Nederlands
Gamereactor
reviews
Ashen

Ashen

De strijd tussen goed en kwaad gaat verder in deze nieuwe Souls-achtige game uit Nieuw-Zeeland.

HQ
HQ

Onze van persoonlijkheid beroofde gezichtloze held heeft veel meegemaakt in Ashen. Het is geen makkelijke game en zijn door speren doorboord, te pletter gevallen, doodgeknuppeld, opgegeten, zuurbaden genomen - simpel gezegd, we zijn door een hel gegaan. Het is maar goed dat je zelden alleen door deze troosteloze en moorddadige wereld dwaalt, waarin alles er op gebrand is om je te pakken te krijgen. Gelukkig zijn er mensen die niet zijn bezweken voor de duisternis; mensen die je helpen op je zwarte tocht.

Ashen is niet te bespreken zonder de overduidelijke inspiratiebron aan te kaarten. Alleen al door de controller vast te grijpen en de introductie weet je dat deze game veel te danken heeft aan Dark Souls. Het is een kloon, maar een goede. Net als in FromSoftware's titels liggen er in ieder hoekje vijanden op de loer en dat resulteert in vele sterfgevallen. Als je Dark Souls of Bloodborne hebt gespeeld wen je snel aan de opzet van de game, maar nieuwkomers zullen waarschijnlijk schrikken van de onvergeeflijke moeilijkheidsgraad. Er is geen makkelijke uitweg, dus je moet je simpelweg vastbijten en dat voor lief nemen.

Het verhaal in Ashen is erg standaard. Een klassieke vertelling van goed tegen kwaad. De God die de wereld van licht voorziet is dood, wat de vrij troosteloze omgevingen verklaart. Het daadwerkelijke plot eist nooit de aandacht op. In plaats daar van is het de sfeer en de personages die je ontmoet die betekenis geven aan de ervaring. Hoewel we deze opzet kunnen waarderen, laat de uitvoering veel te wensen over. Vooral na vele uren in de spelwereld kennis met deze nieuwe figuren kennis te hebben gemaakt. Het is lastig om iemand te herkennen die geen gezicht heeft en de vijanden missen beduidend karakter. In Dark Souls was er een verhaal achter de vijanden te vinden die de tragische gebeurtenissen voorafgaand aan de game blootlegden. In Ashen is daar geen sprake van en maken we vijanden alleen maar dood om zelf te overleven. De stemmen van de vriendelijke personages zijn echter erg goed uitgevoerd, maar toch slaagt men er niet in een emotionele band te vormen.

Dit is een ad:
Ashen

Het vechten is waar Ashen veelal in uitblinkt. Enkele vijanden beschikken over unieke vaardigheden en gedragen zich anders. Hierdoor moet je je speelstijl aanpassen aan de hand van de situatie. Daarbij heb je de beschikking over een breed aanbod van wapens. Wij kozen voor een gebalanceerde uitrusting om vrij snel aan te vallen, maar waarbij we ons ook konden terugtrekken wanneer er een vijand met een gigantisch knuppel begon te slingeren of we bijna doodgingen. Aan het begin wist een gigantische stekelige hamer ons aandacht te rekken, wat ons er van weerhield om een schild te gebruiken. Dat werkte prima, maar naarmate de spelwereld zich opende en er nieuwe vijanden verschenen beseften we ons dat we dit moesten afwisselen. Het zou niet onmogelijk zijn om verder te komen, maar gezien de hoeveelheid uitrusting is het onnozel om er slechts één te gebruiken. Er is voor iedereen wel iets te vinden en ook voor iedere situatie.

Het is niet alleen de algehele opzet van Ashen die ons doet denken aan Dark Souls; de besturing is ook vrijwel identiek. Met de rechter schouderknop lanceer je een langzamere, krachtigere aanval, terwijl de rechterknop een snellere, mindere dodelijke slag oplevert. Als je de linkerknop ingedrukt houdt bescherm je jezelf met het schild en het indrukken van de linker schouderknop - op juiste moment - laat je een vijandelijke aanval pareren. Je beschikt ook over een Crimson Gourd (de Ashen-versie van een Estus Flask) om leven aan te vullen. Als je Crimson Sap opraakt gaat je dood en verlies je de Scoria die je hebt verzameld (de Ashen-versie van 'souls') en je moet deze opnieuw verzamelen als je weer tot leven komt. Het lijkt dusdanig op de games die het geïnspireerd hebben, dat het originaliteit mist. Dat gezegd hebbende: de 'quests' zijn een heel ander verhaal.

Zoals eerder gezegd kom je verschillende nieuwe personages tegen tijdens je avontuur en deze hebben missies voor je. Deze zijn verdeeld in hoofd- en zijquests die fatsoenlijke variatie bieden. Als je de zijquests accepteert krijg je ook een nieuwe handlanger om de uitdagende gevechten te overleven. Dankzij de verschillende missies voel je je constant aangemoedigd om iedere steentje om te keren, omdat je niets wilt missen. Er zijn in Ashen genoeg geheimen om te ontdekken.

Dit is een ad:
Ashen

De quests kunnen met een computergestuurde handlanger gespeeld worden of je kunt met een vriend spelen. Het is een enerverende co-op optie en een erg welkome toevoeging. Enkele missies vereisen twee personages en natuurlijk is dat veel leuker met een menselijk metgezel. De computergestuurde handlangers zijn niet verschrikkelijk om mee samen te spelen en zelfs best behulpzaam. Samen met je handlanger kun je plekken bereiken waar je anderzijds niet kan komen. Je kunt bijvoorbeeld op de schouders van je medespeler staan om een schat te pakken waar je anders niet bij kan.

Als je normaal gesproken van uitdaging houdt klinkt gedwongen co-op wellicht als een minpunt, maar dat heeft geen invloed op de moeilijkheid. Zelfs in co-op wordt Ashen nooit makkelijk. Vaak wordt je omringd door meer dan twee vijanden en met een vriend zijn de kansen nu gelijk. We kunnen aanbevelen om de game met een bekende te spelen, aangezien er in-game geen manier is om met de andere speler te communiceren. Hierdoor hebben we ook veelvuldig met de computer samen gespeeld en, geloof het of niet, deze heeft meerdere keren ons hachje gered.

Tijdens het ruwweg 20 uur durende avontuur kom je verschillende interessante uitdagingen tegen in de vorm van eindbaasgevechten. Dit levert enorme voldoening op, vooral als je uren hebt zitten uitvogelen hoe je een baas kunt verslaan en dat keer op keer net niet lukt. Dit gevoel van voldoening houdt hier niet op. Het voltooien van quests betekent ook dat je meer gezelschap in je kamp krijgt. Deze nieuwe vrienden bieden je hun services aan en dit zorgt voor nieuwe upgrades, missies en andere enerverende dingen. Dankzij deze opzet is er altijd iets nieuws te doen in Ashen en daardoor voelt het niet meer té veel als een Dark Souls-kloon.

Ashen

De debuutgame van A44 (Aurora44) bevat weinig verrassingen en dat is ietwat teleurstellend. We hebben ons echter nooit verveeld en voor een nieuwe studio is het zeker een behoorlijke prestatie een game als deze af te leveren. De visuele stijl is wellicht niet voor iedereen weggelegd, maar als je verder kijkt realiseer je dat Ashen een vermakelijke game is die langzaam leert waarderen. Bossen, grotten, tombes, uitgestorven steden: er zijn veel locaties om te bezoeken en deze bieden elk hun eigen vijanden en broodnodige schatten.

Voor Dark Souls-veteranen is Ashen een game die niet over het hoofd moet worden gezien. En het is ook geen slechte keuze voor nieuwkomers in het genre, aangezien het geen voorkennis vereist. Ondanks de saaie graphics en het gevoel dat de game niet te ver afstapt van diens inspiratiebron, slaagt A44 er in om een geweldige ervaring af te leveren die we niet snel zullen vergeten. Als je op zoek bent naar een goede uitdaging en dit met een goede vriend wilt doen dan moet je Ashen zeker niet missen.

HQ
07 Gamereactor Netherlands
7 / 10
+
Intense gevechten; veel om te verkennen; goede voice-acting; gevarieerde vijanden; veel wapens om uit te kiezen.
-
Onaantrekkelijk design; geen voice-chat; niet heel origineel.
overall score
Is onze netwerkscore. Wat is die van jou? Netwerkscore is een gemiddelde van de cijfers uit alle landen