Ik ben er niet op uit om controversiële stukken hardware zoals de Rabbit R1 te rechtvaardigen, waar het argument dat die functionaliteit in principe "gewoon" een smartphone-app zou kunnen zijn, bijzonder relevant lijkt. Maar tegelijkertijd moet er een reden zijn waarom consumenten nog steeds oude iPods opgraven of naar vinyl luisteren, zelfs in een tijdperk waarin gemakkelijk streamen gemakkelijker en goedkoper is. Nee, te midden van al dit gemak zwaait de slinger de andere kant op, en neigend naar technologie die meer op maat is gemaakt, meer opzettelijk is ontworpen, lijkt niet alleen nostalgisch, maar... spannender.
Alles wat de TP-7 van Teenage Engineering doet, kun je doen met de Voice Recorder -app van Google op de Pixel (die overigens ook in meer of mindere mate op Samsung staat). Deze apps kunnen zelfs de opname samenvatten en labels plaatsen op wie er aan het woord is voor eenvoudigere transcriptie. Toch wil alles in mij TP-7 aanbevelen aan iedereen die het ook maar in de verste verte nuttig vindt in hun professionele of persoonlijke leven, omdat het het vastleggen van de omgeving tot leven brengt. Het maakt de handeling leuk, persoonlijk, tactiel en levendig, net zoals je een iPod tevoorschijn haalt om naar muziek te luisteren.
En als je erover nadenkt, is het een van de meest meeslepende dingen die ik ooit heb gedaan, en dat doet niet echt pijn. Trouwens, ik neem hier mijn eigen twee kinderen bij, alleen voor de context.
De TP-7 van de legendarische Teenage Engineering is een veldrecorder en de functionaliteit is eenvoudig uit te leggen. Het registreert. Ja, er is een speciale app ontwikkeld door Teenage Engineering waarmee je snel audiobestanden naar je smartphone kunt exporteren, samen met een automatische transcriptie, maar het hele idee is het speciale apparaat dat de eenvoudigste taak op de wildste en meest extravagante manier uitvoert. Hij meet 96x68x16 millimeter en weegt 170 gram. Het hele oppervlak lijkt uit één stuk aluminium te bestaan met een lange rij voelbare knoppen. In het midden bevindt zich de roterende "schijf" die oude recorders nabootst die op band zijn opgenomen en daarom zijn gedraaid om geluid of beeld op te nemen, en aan de achterkant Teenage Engineering heeft de TP-7 in oranje leer gewikkeld, wat alleen maar bijdraagt aan de generatieclash. Je krijgt ook een klein 64x32 monochroom display voor basismenunavigatie en een batterij die ruim zeven uur meegaat bij het opnemen.
Er zijn drie jack-ingangen/uitgangen en een stereo-aansluiting voor 3,5-6,35 millimeter, zodat je hem kunt gebruiken door er een instrument rechtstreeks op aan te sluiten, maar er is ook een reeks microfoons die alles om je heen opnemen. Er is 128 GB aan ruimte, wat genoeg is voor veel opnames, en dit gebeurt via een 24-bit/96kHz USB-interface.
Dat zijn veel specificaties, en ik zeg niet dat deze niet belangrijk zijn. De TP-7 nagelt gelukkig de basiskenmerken van een veldrecorder, het opnemen van zowel heldere audio als de tactiele bedieningselementen maken het gemakkelijk om met deze opnames bezig te zijn, maar daarover zo dadelijk meer. Het punt is dat een deel van de aantrekkingskracht van de TP-7 esoterisch is, iets dat verder gaat dan de daadwerkelijke functionaliteit. Waarom betaal je voor zo'n kleine man als een app op een smartphone veel van hetzelfde gratis zou kunnen doen? Nou, omdat het cool is, mensen. Omdat het f*cking awesome.
Allereerst zijn er de kleine knoppen aan de voorkant van het apparaat, maar terwijl je een opname voorbereidt, begint de centrale schijf te draaien. Het ziet er zo cool uit, alsof je een onderzoeksjournalist bent in het veld in de jaren 60. Als u uw vinger op de draaiende schijf plaatst, neemt deze pas op wat er wordt gezegd als u uw vinger verwijdert, en u kunt hem natuurlijk snel draaien om door een opname, draaitafelstijl te schrobben. Er is ook de karakteristieke "rocker" aan de zijkant waarmee je snel vooruit kunt spoelen, en natuurlijk draait de schijf heel snel en krijg je dat karakteristieke geluid, net als een bandrecorder uit de oude doos. Is dit nodig? Nee, niet eens in de buurt. Het is de definitie van onnodig. Maar als je me toestaat terug te gaan naar de basis - het is ook f*cking geweldig. Het is zo opwindend dat mijn hersenen de afgelopen weken actief excuses hebben verzonnen om het te gebruiken.
Ik ben toevallig ook journalist, en er zijn nogal wat situaties waarin een veldrecorder best handig is om te hebben. Maar ik zou ook gewoon een smartphone kunnen gebruiken - maar dat wil ik niet. Ik wil de TP-7 gebruiken, en ik wil er goed voor zorgen en hem gebruiken om me eraan te herinneren hoe fijn het is om ergens tactiel mee bezig te zijn, in plaats van altijd te streven naar de handigste oplossing.
Dat gezegd hebbende, Teenage Engineering komt het dichtst in de buurt van haute couture, en het is duur - echt duur. En de batterijduur is net laag genoeg, als je het mij vraagt. Maar totdat ze dit apparaat terugroepen, neem ik het overal mee naartoe, en ik zal genieten van elke gelegenheid die ik heb om het te gebruiken. Ik voel me niet zo over veel andere gadgets.