Nederlands
Gamereactor
reviews
Dead or Alive 6

Dead or Alive 6

Team Ninja's vechtreeks is na jaren weer terug in de ring.

HQ
HQ

Er was een tijd waarin Dead or Alive een van onze absolute favoriete titels was als het ging om driedimensionaal vechten. We werden verliefd op Dead or Alive op de PlayStation, aanbeden Dead or Alive op de Dreamcast, hadden diepe gevoelens voor Dead or Alive 3 op de Xbox en waren onder de indruk door de innovatieve onlinesupport in Dead or Alive Ultimate op diezelfde console. Daarna begon de kwaliteit, jammer genoeg, af te nemen.

Dead or Alive 4 voelde als de derde game in HD en Dead or Alive 5 was simpelweg gedateerd toen deze verscheen. Ondanks dit, was die laatste een enorm succes, niet in de laatste plaats doordat deze in verschillende varianten verscheen (waaronder een 'free-to-play'-versie) op maar liefst zeven verschillende platformen. Gelukkig liet Team Ninja bij de aankondiging van Dead or Alive 6 weten dat het de community had gehoord en van mening was dat de reeks achteruit was gegaan, en daarom hebben ze het zesde hoofddeel voorzien van enkele nieuwe elementen.

Nu we de game door en door hebben getest valt het ons op weinig van deze nieuwe elementen ook daadwerkelijk nieuw zijn. Ze zijn zeker nieuw voor de Dead or Alive-reeks, maar ondanks het feit dat Team Ninja zichtbare schade aan de vechters heeft toegevoegd tijdens voortdurende potjes, evenals de semiautomatische comboaanval Fatal Rush - die met een goed getimede druk op de knop spectaculaire kijkhoeken en slowmo oplevert - is het lastig om daar van onder de indruk te zijn. Concurrenten als Street Fighter, Mortal Kombat en Tekken bieden al veel langer iets vergelijkbaars aan. Dit is ook een element waar we niet bijzonder weg van zijn en dat had van ons ook weggelaten mogen worden, vooral aangezien de Dead or Alive-reeks al zijn eigen variant hiervan heeft als tegenstanders uit de ring worden geslagen, wat spectaculaire animaties activeert.

Dit is een ad:

Iets anders dat Team Ninja trots presenteert is dat de game je nu de mogelijkheid geeft om het uiterlijk van elk personage aan te passen. Voor elke zijn meerdere profielen op te slaan, dus je kunt iedereen voorzien van haarstijlen, accessoires en kleren die je wilt. Maar dit is ook iets dat andere Japanse vechtgames al jaren lang hebben, en wederom had dit wat ons betreft overgelaten kunnen worden aan de beruchte Dead or Alive: Xtreme Beach Volleybal-reeks. De Dead or Alive-reeks heeft altijd een dubieuze reputatie gehad door de puberale weergave van vrouwelijke vechters en de focus op borsten. Het aankleden en stylen van de Barbie-achtige vechters helpt zeker niet om het een meer volwassen gezicht te geven.

Dead or Alive 6

Om de borsten maar direct te bespreken (iets dat we met tegenzin doen aangezien we het liever over de gameplay hebben, maar Dead or Alive is niet zoals andere games in het genre - borsten worden echt gezien als een van de belangrijkste verkooppunten), het moet gezegd worden dat de makers dit vooraf al hebben besproken en duidelijk aangegeven hebben dat dit keer afgezwakt zou worden. Kasumi, Tina en de rest vechten hierdoor in iets meer praktische kleding - alhoewel de borsten nog steeds hun eigen leven leiden. Als dit je in eerdere delen stoorde dan gaat Dead or Alive 6 daar geen verandering in brengen.

Een van de gestelde doelen voor Dead or Alive 6 was de game toegankelijker te maken voor nieuwkomers. Toen we dit voor het eerst hoorden waren we enigszins bezorgd. De Dead or Alive-reeks, samen met Soulcalibur en Tekken, is altijd al de meest toegankelijke reeks onder de serieuze vechtgames geweest. De Training Mode in deze reeks is altijd de beter geweest dan die van de concurrentie en Dead or Alive 6 is hier geen uitzondering op. In de singleplayermodi kun je zelfs suggesties krijgen over wat je moet oefenen, om vervolgens met een druk op de knop naar de Training Mode over te schakelen en weer terug naar de singleplayer als je datgene onder de knie hebt.

Dit is een ad:

De singleplayer bestaat voornamelijk uit twee gamemodi: Story en DoA Quest, waar de eerste je doorsnee vechtgameverhaal is dat volslagen onlogisch aanvoelt. Dead or Alive heeft dit tot kunst verheven, waarbij iedereen wilt sparren en vechten voor ze praten en de dialoog zo kinderlijk is dat de Pokémon-titels op de Game Boy in vergelijking literair werk zijn. Het grenst soms aan het onuitstaanbare en deed ons denken aan datingsims van weleer, vooral bij de jongere vrouwelijke vechters.

Dead or Alive 6

Echter zit DoA Quest vrij goed in elkaar en om potjes te winnen moet je speciale doelen behalen. Dat kan het 'jugglen' van een vijand zijn met een combo die veel schade doet, vijanden verslaan terwijl je de arena betreedt en verlaat of slachtoffers aanvallen die op de grond liggen met daarvoor bestemde aanvallen. Het wordt al snel uitdagend en zorgt er ook voor dat je het gevechtssysteem beter onder de knie krijgt, aangezien je wordt gedwongen verschillende aspecten te gebruiken om te winnen. Soulcalibur heeft voorheen soortgelijke ideeën toegepast, maar daar is het meestal verpakt in een soort verhaal. Hier is dit beter uitgewerkt en dit is iets waarvan we hopen dat meer vechtgames overnemen in de toekomst.

HQ

meest bekende het makkelijk te begrijpen countersysteem is, waarbij alles om één knop draait. Het maakt het erg simpel om 'button mashers' tegen te gaan en tegelijkertijd is het ook erg eenvoudig tegen spelers die veel counter, door terug te counteren en worpen te gebruiken. Dit systeem voelt zelfs in Dead or Alive 6 geweldig en alhoewel het gamesysteem en de graphics overduidelijk tekenen van ouderdom tonen, is het nog steeds een stevige fundering die het op een speelse wijze laat uitblinken. Het viel ons ook op dat het nu makkelijker is om in en uit het scherm te stappen om aanvallen te vermijden, en samen met de counteraanvallen, voelt het alsof de verdedigende mogelijkheden sterker zijn dan in de meeste andere vechtgames.

Het andere dat de reeks karakteriseert zijn de zogeheten 'air juggles' (waarbij je een vijand de lucht in schopt of slaat en ze vervolgens in de weerloos lucht kan houden door ze te blijven raken). Dit voelt soepeler dan ooit in Dead or Alive 6, bijna zo goed dat we kunnen voorstellen dat dit bij meer vaardige spelers wellicht een probleem kan worden.

Ook al zijn we enorm blij met Dead or Alive in zijn geheel en er enkele elementen zijn die er duidelijk uitspringen, blijven we evenwel het gevoel houden dat Team Ninja niet echt meer weet wat het met de reeks aan moet. De nieuw geïntroduceerde toevoegingen is in principe hetzelfde wat de concurrentie al jaren doet en we hebben het gevoel dat Dead or Alive 7 een volkomen vernieuwd moet worden. Nu voelt het bijna alsof we nog steeds Dead or Alive 3 spelen, weliswaar met meer supermeters en toegevoegde foefjes die meer pit toevoegen, maar niet echt veranderen hoe de game gespeeld wordt.

Dead or Alive 6

Tel daarbij het feit op dat de Dead or Alive-reeks visueel misschien wel de mooiste vechtreeks was, met ongelofelijk gedetailleerde personages, animaties, arena's en effecten. Zelfs op dit gebied loopt Team Ninja achter en zijn we niet echt onder de indruk van de game, zelfs niet op een krachtige pc met een hoge resolutie. En voor iedereen die voor Engelse dialogen kiest, het is verbazingwekkend hoe slecht de lipsynchronisatie is en de vrouwelijke vechters klinken vaak beschamend infantiel.

Een positieve noot zijn de vechters zelf. Het design van Team Ninja is nog steeds voortreffelijk en er is veel werk in de personages gestopt. De Zweedse vechter Marie Rose heeft zich bij de Finse onderzoeker Nico gevoegd, dus er is een ongebruikelijk sterke Scandinavische line-up. Nog een nieuwkomer is Diego, een vechter van de straten van New York, waar enorm leuk is om mee te vechten. Onze favorieten zijn nog steeds Kasumi en Ryu Hayabusa die bekend zijn, en met hen spelen is als fietsen, de Izuna Drop van Ryu is nog steeds een aanval waarmee je het tij kan doen keren in een spannend potje.

Maar na het Dead or Alive 6 gespeeld te hebben, iets wat we enorm veel hebben gedaan voor deze review, overheerst er een gevoel: we willen weer Soulcalibur VI, Tekken 7 of Jump Force spelen. Het vechtgenre heeft de afgelopen jaren stappen gemaakt, maar Dead or Alive niet. Dead or Alive 6 voelt iets te vertrouwd en veel elementen zijn echt verouderd, waarbij er niets echt vernieuwends is toegevoegd. Het is tegenwoordig niet meer voldoende om een goede basis, fijne gameplay en leuke personages te hebben. De concurrentie heeft inmiddels namelijk veel meer en beters te bieden.

HQ
Dead or Alive 6
07 Gamereactor Netherlands
7 / 10
+
Leuke gameplay; intuïtieve Training Mode; DoA Quest biedt goede uitdaging; stijlvolle personages; vermakelijke arena's.
-
Voice-acting niet geweldig; te weinig nieuwe opties; technisch inferieur aan de concurrentie.
overall score
Is onze netwerkscore. Wat is die van jou? Netwerkscore is een gemiddelde van de cijfers uit alle landen