Snoopy & The Great Mystery Club

Als iemand die niet echt het gevoel heeft dat ze het detectivebrein hebben voor een Blue Prince, en een recente bewonderaar van Snoopy dankzij een partner die die schattige beagle in mijn leven en huis heeft geïntroduceerd, leek Snoopy & The Great Mystery Club een beetje een goed idee. Een schilderachtig, soepel puzzelavontuur met Snoopy die een aantal ongelooflijk schattige outfits aantrekt en nog meer van de Peanuts-bende meeneemt om mysteries mee op te lossen.

Er hangt een bepaalde sfeer die je verwacht bij alles wat met Peanuts te maken heeft. Een gevoel dat je grootste problemen ver weg zijn en dat je alle tijd van de wereld hebt om kattenkwaad uit te halen met je vrienden. De essentie van de kindertijd, als je wilt, en Cradle Games heeft Snoopy hier perfect vastgelegd. De beelden doen denken aan de stripverhalen en brengen de personages naar een 3D-look zonder ze raar te maken, zoals we hebben gezien in tekenfilmspellen uit het verleden. Snoopy is net zo schattig als altijd, en er is gewoon een algehele aura van vrede in de setting, het verhaal en de personages van Snoopy & The Great Mystery Club. Gedurende de paar uur dat het je in zijn greep heeft, zijn er heel weinig problemen. Als het gericht was op een ouder publiek, zou dat een punt van kritiek kunnen zijn voor een puzzelspel, maar het gezinsvriendelijke gemak van de mechanica werkt in het voordeel van Snoopy.

De dialoog en het algehele verhaal zijn gevuld met traditionele Peanuts-charme. Het voelt niet alsof er in een willekeurig spel net Snoopy-activa op zijn geslagen, en je avonturen zouden naast de films, tekenfilms en strips passen. Er is niet echt een centraal mysterie voor Snoopy om op te lossen, maar eerder een paar afzonderlijke gevallen die wat hulp van Charlie Brown en vrienden vereisen terwijl je de omliggende stad verkent, meer assistenten rekruteert en vrienden helpt terwijl je bezig bent. Als je speelbare personage doet Snoopy het overgrote deel van het werk, waarbij hij wisselt naar verschillende kostuums die je ontgrendelt om je te helpen toegang te krijgen tot meer van de kaart en verborgen schatten.

Afgezien van het oplossen van de eenvoudige zaken die je worden voorgelegd, zijn er ook minigames die proberen wat meer gewicht toe te voegen aan de vrij kleine speeltijd van dit spel. Net als bij de puzzels zijn de meeste van deze activiteiten heel eenvoudig, waarbij je een paar keer op de knop moet drukken. Er zijn enkele timingvereisten die een probleem kunnen zijn voor de jongste gamers, maar verder is er niets dat je ervan weerhoudt om in recordtijd de voetbal-, honkbal- en zeepkistkampioen van de stad te worden. Er zijn maar weinig ego-boosts zoals het absoluut monsteren van een kinderspel.

De belangrijkste mysteries in Snoopy & The Great Mystery Club hebben een nogal formulematige benadering, waarbij je taken voltooit totdat je genoeg bewijs hebt verzameld om terug te keren naar Charlie Brown's zus Sally en je oplossing samen te stellen. Het derde en vierde hoofdstuk van het spel vallen op als gedenkwaardiger, omdat de eerste twee echt het gevoel hebben dat ze zichzelf opvullen. Het verhaal heeft een benadering om meer toe te voegen in plaats van het mysterie in andere richtingen te zien. Oh, Franklin heeft hulp nodig met zijn zeepkistauto, nietwaar? Nou ja, hij kan eigenlijk verdwalen, want ik ben nu met iets heel anders bezig. Pigpen kan er ook een, want ik ben het zat dat die stinkende kerel overal dingen laat vallen. Als Snoopy zo zou spreken, zou hij misschien dingen voor elkaar kunnen krijgen in zijn idyllische stadje.

In plaats daarvan worden we alle kanten op gegooid in flagrante pogingen om de speelduur van het spel op te vullen. Je brengt een paar uur door met Snoopy & The Great Mystery Club, wat niet per se een probleem is, maar de tijd die je nodig hebt om nieuwe inhoud te krijgen, voelt gekrompen door de noodzaak om ons heen en weer te laten rennen door de stad in een ophaalzoektocht die ons eigenlijk niet dichter bij ons doel brengt. Het voelt wat afgezaagd om te klagen over het tempo van een kinderspel, maar er zijn een aantal echt krappe hoofdstukken en momenten later vraag ik me af waarom we niet nog een paar kortere mysteries konden krijgen. Hebben we een uur nodig om te weten dat een vlieger die het bos in waaide in de buurt van een boom kan zijn?

Wat me ook enigszins verbaasde, was aan het einde van hoofdstuk 4, toen mij werd verteld dat als ik het mysterie met Sally zou oplossen, ik niet langer terug zou kunnen gaan naar de stad om verzamelobjecten te zoeken, omdat het spel zichzelf als voltooid beschouwde. Wat? Ik begrijp dat als je eenmaal het mysterie hebt opgelost, het niet echt nodig is om een spel als Snoopy & The Great Mystery Club opnieuw te doorlopen, maar spelers die elke strip willen of gewoon meer tijd in de wereld willen doorbrengen met extra activiteiten, zullen moeten wachten met het voltooien van het hoofdverhaal, zodat ze het laatste beetje neveninhoud kunnen doen. De wereld zou waarschijnlijk kaal zijn zonder enig hoofddoel dat je vooruit duwt, maar het is niet zo dat de wereld vergaat als we het laatste mysterie afronden. Er gebeurt niets in verhalende zin dat de toestand van de wereld verandert, dus je zou verwachten dat je gewoon doorgaat als je dat wilt. Blijkt dat dat niet het geval is.

Snoopy & The Great Mystery Club slaagt erin je onder te dompelen in de wereld van Peanuts en wat luchtig plezier toe te voegen aan je gamebibliotheek, maar hoewel het misschien de juiste sfeer heeft en een leuk avontuur zal zijn voor jongere fans, is het onwaarschijnlijk dat het indruk zal maken op mensen die jong van hart zijn, tenzij ze met jongere familieleden spelen. Een zekere pick-up als je van Snoopy houdt, maar in de kern een heel eenvoudig puzzelspel dat een heel kort avontuur blijft, zelfs met opvulpogingen. Toch slaagt het er alleen in om te slagen op charme, en daarvoor baant het zich een weg naar onze beoordeling.