Schakelaar 2: Enkele eerste gedachten

Veel mensen waren erg teleurgesteld toen Nintendo in februari eindelijk de Switch 2 liet zien - en deze vollaadde met een korte video die eigenlijk alleen maar bevestigde dat de nieuwe Switch er inderdaad bijna precies zo uitzag als de oude Switch en dat Mario Kart 9 onderweg was. Toen werd gezegd dat we in april meer zouden leren.

Op zijn zachtst gezegd een onconventionele manier om hardware aan te kondigen, maar we hebben gewacht, gespeculeerd, volgehouden, lekken gelezen en onze tijd afgewacht. Vandaag was het echter tijd om te pronken met het apparaat, en ik was een van degenen die dachten dat Nintendo er van tevoren een puinhoop van had gemaakt. Aan de ene kant voelde Switch 2 een beetje te veel als Switch 1.5 in plaats van iets nieuws, en aan de andere kant was ik niet helemaal onder de indruk van de graphics in het geval van Mario Kart World. Er werd gezegd dat de console net zo krachtig was als de PlayStation 4 Pro, en je weet net zo goed als ik wat hij uitspuugde in het geval van The Last of Us: Part II, bijvoorbeeld.

Dus heeft Nintendo geleverd? Helaas moet ik 'nee' antwoorden op die vraag, want hoewel er een grote zak snoep in de aanbieding was, voelde een beetje te veel ervan voor mij als dat goedkope off-brand dat altijd als laatste in de losse zak achterblijft. Maar laten we eens kijken wat er was.

Het evenement begon met de enige game waarvan we echt wisten dat die naar de console zou komen, namelijk Mario Kart World. En zoals gewoonlijk bleek dat Nintendo geen enkele plannen had om zomaar een vervolg uit te brengen met meer tracks en nieuwe drivers. Hier is het hele spelsysteem grondig op de schop gegaan en speelt het racen zich nu af in een open wereld. In plaats van korte ronden, gaan de bekers tussen verschillende delen van de wereld en kunnen 24 spelers spelen.

Daarnaast zijn er nieuwe spelmechanismen zoals glijden langs rails, muurspringen en de mogelijkheid om op water te rijden. We zagen ook verschillende terugkerende power-ups, maar ook nieuwe, zoals de mogelijkheid om Hammer Bros-hamers te gooien, wat hopelijk leuk zal zijn. Omdat de wereld en de circuits zoveel groter zijn, zijn er enkele zorgen dat de lokale multiplayer misschien iets minder intens is, maar hopelijk zal het net zo geweldig zijn als in Mario Kart 8. Als ik ergens commentaar op zou moeten geven, zou ik moeten zeggen dat de grafische sprong iets minder is dan ik had verwacht van een exclusieve Switch 2-titel.

Het meest interessante vooraf was natuurlijk de releasedatum en het prijskaartje van het toestel. De eerste werd vrij vroeg in de stream onthuld en het blijkt dat het apparaat op 5 juni wordt gelanceerd. Er werden echter geen prijzen genoemd, wat misschien niet verwonderlijk is, want ze zijn ronduit schandalig. Een fysieke versie van Mario Kart World kost bijvoorbeeld € 90. De console wordt ook niet tegen gunstige prijzen gelanceerd, maar kost € 470 zonder games en € 510 met Mario Kart World - waarvan ik aanneem dat het verreweg het populairste pakket zal zijn. Als je een extra set Joy-Cons, een Pro Controller, twee games, de nieuwe Switch 2 Camera (ik kom er nog op terug) en Nintendo Switch Online toevoegt, voelt ongeveer € 1000 als iets waar je op kunt rekenen voor een redelijk normaal startpakket.

De console wordt geleverd met ongeveer dezelfde uitrusting als de vorige Switch, wat in de praktijk betekent dat de console, een dockingstation, twee Joy-Cons met riemen, een Grip (waarmee je ze als handcontroller kunt gebruiken), USB-kabel, HDMI-kabel en oplader. Deze keer is het standaard een veel beter scherm met een volledige 7,9 inch in 1080p-resolutie en 120Hz. Dit moet natuurlijk als een zeer grote boost worden beschouwd, en als je het dock speelt, kun je zowel in 4K als 120 frames per seconde draaien.

Ook de opslagruimte is herzien met 256 GB ingebouwd geheugen. Toegegeven, minder dan bijvoorbeeld de Xbox Series S, maar de games zullen over het algemeen aanzienlijk minder ruimte nodig hebben dan Xbox-spelers tegenwoordig gewend zijn. Andere dingen die we toejuichen zijn dubbele USB C-poorten (één aan de bovenkant waardoor USB-accessoires kunnen worden aangesloten, zelfs als het apparaat in het dock is geplaatst), een aanzienlijk betere standaard, verbeterde audio en totale compatibiliteit met Switch 1.

Achterwaartse compatibiliteit verdient een speciale vermelding, omdat sommige games verbeterde ondersteuning zullen krijgen om echt te profiteren van de mogelijkheden en prestaties van de nieuwe console. Dit omvat bijvoorbeeld The Legend of Zelda: Breath of the Wild en The Legend of Zelda: Tears of the Kingdom, die beide betere graphics en vloeiendheid zullen hebben, evenals wat klein gameplay-nieuws. In het geval van Super Mario Party Jamboree zit het echter zwaar beladen met nieuwe minigames die gebruik maken van de nieuwe console met onder andere cameramechanica en het feit dat Joy-Cons voor Switch 2 als een soort computermuis kan worden gebruikt. Leuk - maar deze upgrades kosten geld. Ze zouden in de voetsporen van Microsoft moeten treden en oude versies in een geüpgradede staat gratis moeten aanbieden in plaats van te proberen loyale klanten voor meer geld uit te hollen.

Over achterwaartse compatibiliteit gesproken, we kunnen ook Nintendo Switch Online noemen, dat een broodnodige functie krijgt, namelijk de toevoeging van Gamecube-games. In een eerste ronde worden F-Zero GX (eindelijk, maar waar is onze remake of vervolg Nintendo?), The Legend of Zelda: The Wind Waker en Soul Calibur II toegevoegd. Spontaan een gierige selectie en ik moet me afvragen waarom ze exclusief zijn voor Switch 2? Lijkt een kunstmatige beperking, aangezien er zoveel games van Gamecube en Wii zijn uitgebracht voor Switch in bijgewerkte staat. Er zullen echter meer games worden toegevoegd en wanneer er tegelijkertijd een Gamecube draadloze controller wordt verkocht, is het moeilijk om te klagen.

Een van de dingen die de meeste tijd kregen, waren de nieuwe functies die Nintendo Game Chat en Game Share noemt. De eerste wordt handig gebruikt met de eerder genoemde Switch 2 Camera, een webcam waarmee je degenen met wie je aan het chatten bent kunt zien terwijl zij jou kunnen zien. Het idee is dat je verschillende games kunt spelen, kunt chatten terwijl je speelt en kunt kijken wat de anderen aan het doen zijn. De set-up ziet er behoorlijk gelikt uit, maar helaas vind ik het moeilijk om hier echt behoefte aan te zien en denk ik dat het een functie is waar maar heel weinig Switch-gebruikers om hebben gevraagd.

We hebben het al eerder over Game Share gehad, maar in feite is het de mogelijkheid om je games op meer dan één apparaat te spelen, zodat je ze niet twee keer hoeft te kopen. We vermoeden dat dit met name voor gezinnen een populaire functie zal zijn, waardoor het iets goedkoper en gemakkelijker wordt om populaire singleplayer-titels uit te voeren.

Dus wat moeten we dan spelen voor Switch 2? De partners van Nintendo hadden een overvloed aan games in de pijplijn, waarvan vele veelgeprezen games zijn die nog niet eerder beschikbaar waren op Switch, niet in de laatste plaats Cyberpunk 2077, Elden Ring, Final Fantasy VII: Remake, Hogwarts Legacy en Street Fighter 6, die bijna allemaal op de eerste dag worden uitgebracht. Maar... Hoewel dit goed nieuws is, zijn dit games die minstens twee jaar oud zijn. Dat is niet de reden waarom ik een nieuwe console koop, en ik had graag meer nieuwe titels gehad, meer van Nintendo zelf, en minder van wat aanvoelt als restjes (geen belediging voor Yakuza 0 bijvoorbeeld - maar dat spelen we nog steeds het beste op PlayStation 5 of Xbox Series S/X).

Gelukkig was er wat nieuws, niet in de laatste plaats Hyrule Warriors: Age of Imprisonment, dat zeker leuk zal zijn, maar ook de zwakke punten van de Musou-games zal hebben, en de FromSoftware-titel The Duskbloods, die bijna aanvoelt als een spiritueel vervolg op Bloodborne.

Hoe zit het met Nintendo zelf? Nou, naast Mario Kart World was ook de gloednieuwe Kirby Air Riders, gemaakt door Masahiro Sakurai (de vader van de Smash Bros-serie) te zien. Net als zijn voorgangers is dit een racespel, maar ik vind het eerlijk gezegd moeilijk om enthousiast te worden. Had dit niet F-Zero kunnen zijn? De andere grote nieuwe game - en de laatste die werd getoond vanaf Switch 2 - die te zien was, was echter spannender, namelijk Donkey Kong Bananza. Ontwikkeld door EAD Tokyo (het Super Mario Odyssey-team), zag het er fenomenaal mooi uit en toonde het nieuwe Donkey Kong-ontwerp dat we eerder hadden gezien. Spontaan voelt het heel fijn, maar nog steeds niet de grote verrassing die nodig was en niet het crescendo dat de Switch 2-presentatie waard was.

Tot op zekere hoogte leed het evenement onder het feit dat er vooraf zoveel was gelekt, maar in tegenstelling tot alle hardware die Nintendo heeft uitgebracht sinds de Nintendo DS in 2004 in première ging, voelt de console niet opwindend aan, de games niet zo aanlokkelijk als we weten dat Nintendo kan zijn, en de functies zijn iets te vaak dingen die interessanter zijn voor streamers dan voor de reguliere gamers die het kernpubliek van Nintendo vormen. Daarnaast is het lastig om voorbij de onredelijk hoge prijskaartjes te kijken waar Nintendo toch geld wil vragen voor upgrades van games.

Ik besef dat ik hier heel kritisch klink, maar dat ben ik niet echt. Switch 2 is veelbelovend en ik kijk er naar uit om Mario Kart World te spelen tijdens de première, en ik weet zeker dat ik een console ga kopen. Maar dat gezegd hebbende, ik kan niet zeggen dat Nintendo me wegblies en ik denk niet dat ze ooit zo weinig te zeggen hebben gehad over een nieuwe console die me echt deed kwijlen. Te laf en te weinig opwindend, helaas, want Switch 2 verdient beter en Nintendo weet dat we het zeker beter kunnen doen.