doet daadwerkelijk meer dan spelers samen beslissingen te laten nemen. Veel meer. En dit draagt zeker bij aan de herspeelwaarde, iets dat een verhalende detective-avontuur vaak niet bevat. Ten eerste zijn er twee manieren om de game te spelen: de Story- en Competitive-modus, de tweede draait om het behalen van scores en geeft één speler een verborgen agenda om tegen de andere spelers te strijden die er achter moeten komen wie de verborgen agenda heeft. Het haalt de focus weg van het plot en richt zich meer op de strijd tussen spelers; dus we bevelen aan om eerste de Story-modus helemaal te spelen om van het verhaal te genieten, voordat je de strijd aangaat met andere spelers.

Multiplayer in de Story-modus voegt ook iets toe. Het zijn niet alleen maar gezamenlijke beslissingen waarbij de meeste stemmen gelden. Je moet ook als groep besluiten wie van jullie je het meeste vertrouwd, wie het beste oplet, wie het meest stress bestendig is, enzovoorts. De gekozen persoon moet bepaalde keuzes zelf maken. Daarnaast zijn er ook overneem-kaarten (verdiend door het vinden van aanwijzingen) die een belangrijk besluit kunnen verwerpen. Het is een erg slimme dynamiek en dit stemmen op elkaar zorgt voor het nodige gelach en onderling geplaag, vooral in groepen waar spelers elkaar door en door kennen. Maximaal zes spelers kunnen meedoen door gebruik te maken van hun smartphones, maar zelfs het spelen met twee spelers voegt iets toe aan de Story-modus (de competitieve modus vereist een grotere groep om leuk te worden).

Wat betreft de PlayLink-app zelf: alhoewel deze prima is gemaakt, hadden we met Android soms wat problemen, waar de iOS-versie perfect werkte (al hebben we intern andere redacteuren gesproken waarbij op belangrijke stemmomenten de Story-modus vastliep). We konden met name de kladblok waarderen in de app die constant informatie over de verschillende personages bijhield, dit maakte het verhaal veel makkelijker om te volgen en onderscheid te maken tussen de verdachten, politieagenten, slachtoffers en getuigen.

Naast dialoogkeuzes (beperkt tot twee), maak je ook snelle beslissingen om te reageren op gebeurtenissen (de cursus verandert op het scherm in een uitroepteken) en het afspeuren van plaats delict naar hints (met een tijdslimiet). Dit is allemaal vrij standaard, maar zondermeer bij de les blijven. Het missen van een hint kun er voor zorgen dat je een bepaalde aftakking in het verhaal mist en het missen van een uitroepteken kan zelfs leiden tot de dood van sommige personages. Er zijn ook punten waar je kunt kiezen om je geweer te gebruiken of niet en je krijgt behoorlijk wat tijd om na te denken over je keuze. Bovendien is het gaaf dat alle spelers het met elkaar eens moeten zijn om wel of niet te vuren.

Het schrijfwerk is een beetje cliché en we betwijfelen of dit nodig was om het verhaal te vertellen of dat het iets genuanceerd verteld had kunnen worden. Hierdoor is het meer CSI of Law & Order dan True Detective, wat niet perse iets slechts hoeft te zijn gezien de sociale opzet van de ervaring.

Hidden Agenda biedt een art-stijl die erg duister is en doet denken aan iets als, bijvoorbeeld Seven. Zeldzaam kleurgebruik blinken uit in anderzijds donkere, grijze en bruine omgevingen. Het deelt duidelijk veel DNA-kenmerken van Supermassive's meest bekend game: Until Dawn (we hadden daar heel graag een korte versie van gezien die PlayLink gebruikt). Het is duidelijk op visueel gebied een stap vooruit op de meeste verhalende adventuregames, maar tegelijkertijd vielen daarin de tekortkomingen extra op. Het water op de huid van je partner Tom bij regenachtige scènes bijvoorbeeld ziet er raar uit; evenals de manier waarop een telefoon ver van het oor wordt vastgehouden (overduidelijk door technische beperkingen) in een andere scène.

We hebben grotendeels genoten van het stemwerk en de geluiden van Hidden Agenda, hoewel er een paar kreten waren die niet helemaal lekker klonken. Katie Cassidy (Arrow) die Becky Marney speelt vertolkt een fantastische rol van de rijzende ster die zelf een zaak probeert op te lossen die ze al eerder heeft opgelost.

We hebben genoten van Hidden Agenda en hopen dat Sony en Supermassive in de toekomst met vergelijkbare titels komt opproppen. Misschien een die een verhaal vertelt met een meer open einde met variatie die meerdere 'playthroughs' echt vermakelijk maken? De vraagprijs ligt wat hoog voor een game van deze lengte, maar de vertakkende opzet van de game (er zijn veel mogelijke eindes) betekent dat het zonder twijfel meerder keren gespeeld kan worden (na twee playthrough hadden we nog geeneens de helft van de Trophies gehaald) en het is een leuke game om aan te slingeren als je vrienden op bezoek hebt voor een filmavond en je geen film kunt vinden die niemand nog heeft gezien.