Romancelvania

Toen je Castlevania speelde in de jaren 80 en 90, dacht je dan; "dit zou een geweldig datingsimulatiespel zijn?" Je weet wel, waar je doet wat je doet in Castlevania, maar waar de mogelijkheid bestaat om het medusahoofd te dateren dat in een zigzagbeweging op je af kwam vliegen. Iedereen die de klassieke Castlevania spellen heeft gespeeld, heeft dat waarschijnlijk gedacht, toch? Nou, nu kun je die dromen waarmaken. The Deep End Games heeft in hun Romancelvania een mix gemaakt van Castlevania en dating games, die nu te spelen zijn op PlayStation 5, Nintendo Switch, PlayStation 4, Xbox One, Windows, Xbox Series X en Series S.

Romancelvania begint met een kennismaking met Dracula, die zowel een man als een vrouw kan zijn en, nadat hij door zijn of haar partner is gedumpt, in een slechte bui is geweest. Zijn vriend Death vindt dit niet leuk, dus begint hij een datingprogramma, ala The Bachelor. Dracula is niet zo happig op het idee, maar laat zich toch overtuigen. Hij moet dan kiezen tussen een hele hoop mannen en vrouwen om te beslissen wie zijn Mina Harker wordt. Dracula moet deze potentiële liefdesinteresses vinden in en rond zijn kasteel. Het enige probleem is dat zijn oude dienaren hem de rug hebben toegekeerd en vechten tegen de bloedzuigende vampier, ook al zijn ze zelf vrij ondode. Het is super dom en gek, en ik merkte dat ik vaak erg ambivalent was over de vraag of ik de hele premisse kon accepteren. Het verhaal is gedaan in een mockumentary-stijl, waarbij de verschillende personages rechtstreeks tegen de camera praten over waarom ze het verdienen om door Dracula te worden gekozen, en vervolgens belasteren ze ook de andere kandidaten alsof het een realityshow is. Het is een zeer eigenaardige mix die elke ernst wegneemt waarvan je zou hebben aangenomen dat een verhaal over 's werelds beroemdste vampier zou hebben gehad. Ik denk dat je een heel specifieke smaak moet hebben om het hele uitgangspunt leuk te vinden, en een goede kennis van reality-tv is waarschijnlijk niet zo uitgesloten om te genieten van alle tropen van het genre waar Romancelvania de draak mee steekt.

Wat ik waarschijnlijk het coolste vond aan Romancelvania was de selectie van kandidaten waaruit je kon kiezen. Je ontgrendelt ze onderweg door ze verborgen te vinden in de levels, en wanneer je ze vindt, hebben ze altijd een zoektocht voor je. Deze vrijers zijn zeer divers en er is voor elk wat wils. Ik geef een paar voorbeelden. Er is P.S. Elle die een voormalige heks is die is vervloekt om een grote pompoendame te zijn, met een paar enorme peulvruchten op haar borst, en ze is klaar voor het ergste. Ze is heel direct en maakt er geen geheim van dat ze Dracula's aandacht wil. Je vindt haar in de pompoenentuin, wachtend aan de ene kant van het veld om Dracula naar de andere kant te sturen om haar ex af te maken. Doe dat en ze is klaar voor de realityshow van liefde en dood. Er is ook Brocifer, die een totale kerel is met een sixpack en een bad-boy-persoonlijkheid. Als je van oudere goden houdt, is er Lulu, een vrouwelijke versie van Lovercraft's Cthulhu. Ze is blauw en heel vreemd, vooral omdat ze ouder is dan de tijd zelf en de mensheid niet helemaal begrijpt. Ze is echter gek op Dracula, dus je overtuigt haar om mee te doen aan de realityshow na een behoorlijk raar baasgevecht. Vraag alleen niet naar haar leeftijd, geloof me, het is een slecht idee. Het is zo dom en de vele deelnemers zijn zo raar dat ze heel interessant worden om te leren kennen. Ik vond het heerlijk om bij hen terug te komen nadat ik een van hun boodschappen had gedaan en met hen te kunnen praten en flirten en te horen over hun zeer vreemde persoonlijkheden.

De dialogen zijn spot on en de vele personages zijn allemaal afkomstig uit verschillende mythologieën waar ze zelf de draak mee steken. Het is geweldig om met deze verschillende personen te praten en te daten.

Rond het kasteel van Dracula kun je gebieden vinden waar je deze vreemde wezens op dates kunt uitnodigen, waar je met ze kunt praten en meer genegenheid van ze kunt krijgen. Dit is belangrijk omdat je er ineens één, dan twee en meer van moet wegdoen, zodat je in de laatste ronde moet kiezen tussen twee als je toekomstige partner. Het lijkt erg op de bacheloropleiding zelf, en ik had het eigenlijk moeilijk om te kiezen wie ik weg moest doen, omdat ik de meeste vrouwen en mannen die in de selectie zaten leuk vond. Het spelen van Romancelvania is een compleet nieuwe ervaring voor mij, en het was verfrissend om een spel te spelen dat de metroidvania-formule een beetje op zijn kop zette.

Romancelvania is in de kern een Metroidvania-spel, waarbij je je een weg moet banen door de levels, die zich uiteindelijk openen door geheime paden te vinden of bazen te verslaan die een nieuwe tak van de soms enorme en verwarrende kaart in de weg staan. Daarom is het ook heel vreemd dat Romancelvania geen kaart heeft, zodat je je kunt oriënteren en kunt zien waar je bent geweest. Het spel is niet zo ingewikkeld als andere Castlevania spellen, maar je kunt toch makkelijk verdwalen, daar ben ik zelf het levende bewijs van. In het bijzonder miste ik het kunnen zien van een paar gebieden vanwege een gebrek aan vaardigheden, of gewoon het missen ervan. Het was frustrerend om vaak in vergeefse zoektochten rond te rennen.

Dracula begint het spel met een hele hoop krachten die hem in het begin worden afgenomen, die je vervolgens weer terug moet krijgen. Als dat bekend klinkt, heb je gelijk. Deze vaardigheden zijn nu verspreid over de eigenlijk best gevarieerde levels, en het is geweldig om ze te vinden, want dan weet je dat er een ander pad is dat zich zal openen voor je bloedzuigende vleermuis-wannabe. Ik wou dat er een kaart was om het gemakkelijker te maken om deze paden te vinden. Ze zijn echter te vinden als je lang genoeg in de door monsters geteisterde levels kijkt.

Romancelvania heeft een vechtsysteem dat erg lijkt op Castlevania, dus je krijgt verschillende wapens in de klassieke categorieën. Er zijn zwaarden, zwepen, bijlen, kuddes vleermuizen en ratten, en zelfs bommen als je ze nuttig vindt. Deze kunnen beter worden gemaakt naarmate je verder gaat, net zoals je Dracula sterker maakt naarmate je meer vaardigheden vindt. Het vechtsysteem is op geen enkele manier innovatief, maar het werkt zoals het hoort en het is leuk om tegen de vele vreemde monsters te vechten, mijn favoriet is een tonijn op een eenwieler, want waarom niet. De muziek en graphics zijn ook vrij uitstekend, en de voice acting zorgt ervoor dat de maffe personages levend en vermakelijk aanvoelen om te leren kennen.

Ik zou Romancelvania zeker aanraden als je van het genre houdt en een wrang gevoel voor humor hebt, want het is allemaal erg dom. Het is een leuke mix van twee genres die ik nog niet eerder heb gezien, en het is geweldig om deze smeltkroes van verschillende game-ontwerpen te ervaren.