Snufkin: Melody of Moominvalley

Tove Jansson is de bedenker van de Moomin-serie, waar kinderboeken, televisieseries en films de serie al jaren draaiende houden. De verhalen hebben een cast van interessante personages, gedachten over het leven en dat alles in een wereld uit je wildste verbeelding geboden. Toch is er tot nu toe geen volwaardig avonturenspel geweest.

In maart 2024 krijgen we eindelijk precies dit, een titel van Hyper Games genaamd Snufkin: Melody of Moominvalley waarmee spelers het leven kunnen ervaren zoals Snufkin dat doet. In de afgelopen jaren hebben we een selectie van zogenaamde "cosy gaming" -ervaringen ontvangen, en dit is waar Snufkin: Melody of Moominvalley op neerkomt op de meest elementaire elementen.

Snufkin: Melody of Moominvalley begint direct na de winter, wanneer Snufkin aankomt in de Moominvallei. Er is iets gebeurd en nu is de vallei gevuld met saaie parken die worden bewaakt door de politie, die allemaal hun bevelen krijgen van een mysterieuze parkwachter. Ook bouwplaatsen die zijn opgedoken, hebben de lokale dieren op scherp gezet en het gebied rond Moominhouse lijdt onder droogte. En waar is Moomintroll?

Moominvalley is veranderd en het is hier waar spelers kunnen verkennen en een avontuur kunnen beleven. Vanuit visueel oogpunt is Snufkin: Melody of Moominvalley een prachtig spel. De aquarel weerspiegelt iets wat maker Tove Jansson zou hebben bedacht, en vanaf het eerste filmpje laat het spel een indruk achter. Onderweg volgt de camera Snufkin zonder problemen in de 3D-wereld. De berkenbomen, stromende rivieren en algemene verticaliteit van Moominvalley werken allemaal perfect, en de game ziet er erg mooi uit tijdens het spelen, zowel op een groot scherm als in handheld-modus op de Switch.

De muziek wordt gedaan door Kjartan Sveinsson en Oda Tilset, en hun deuntjes passen mooi in dit langzame en vooral plezierige avonturenspel. Er zijn een paar actiescènes en de muziek past ook in de actie, maar Snufkin: Melody of Moominvalley heeft geen stemacteurs, omdat de dialoog wordt geleverd via tekstvakken, en dat zijn er veel. Soms krijgt de framerate zelfs klappen als er op een intens moment een overgang is van gameplay naar cutscene. Ik hoop echt dat dit wordt opgelost met een update, want ik merkte ook enkele framerate-dips op als er meerdere tekens op het scherm zijn.

Snufkin ontmoet bekende personages en ook enkele nieuwe, en zo gaat het verhaal verder in de Moominvallei. Na verloop van tijd breidt het spel zich uit, net als in Metroidvania-spellen, omdat Snufkin nieuwe instrumenten krijgt om aan zijn rugzak toe te voegen. Eerst is er alleen een mondharmonica, maar later krijgt hij bijvoorbeeld een fluit en een trommel. En dan is het tijd om te communiceren met de spelwereld waar het spel je duidelijk laat weten welk instrument in een bepaalde situatie moet worden gebruikt, wat het voor jongere spelers gemakkelijker maakt. Je hebt bepaalde instrumenten nodig om bepaalde delen van het spel te bereiken, en dit is hoe het spel de speler vooruit duwt. Als er nog ongeveer een derde van het spel over is, krijg je de kans om terug te gaan en alle plaatsen te bezoeken die je wilt, en om ervoor te zorgen dat je niet verdwaalt, heeft de kaart rode en gele stippen voor verschillende missies.

Snufkin: Melody of Moominvalley biedt ook extra dingen om te doen, zoals het verzamelen van Moominpappa's memoirespagina's en het verzamelen van middelen uit het bos, waar je soms een beloning voor krijgt. Ik vond het zo leuk om deze prachtige en lineaire wereld te verkennen, dat ik het niet erg vond om niet in staat te zijn om Moominhouse en andere soortgelijke gebouwen binnen te gaan.

Het enige probleem met de besturing is hoe Snufkin springt. Je drukt op B als je voor een richel staat en vanaf hier krijg je een ruwe animatie over waar Snufkin gaat landen. Met andere woorden, elke sprong vereist dat je stopt en richt en dit maakt springen omslachtig en onnauwkeurig. Je hebt meestal geen haast tijdens het spelen, maar er zijn achtervolgingssecties waarin je vallen en opstaan nodig hebt om succesvolle sprongen te maken. Na verloop van tijd leer je ermee leven, maar omslachtige bedieningselementen zijn iets om rekening mee te houden.

Ik was verrast dat een paar meer filosofische personages verbale tegenstanders van Snufkin worden. Ze betwijfelen of Snufkin Moominvalley alleen kan redden en het is dit gelaagde avontuur dat oudere spelers bezig houdt. Soms hebben de schrijvers keuzes gemaakt die Snufkin dwingen om buiten zijn karakter te handelen, wat niet altijd werkt, maar ik moet zeggen dat de jacht op de mysterieuze parkwachter tot het einde geweldig werkt, zelfs als het laatste sluipgedeelte in het park te lang duurt. Snufkin werkt prima als hoofdrolspeler, dus ik zou graag een vervolg hebben in de toekomst.

Snufkin: Melody of Moominvalley is een ontspannen en langzaam avontuur, en soms is dat wat je nodig hebt tussen shooters en actiegames.