Ik ben Groot

Ik ben Groot, ik ben Groot. Ik ben Groot. Ik ben Groot! Ik ben Groot, ik ben Groot. Ik ben Groot. Ik ben Groot! Ik ben Groot, ik ben Groot, ik ben Groot. Ik ben... Groot? Ik ben Groot. Ik ben Groot. Ik ben Groot. Ik ben Groot. Ik ben Groot...? Ik ben Groot. (Ik ben Groot.) Ik ben Groot; Ik ben Groot, ik ben Groot. Ik ben Groot... Ik ben Groot! Ik ben Groot. Ik ben Groot. Ik ben Groot, ik ben Groot, ik. Ben. Groot. Ik ben Groot. Ik ben Groot. Ik ben Groot.

Ok, ok, ik zal hier serieuzer zijn. De meest schattige boom van het universum is terug in tv-formaat en deze keer worden Groot's mini-avonturen gelanceerd als kleine vignetten die allemaal draaien om mini-Groot en alle schattige avonturen die hij heeft. Het is allemaal computergeanimeerd en in een extreem kort formaat, waarbij elke "aflevering" ongeveer vier minuten lang is. Met andere woorden, I am Groot heeft meer gemeen met het Pixar-mysterie Dug Days dan met de rest van Marvel's tv-catalogus, wat prima is als een beetje tijdverdrijf. Niet meer, niet minder. Het gaat niet om een soort puzzelstukje in de huidige Multiverse Saga of een noodzakelijke karakterontwikkeling voor ieders favoriete plant: het is vooral een zoete afleiding.

Er is hier niets dat verbonden hoeft te zijn met de huidige Marvel-fase, het is gewoon lil-Groot die doet waar Lil-Groot goed in is: kattenkwaad uithalen en plezier maken. De kinderen thuis zullen het waarschijnlijk geweldig vinden, terwijl de oudere leden van het huishouden hier niet veel zullen oppikken. Het is 20 minuten onweerlegbare Groot-onzin voor het hele gezin.

Het had gekund met iets ondeugender dan het in werkelijkheid is, maar de sketches vangen het personage van mini Groot op een speelse manier. In de ene sketch speelt hij Gulliver's Travels, terwijl hij in een andere vecht tegen een onbeweeglijke bonsaiboom, en alle shorts leggen verschillende kanten van de uitbundige persoonlijkheid van baby Groot vast, en uiteindelijk hoef je van deze schattige sketchshow niet meer te verwachten.

Ik ben Groot.