Nederlands
Gamereactor
reviews
Warlander

Warlander

De ontwikkelaar van Happy Wars is terug met een middeleeuwse battle game die even leuk is maar uiteindelijk oppervlakkig aanvoelt.

Voordat ik goed in Warlander duik, is er waarschijnlijk iets dat de moeite waard is om te benadrukken. Online is er veel discussie geweest over de anti-cheat software die dit spel bevat, waarbij sommigen verklaren dat het gegevens heeft genomen. Hoewel ik de details hiervan niet kan bevestigen, is het iets dat een groot deel van het discours over Warlander omringt, en een feit dat het vermelden waard is voor iedereen die in het spel wil komen.

Maar met dat uit de weg, hier is Warlander, de nieuwste game van Toylogic, de ontwikkelaar achter Happy Wars uit 2012. Warlander is een multiplayer-game die draait om twee teams, die beide proberen hun kasteel en kern te verdedigen tegen de vijandelijke kant. Met drie rijstroken, en elke kant met torens en een basis om onder de voet te lopen, zou je Warlander in zekere zin kunnen vergelijken met een MOBA.

Warlander

Maar dat zou Warlander niet echt recht doen. Het heeft een paar MOBA-elementen, zeker, maar het heeft ook een vleugje middeleeuwse gevechten vergelijkbaar met Chivalry of Mordhau, en een lepel torenverdediging. Dat alles mengt zich in een levendige, leuke ervaring.

De gameplay van Warlander komt erop neer dat het ene team rent om de kern van de ander te veroveren. Zowel aanvallers als verdedigers kunnen belegerings- en contactwapens in hun voordeel gebruiken. Hoewel dit ongelooflijk simplistisch klinkt, zijn er enkele manieren waarop Toylogic hier een beetje variatie heeft toegevoegd. Er zijn namelijk de drie hoofdklassen: de boertige, standaard melee-vechter van de Warrior, de ondersteuningsklasse die het goed doet in gevechten, de Cleric en de betoverende, belegeringswapenvernietigende Mage. Elk van deze klassen heeft veel uitrusting die je kunt aanpassen in een loadout, maar veel van je uitrusting lijkt uiteindelijk erg op elkaar, vooral in het geval van de Warrior en Cleric. Er zijn ook afstandswapens, maar nogmaals, naast de spreuken van de Mage, zijn veel van deze gewoon middeleeuwse versies van geweren met automatische, single-shot en burst-fire opties.

Dit is een ad:

Naast het kiezen van een klasse, krijgt je team opties over met welke tactiek je een gevecht zult benaderen en welke squads zullen worden gebruikt om de vijand te bestormen, torens te veroveren en de thuisbasis te verdedigen. Door een goede hoeveelheid tijd door te brengen met elk van de klassen en de rollen, lijkt het erop dat sommigen helaas extra aandacht hebben gekregen in vergelijking met anderen. De Cleric-klasse voelt bijvoorbeeld teleurstellend aan en heeft eigenlijk niet zoveel impact op het slagveld. Het kan vechten, maar lang niet zo goed als de Warrior, en het kan zijn team ondersteunen, maar Warlander's gevechten zijn vaak zo snel dat tegen de tijd dat je klaar bent om een teamgenoot te genezen, ze al dood zijn. Dit laat de Cleric in een wat ongemakkelijke positie en maakt het moeilijk om het te rechtvaardigen om het consequent over de Warrior te kiezen.

Qua rollen blijkt het in het begin een beetje saai om in Defensie te zijn, omdat het enige wat je de eerste paar minuten echt doet het opzetten van ballistae en kanonnen is, maar het blijkt eigenlijk een van de leukere manieren om te spelen, omdat het neerschieten van tientallen vijanden terwijl ze proberen een basis te bestormen bevredigend blijkt te zijn. Of het zou, als Warlanders belegeringswapens niet aanvoelden als erwtenschieters. Het kanon schiet vooral deze indrukwekkende vuurbol op vijanden, maar doet alleen een beetje schade in een kleine AoE.

WarlanderWarlander
WarlanderWarlander
Dit is een ad:

Met de Assault-rol kun je gewoon direct in de actie komen, eenvoudig en effectief. De Special Forces-rol lijkt daarentegen niet echt een plaats te hebben, omdat het bedoeld is voor het nemen van torens en doelen, maar Assault-teams kunnen dit net zo effectief doen als ze er rechtstreeks in worden gegooid. Ik snap waar Toylogic hier voor gaat, ik denk gewoon niet dat het werkt, en het doet me afvragen waarom niet gewoon de twee duidelijke rollen hebben van het aanvallen van de vijandelijke basis en het verdedigen van je eigen?

Een andere reden waarom de Defence-rol de voorkeur heeft, is dat het betekent dat je niet hoeft vast te zitten in warlander's melee-gevechten. Helaas, ondanks dat het eruit ziet als een meer cartooneske Chivalry, heeft Warlander's melee-gevecht geen van de glans van de eerste. Gevechten gaan vaak over in twee spelers die gewoon blokken breken en aanvallen mashen totdat hun tegenstander zich herstelt. Dit wil echter niet zeggen dat gevechten vreugdeloos zijn in Warlander, want de gevechten van de game maken hun platte mêlee enigszins goed in extreem chaotische schermutselingen waarbij magiërs vuurballen boven je hoofd schieten, andere klassen die hun ranged tools gebruiken zoals automatische kruisbogen en de vleesmolen van melee in het midden van dit alles.

De actie van Warlander is ontegenzeggelijk leuk. In de chaos van de gevechten komen - die ook visueel opvallend zijn dankzij alle spreuken en vaardigheden die tegelijk afgaan - blijkt een zeer boeiende gameplay-lus te zijn, iets dat me er gedurende mijn uren mee terug liet komen. Naarmate ik echter meer en meer tijd met Warlander doorbracht, kan ik niet zeggen dat deze aanvankelijke opwinding bleef hangen, en totdat Toylogic wat meer kaarten, spelmodi en andere inhoud naar het spel brengt, riskeert het zijn glans veel te snel te verpesten.

Warlander

Als je een paar uur hebt om te doden, is Warlander een leuke, boeiende game met een verrassende hoeveelheid variatie, ondanks dat je op het moment van schrijven maar twee spelmodi hebt. Met zijn klassen en verschillende belegeringsuitrusting om de controle over te nemen, naast een gigantische robot en cataclysme-idolen die absoluut een slagveld verwoesten, is er veel te doen als je eenmaal voor het eerst binnenstapt. Maar de aantrekkingskracht wankelt in de loop van de tijd, en naarmate de nieuwheid van Warlander afneemt, lijkt het niet veel kleefkracht te hebben.

Het gebrek aan diepgang maakt Warlander een solide maar uiteindelijk vergeetbare ervaring, en als Toylogic wil dat deze game de komende maanden en mogelijk jaren een succes wordt, zal het een aanzienlijke hoeveelheid veranderingen nodig hebben, waaronder verbeteringen in zijn klassen om er niet één duidelijk boven de anderen te laten staan, en een revisie van de melee-gevechten om het een beetje minder saai te maken.

Aan de andere kant is Warlander een gratis ervaring, dus het kan niet veel kwaad om het uit te testen.

HQ
06 Gamereactor Netherlands
6 / 10
+
Leuke gevechten, solide beelden en veel variatie in wat je kunt doen.
-
Hoewel het de eerste paar uur leuk is, heeft Warlander de neiging om lange speelperioden te slepen, en sommige elementen zijn duidelijk leuker dan andere.
overall score
Is onze netwerkscore. Wat is die van jou? Netwerkscore is een gemiddelde van de cijfers uit alle landen