Dagdienst

Wat krijgen we als we een beetje Lost Boys, een grote primeur van Fright Night, een druppel 21 Jump Street en een scheut Pineapple Express in een netflixblender gooien? Day Shift, de nieuwste van de uitbundige Netflix Originals waarin een ongeïnspireerde Jamie Foxx op vampiers jaagt in een zonovergoten Los Angeles. Foxx speelt Bud, een oppervlakkig mislukte, pas gescheiden zwembadbediende die in zijn roestige pick-uptruck door een snikhete San Fernando Valley rent om dode wezens op te scheppen uit de slecht beheerde zwembaden in de achtertuin van mensen. Hij heeft op zijn zachtst gezegd een wankele relatie met zijn ex-vrouw en mist ouder-leraarconferenties en trainingssessies met zijn zevenjarige dochter. In het begin gaat het niet goed met Bud. Hij wordt afgeschilderd als die clichématige vader die nergens in slaagt wat hij wil doen en met alles in zijn leven tegen de gespannen voet aan worstelt.

Wat we echter wel te zien krijgen na de intro van Day Shift, is dat Bud Jablonski een prominente, keiharde, doorgewinterde vampierjager is die zijn baan als "zwembadbediende" gebruikt als een effectieve en subtiele dekmantel voor zijn werkelijke, echte baan, en binnen enkele minuten is hij al in een nest gekropen waar een 90-jarige meester-vampier zich net klaarmaakt om de dag weg te slapen, wat natuurlijk leidt tot gevechten, geweervuur, bloed, gebroken botten en de dood.

Ik hou van Jamie Foxx, dat heb ik altijd gedaan. Hij is briljant in Django Unchained, briljant in Collateral en briljant in Ray, maar in deze film heeft hij oprechte problemen om de sleutelscènes op zijn eigen schouders te dragen en het is pas echt wanneer Dave Franco's obsessieve neurotische sidekick Seth in beeld komt dat Day Shift opstijgt en leuk aanvoelt en niet verpletterend stijf. Franco doet hier exact dezelfde rol die hij al talloze keren eerder heeft gedaan (onder meer in het ondergewaardeerde Unfinished Business) en het past hem als gegoten. Hij is springerig, nerveus, staat te allen tijde op de rand van een inzinking en in deze film maakt hij zich boos op de aanblik van een vampier, ook al maakt het deel uit van zijn dagelijkse taakomschrijving.

Dat gezegd hebbende, de dynamiek tussen Foxx en Franco is verre van perfect en Jamie is hier helemaal niet grappig. Niet één keer en hoewel zijn personage stoïcijnser en harder is, zijn er zeker set-ups van Franco en anderen om komisch te zijn, maar het is helaas een beetje te ver voor Foxx. Het personage van Snoop Dogg als de nog lecherigere vampierjager en oud-collega Big John is niet grappig of genuanceerd interessant, eerder is hij een cliché waarvan de lijnen zo gemakkelijk te vergeten zijn dat zijn gruwelijke cowboykleding het enige memorabele aan hem lijkt.

Day Shift is niet goed. Maar het is grappig, soms. De humor, eenmaal gebracht, doet daar erg aan denken in 21 en 22 Jump Street (de films met Tatum en Hill) en dat is wat mij betreft positief. De actiescènes zijn ook leuk en onzinnig met veel bloed en veel vampiers maar het is jammer dat de schurk super plat aanvoelt en dat de vampiers zelf zich nooit dodelijk of gevaarlijk voelen. Er zijn duidelijk betere vampierkomedies en duidelijk betere actiekomedies, maar dat gezegd hebbende, Day Shift is niet waardeloos.