Invincible Seizoen 3 - Afleveringen 1-3

Toen Invincible in 2021 arriveerde, werd ik weggeblazen en betoverd door wat deze serie wilde bereiken. Het kwam op een moment dat de Marvel Cinematic Universe piekte met Avengers: Endgame en was in een beetje een stilte tussen het begin van dit volgende tijdperk. Tegelijkertijd bleef DC's Extended Universe spartelen en Prime Video 's The Boys bewees dat fans iets anders wilden dan de typische gouden standaardhelden die in de jaren 2010 gemeengoed waren geworden in de media. Invincible was uniek, rauw, emotioneel en echt authentiek voor zijn stripmateriaal, en tot op de dag van vandaag geloof ik dat het eerste seizoen opvalt als een van de betere stripboekaanpassingen die beschikbaar zijn. Maar het tweede seizoen was niet zo briljant. Het was nog steeds vermakelijk en boordevol actie, maar het had niet helemaal dezelfde zwaartekracht of verbluffende wendingen als de eerste. Het voelde over het algemeen een beetje veilig, en het is daarom dat het derde seizoen van Invincible een beetje terrein heeft om terug te maken.

Gelukkig laten de eerste drie afleveringen van dit nieuwe seizoen zien dat er stukjes zijn om seizoen 3 te laten schitteren. Het snijdt terug naar wat Invincible zo meeslepend maakt, door een schijnwerper te schijnen op de morele complexiteit die gepaard gaat met het zijn van een supermens en hoe je beoordeelt wat er moet worden gedaan om de aarde en de reguliere bevolking te beschermen, maar ook op een manier die niet iemand voor god ziet spelen. Dit is een dynamiek die lang is getest in deze show, maar seizoen 2 richtte zich in plaats daarvan meer op de menselijke kant van het leven van Steven Yeun's Mark Grayson, wat uiteindelijk betekende dat het een beetje van deze charme verloor. Seizoen 3 begint met een knal met drie afleveringen waarin Mark wordt gevraagd om zijn loyaliteit, zijn vermogen en rol als mentor in twijfel te trekken, en of het voor hem mogelijk is om tegelijkertijd als zoon, broer, partner en superheld op te treden.

Onnodig te zeggen dat de emotionele genialiteit van Invincible opnieuw opvalt in deze openingsafleveringen, vooral tijdens de momenten waarop Mark een serieuze beslissing moet nemen over zijn relatie met Cecil van Walton Goggins. Het is een fantastisch trio van afleveringen die verschillende emoties verkennen en ook kleur en diepte bieden in de vorm van flashbacks en spin-offverhalen die verder bewijzen dat deze serie een verhalend vermogen heeft dat maar weinig andere stripaanpassingen kunnen evenaren.

De karakterontwikkeling in deze openingsafleveringen is ook rijk en zet serieuze stappen voorwaarts om je verder in staat te stellen contact te maken met de kernhelden. Elke keer dat een personage op het scherm is, voelt het alsof je iets zinvols leert over hen of de manier waarop ze werken, waardoor je uiteindelijk een verhaal presenteert dat rijk en belangrijk aanvoelt. Dit is deels te danken aan de kwaliteitsuitvoeringen van de gestapelde cast die hun personages echt belichamen en uitstekende lijnen serveren. Je zult betoverd worden door de verhaallijn en de dialoog en hoe het de wereld met elkaar verweeft. Dankzij het briljante tempo, net als je naar wat actie begint te verlangen, is een flinke portie precies wat het ook biedt. En op een typische Invincible manier is deze actie brutaal, meedogenloos en genadeloos, zozeer zelfs dat je vaak verloren blijft voor woorden van wat je zojuist hebt gezien.

Het algehele geheel van deze openingsafleveringen was uitstekend en een echte terugkeer naar vorm voor Invincible. Ik denk wel dat de animatiestijl af en toe een beetje saai kan lijken, maar je kunt tegelijkertijd de komische authenticiteit niet kloppen, dus maak ervan wat je wilt. Wat ik met zekerheid kan zeggen, is dat dit drietal afleveringen je zal vermaken en boeien, terwijl ze de reputatie van de show als een van de beste stripboekaanpassingen die je vandaag de dag kunt zien, blijven versterken. Voor een fan van animatie en strips is het zo'n beetje televisie die je gezien moet hebben.