De Grijze Man

Er is absoluut niets over het uitgangspunt van Netflix' duurste film ooit ($ 200 miljoen) dat we nog niet talloze keren eerder hebben gezien. Nu is dit niet per se negatief, want Avatar van James Cameron was briljant bewijs, maar hier voelt de hele synopsis aan als opgekauwde restjes die iemand heeft uitgespuugd.

Het verhaal van The Gray Man is gebaseerd op het gelijknamige boek en gaat net als 700 andere actiethrillers met spionagethema over een CIA-agent die op de "zwarte lijst" staat en dus op het punt staat te worden geëxecuteerd. De agent in kwestie heet "6" en wordt gespeeld door Ryan Gosling en natuurlijk gaat hij hard en begint hij de rotzooi uit elke man die achter hem aan komt te slaan. Jason Bourne heeft hetzelfde gedaan. James Bond evenals Evelyn Salt, Jack Ryan, Ethan Hunt en James Reece (The Terminal List) om er maar een paar te noemen. Gosling's "grijze" agent is natuurlijk super dodelijk en hoewel de "gewone" spionnen dommer zijn dan een badkamerdoekje, zoals altijd, is slechts één andere agent in de CIA op gelijke voet met hem en krijgt de taak om hem op alle mogelijke manieren op te jagen. Dit personage heet Lloyd Hansen, en is een voormalige partner van 6 (natuurlijk) en wordt gespeeld door Captain America-ster Chris Evans.

The Gray Man is gemaakt door het Marvel Studios "dream team" met broers Joe /Tony Russo (Civil War, Avengers: Infinity War, Avengers: Endgame) die regisseren terwijl MCU-duo Christopher Markus en Stephen McFeely (Captain America: The First Avenger, Thor: The Dark World, Captain America: Civil War en Avengers: Infinity War) het scenario schreven. Met Chris Evans in een van de hoofdrollen en de stuntregisseur uit de meeste van de eerder genoemde Marvel-films, voelt het vaak als een dwarsdoorsnede uit een Marvel-film, minus de huidstrakke spandexpakken. Wat hier echter duidelijk moet worden gemaakt, is dat het nooit voelt alsof de gebroeders Russo de juiste producent hebben en/of hier hun ziel in storten op de manier waarop ze dat deden met Winter Soldier (Marvel's beste film) en Civil War in het bijzonder.

The Gray Man is opgeblazen eentonig, hilarisch voorspelbaar en behandelt zijn CIA-spionnen alsof ze Captain America 2.0 zijn. Ze springen van gebouwen, gooien zich van voorbijrazende treinen op autodaken zonder zoveel als een kras te ontvangen en gedragen zich nogal eens als Vin Diesel in Fast 9, wat betekent dat ik, in tegenstelling tot met name The Bourne Identity, nooit echt in hen geloof als levende, functionerende mensen, wat betekent dat de spanning van de actiescènes zelf nooit iets anders is dan geestdodend geldspattende en dubieuze computereffecten. De vechtchoreografie en montage is ook niet goed, omdat het in de meeste gevechten van de film lijkt alsof de stuntmannen pauzeren en wachten om geraakt te worden in plaats van die responsieve, strakke dans van slagen die met name te vinden is in Captain America: Winter Soldier (briljante gevechten) van de gebroeders Russo.

Wat me ook vreemd lijkt, is hoe de Russo's kozen voor een spetterende koperachtige toon in The Gray Man in plaats van te proberen iets straks, donkers en een beetje retro te creëren. Met Winter Soldier bouwden ze een super-stijlvolle jaren 70 spionagethriller in een superheldenfilm en ik hoopte zeker dat ze hier dezelfde aanpak en maniertjes zouden gebruiken, en was dus teleurgesteld. Ryan Gosling is echter goed. Dat is hij altijd. Gosling navigeert net zo mooi door de dialooggedreven scènes als hij door de actiepartijen heen klopt met een soort zorgeloze koelte die ik sinds McQueen, Newman en Brando niet meer op het witte doek heb gezien. Ik hoop echt dat hij nu meer rauwe actie doet, want het past hem als een handschoen.

Uiteindelijk is The Gray Man dezelfde soort verdraaide onzin als Red Notice en 6 Underground, alleen met minder goofy improvisatie oneliners gesigneerd door Ryan Reynolds en meer over-the-top psycho-geschreeuw van een overenthousiaste Evans. Er zijn slechtere films uitgebracht in 2022, maar niet veel met hetzelfde bizarre prijskaartje als deze. De gebroeders Russo hebben zowel met Cherry als deze met grote helderheid bewezen dat ze de genadeloze ijzeren vuist van Kevin Feige echt nodig hebben om echt te presteren.