Train Sim World

Er lijkt tegenwoordig een simulatiegame voor alles te zijn. Waar er jaren geleden alleen de goede oude vliegervaring was, hebben we nu simulatiegames voor vissen, luchthavenpersoneel en zelfs geiten. Sommige hiervan hebben al de stap van pc naar console gemaakt en Dovetail Games heeft besloten dat ook te doen met hun treinsim.

Als je oppompende arcadegameplay verwacht ben je waarschijnlijk niet bekend met simulatietitels. Dit is een superrealistische weergave van hoe het is om een treinmachinist te zijn. Train Sim World bevat drie verschillende 'maps' en biedt vele uren aan gameplay voor de beginnen gamende treinspotter.

De simulatiegame brengt je naar Duitsland, New York en Londen, waar je in een variatie aan scenario's verschillende trein kunt uitproberen. Voordat je controle neemt over je eigen locomotief moet je de fijne kneepjes leren die elk van de verschillende voertuigen bieden. Deze 'tutorials' leren je onder andere hoe je de motor aanzet, hoe je de remmen africht en de logge machine stopt en start.

Het is erg plezier dat de verschillende treinen een unieke en realistische knoppenindeling hebben en verschillende manieren om op te starten. Weliswaar is dat vrij standaard voor simulatiegame, maar het oog voor details is hier indrukwekkend. In en van de Amerikaanse locomotieven moet je bijvoorbeeld de koppeling enkele seconden ingedrukt houden en vervolgens naar de machinekamer gaan om op te starten. In ieder land zijn er ook verschillende protocollen om een treinstation te verlaten, zoals het toeteren met je hoorn om New York te verlaten.

De tutorials stomen je weliswaar klaar voor de scenario's, maar we betrapten onszelf dat we keer op keer er naar moesten terugkeren om meer vergeten waren dan we geleerd hadden. Daarbij hadden het gevoel dat er vaak vergeten was om bepaalde knoppen uit te leggen. Er zijn zoveel knoppen dat we je adviseren nergens op te drukken waarvan je niet wat het doen. Op een gegeven moment werden we toch nieuwsgierig en drukten we op de rode knop en kwamen we bruut tot stilstand bij het Acton Town in Zuidwest Londen - het kostte ons vervolgens zeven minuten om uit te vogelen hoe we haar we aan de praat kregen.

Als je geen zin hebt om moeite in Train Sim World te stoppen en alle kneepjes te bestuderen, is dit geen game voor jou. Bovendien kan het wel tien minuten duren om een trein op te starten en te vertrekken. Als eenmaal het treinstation verlaat geeft dat echter een gevoel van voldoening, ook al spendeer je veel tijd met het voorbij zien gaan van de wereld. Denk echter niet dat je achterover kunt leunen om te ontspannen. Als je je handen niet aan de knoppen houdt loop je het risico om de maximum snelheid voorbij te gaan, een station te missen of de trein te vertragen - waardoor je je schema verpest.

Als je eenmaal de fijne kneepjes hebt geleerd zijn er een reeks scenario's om je vaardigheden te beproeven. Zo zijn er gebeurtenissen die echte machinisten kunnen meemaken tijdens hun werk. In een van deze moesten we bijvoorbeeld de op de trein stappen op Ealing Broadway naar Central Londen om vanaf daar een trein van Paddington naar Reading te besturen. Hierbij moet je op tijd vertrekken en binnen 31 minuten op je bestemming aankomen.

Dergelijke werksimulaties zijn misschien moeilijk te begrijpen voor sommige gamers. Waarom zou je werken in een game leuk zijn? Het enige wat we hierover kunnen zeggen is dat het er erg innemend is en het blijft vermaken. Natuurlijk is dit weggelegd voor een specifiek soort gamer die houdt van de diepgang en details van een simulatie, in plaats van een meer arcade-aanpak. Train Sim World wist ons echter uren lang te boeien.

Je hebt ook de optie om gewoon een standaard route op te pakken of zelfs een passagier te spelen. Vanuit een first-person perspectief kun je uitstappen waar je wilt en de treinstations verkennen of gewoon blijven zitten en de wereld aan je voorbij laten gaan. Uit je raampje staren is even ontspannend, en dat bedoelen we niet sarcastisch, als het kijken naar een aquarium.

Tijdens het zitten in de verschillende treinstellen viel het ons op dat er erg beperkt aantal andere treinreizigers zijn. Tijdens een ritje hebben we maar liefst zeven Agent 47-dubbelgangers gespot, allemaal in hetzelfde zwart-witte trainingspak. Ook waren we verrast hoeveel Britten er met geverfd rood haar rondliepen. Dit verstoort soms de ervaring en het realisme een beetje.

De first-person ervaring voelt vrij goed en daarbovenop is de besturing verassend goed overgedragen van de pc-versie (al moeten we toegeven dat een muis alles iets makkelijker had gemaakt). Train Sim World ziet er behoorlijk gelikt uit, maar er zijn enkele momenten waarin de graphics niet zo goed zijn. Als we bijvoorbeeld wegrijden uit New York vallen de nodige 'textures' op die tevoorschijn springen en grijze blokken in iets totaal anders veranderen. Wellicht kan een toekomstige patch dit verhelpen, maar dit was geen veel voorkomende gebeurtenis.

Er is een fatsoenlijke reeks aan treinen beschikbaar en activiteiten uit te voeren: met zowel vracht- als passagiersritjes om te rijden. Enigszins jammer is dat de game zich volledig afspeelt in de hedendaagse tijd, waardoor er geen herkenningspunten uit de geschiedenis voorbij komen, zoals stoomlocomotieven of de introductie van de Intercity 125 die nieuw leven blies in de Britisch Fail.

We hadden echter graag meer gezien: meer treinen en meer routes om mee te spelen. Wat er beschikbaar is houdt je zeker vele uren bezig, maar dit is hoe veel simulatiegames tegenwoordig aangepakt worden: met de nodige downloadable content in het vooruitzicht. We kunnen alleen maar hopen dat deze ook hun weg vinden naar de console (we zouden bijvoorbeeld graag eiland Wight willen bezoeken).

Train Sim World is geen titel die geschikt is als je even snel iets wilt spelen. In plaats van eenvoudige actie en avontuur, wordt je getrakteerd op een rijke en innemende ervaring waar je je uren mee kunt vermaken. Als je de moeite neemt om tijd in de game te stoppen en deze te leren dan wordt je ook beloond. Afgezien van het ontbreken aan diversiteit van de passagiers en af en toe een grafische hapering, is dit een goed afgewerkte titel. Er is zoveel te doen en te zien, maar natuurlijk zorgt dat er niet voor dat we nog meer willen. Het verlangen naar meer routes zien we als een pluspunt, aangezien we de game gewoon langer willen spelen.