Als je denkt dat wanpraktijken en vreselijke behandelingen de ergste dingen zijn die in een ziekenhuis kunnen gebeuren, denk dan nog eens goed na. In Security: The Horrible Nights gaat alles wat fout kan gaan, ook fout, en met de kosten van het ziekenhuispersoneel verlaagd, is het aan jou, één man, om alles te repareren, van draaiende toiletten en omgevallen vuilnisbakken tot zombie-infecties, monsters en binnenvallende buitenaardse wezens.
Security: The Horrible Nights is de derde commerciële release van de kleine studio Professional Villains, en net als zijn voorgangers is het een horror die niet bang is om met de conventies van het genre te spelen. Op het eerste gezicht is het allemaal vrij eenvoudig. Je speelt als een pas aangenomen bewaker in een groot ziekenhuis en hebt een ogenschijnlijk saaie nachtdienst toegewezen gekregen. Al snel zul je echter problemen op je monitor zien en is het tijd om van je reet af te komen en als brandblusser te fungeren - in sommige gevallen letterlijk. Dit is echter makkelijker gezegd dan gedaan, want onze lieve bewaker heeft een paar donuts te veel gegeten, dus de beweging is niet de snelste. Hij heeft ook niet veel gereedschap naast zijn vertrouwde zaklamp. Je gebruikt dat om problemen op te sporen en dan kun je "HEY!" roepen, wat de situatie al dan niet kan oplossen.
Waar het een beetje complexer wordt, is in de algehele structuur. De game bestaat uit een reeks kleine afleveringen van Monster of the Week, die elk ergens tussen de 15-20 minuten duren. Ze beginnen bijna allemaal hetzelfde - je dommelt voor de monitor - maar zodra er een monster arriveert, gaat het plot alle kanten op. De inspiratie uit horrorbloemlezingen zoals Tales from the Crypt is duidelijk zichtbaar, terwijl het algemene narratieve kader dat alles met elkaar verbindt meer doet denken aan Lars von Trier's The Kingdom.
Ik wil hier niet te veel verklappen, maar de kwaliteit van de afzonderlijke afleveringen is over het algemeen hoog en de verhalen zijn intrigerend - zelfs als het minimalistische spel alleen dialoog bevat in de eerste scène waarin je de besturing leert. Onder de vele rampen die je tegenkomt zijn een aardbeving, waarbij je verantwoordelijk bent voor de evacuatie, en een op hol geslagen watermonster dat je met je zaklamp moet bestrijden. Ja, het werk van een bewaker moet zeker meer voordelen bevatten dan alleen gratis donuts.
Security: The Horrible Nights is soms een bruut en macaber spel, maar er zijn veel dingen die de horror op veilige afstand houden. Dit omvat de vaak humoristische toon - belichaamd door de bewaker - en de charmante 8-bits graphics die de meest brute scènes verzachten tot meer smakelijke pixels. U kunt ook met een gerust hart naar uw bewakingsschermen staren terwijl u het volgende probleem probeert te ontdekken, want er zijn geen jump scares zoals in Five Nights at Freddy's.
Het zegt veel over de kwaliteit van het spel dat het er toch in slaagt om een intense sfeer te creëren. De eerste reden is dat er veel op het spel staat. Als je sterft, eindigt de aflevering abrupt en krijg je pas de kans om iets terug te doen als je alle andere afleveringen hebt doorlopen. De tweede reden is je gebrek aan kracht. In sommige afleveringen kun je het gevecht met het monster aangaan door je zaklamp of ander gereedschap te gebruiken dat je oppakt. Maar meestal ben je weerloos en kun je gewoon wegrennen. Niet alle incidenten zijn even gevaarlijk. Maar als je een achtervolgend monster moet ontwijken terwijl de donkere ziekenhuisgangen slechts zwak verlicht zijn door je zaklamp, gaat je hartslag dramatisch omhoog.
Het leven als beveiliger is echter niet altijd intensief. Een groot deel van de 4-5 uur van het spel wordt besteed aan het staren naar het krakende scherm of het sjokken door dezelfde gangen, zodat je uiteindelijk elke hoek van het ziekenhuis kent. De ietwat eentonige workflow zorgt er natuurlijk voor dat de intense momenten nog duidelijker naar voren komen, en het is waarschijnlijk heel realistisch. Maar soms wordt het gewoon eentonig en is de spanningscurve van het spel bijna flatlining voordat een nieuw monster voor een broodnodige elektrische schok zorgt.
Terwijl het laatste spel van de ontwikkelaar, Anglerfish, constant met nieuwe verrassingen en wendingen kwam die de herhaling doorbraken, is Security: The Horrible Nights iets ingetogener. Ik mis vooral wat meer interactiviteit. Natuurlijk zijn er veel leuke details, zoals wanneer patiënten op de afdeling hun hoofd onder het dekbed verbergen als je een licht op ze schijnt, of het luide geschreeuw dat gepaard gaat met een onaangekondigd bezoek aan de dameskleedkamer. Maar te veel objecten zijn alleen voor de sier, waardoor het ziekenhuis een licht theatraal gevoel krijgt.
Niet alle afleveringen zijn ook even sterk. Sommige zijn een beetje te moeilijk om te begrijpen; Anderen beginnen zo traag of introduceren het monster zo laat dat je met een onverwerkt gevoel blijft zitten. Aan de andere kant is de soundtrack van de game overal uitstekend en bestrijkt deze een zeer breed bereik. Het vele geschreeuw en walgelijke gegrom is zo overdreven als het zou moeten zijn, en de atmosferische muziek van componiste Astrid Fabrin blijft als een beklijvende melodie hangen lang nadat de speakers zijn uitgeschakeld.
In directe concurrentie met de nieuwste game van Professional Villians, verbleekt Security: The Horrible Night. Toch is het een unieke game-ervaring die horrorfans niet mogen missen, en voor een lage, lage prijs van slechts € 5 op Steam is het praktisch een koopje. De game wordt zelfs uitgebreid met twee gratis DLC-pakketten, waarvan de eerste al uit is. Dit is geen recensie van de uitbreiding, maar de drie afleveringen die in samenwerking met horrorgerichte YouTubers zijn gemaakt, behoren tot de beste van de game. Als de tweede DLC hetzelfde niveau van experimentele spanning oplevert, kun je waarschijnlijk een enkel punt toevoegen aan de onderstaande score.