Tekken 8

Wat een ongelooflijk vechtjaar hebben we achter de rug, met Street Fighter 6, Mortal Kombat 1 en nu Tekken 8 die in een tijdsbestek van negen maanden worden uitgebracht. En als klap op de vuurpijl waren de eerste twee echt goed, en nu vraag je je waarschijnlijk af hoe Tekken 8 het opneemt tegen deze reuzen? Het antwoord is; Helemaal in orde.

Tekken 7 werd eigenlijk al in 2015 in arcades uitgebracht, hoewel de thuisversies pas twee jaar later kwamen. Sindsdien is er dus veel gebeurd, niet in de laatste plaats op technisch gebied, waar Bandai Namco de grafische engine daadwerkelijk heeft veranderd van Unreal Engine 4 naar Unreal Engine 5. Daarnaast hebben ze hun online aanbod sterk geüpdatet en leveren ze opnieuw een vlezige campagne.

Bovendien zijn er nog veel meer dingen, zoals de spelmodus Tekken Ball en individuele kleine campagnes voor alle vechters en een spelmodus genaamd Arcade Quest die het een beetje zinvoller maakt om tegen de computer te vechten, en het best kan worden omschreven als een trainingscampagne (over beide later meer). Net als zoveel andere ontwikkelaars heeft Bandai Namco ook geëxperimenteerd met lichtere spelbesturing om het voor nieuwkomers gemakkelijker te maken om onder andere in de gevechten te komen.

Maar zoals gebruikelijk bij vechtspellen, zijn ze nooit leuker dan het opnemen tegen vrienden in keiharde prestigewedstrijden, zowel lokaal als online. Dus ik dacht dat ik aan dit specifieke einde zou beginnen. Ik had eigenlijk het voorrecht om Tekken-veteraan Katsuhiro Harada iets minder dan een jaar geleden te ontmoeten en sprak over Tekken 8. Iets waar hij op wees was dat Bandai Namco Tekken 8 agressiever wilde maken dan voorheen, wat misschien vreemd klinkt gezien het feit dat het een vrij agressieve serie is.

Het duurt niet lang vanaf het moment dat ik klappen begin uit te delen voordat ik begrijp wat hij bedoelt. Het hele systeem is ontworpen om je snel in een clinch met je tegenstander te krijgen en klappen uit te delen. De sleutel hiervoor is het nieuwe Heat-systeem, dat beloont om je tegenstander heel snel in elkaar te slaan, omdat je voor een beperkte tijd een verbeterde versie van je personage hebt, met zowel de mogelijkheid om meer schade aan te richten als enkele speciale aanvallen. Warmte kan worden geactiveerd met een druk op de knop (Heat Burst genoemd en duurt 10 seconden), of worden verweven in een combinatie met de Heat Engager, waarbij de laatste 5 seconden extra warmte biedt.

Het verschil geeft een intensiteit die ik, die de afgelopen 35 jaar bijna elk vechtspel heb gespeeld dat die naam waardig is, nog nooit eerder heb gezien. Degenen die hun Heat hebben geactiveerd, willen hier natuurlijk het beste van maken en worden dus aangemoedigd om echt op de tegenstander af te gaan, die ook een pak slaag zal krijgen, zelfs als hij blokkeert. Nieuw is dat je ook gemakkelijker wat leven terug kunt krijgen in Tekken 8, omdat sommige schade een "schaduw" achterlaat in je levensmeter, die vervolgens kan worden aangevuld. Maar zelfs dit vereist kaakslagen en nekschoppen en uiteindelijk hebben we een formule die je alleen maar aanmoedigt om furieus te spelen.

Persoonlijk rouw ik om de afwezigheid van Bob (moge hij eerder vroeger dan later als DLC-personage verschijnen), en heb geprobeerd me te concentreren op Paul Phoenix, Lili De Rochefort en nieuwkomer Reina - die ook een belangrijke rol te spelen hebben in het verhaal, vertegenwoordigd door het feit dat ze in het midden van alle selecteerbare personages op een soort ereplaats staat. Normaal gesproken gebruik ik graag mind-games en onverwachte worpen als ik vecht, maar Tekken 8 dwingt me om deze strategie te heroverwegen. De Heat-aanpak maakt het te traag, dus het was een beetje als het herontdekken van de serie voor mij.

Om te trainen heb ik veel tijd doorgebracht in de nieuwe Arcade Quest-spelmodus, een soort lichte campagne waarin je je een weg moet banen door Japanse arcades om de beste in Tekken te worden en een klootzakgamer te verslaan (die natuurlijk een edgy houding heeft en Kazuya Mishima speelt). Dit is niet alleen een goede gelegenheid om veel cosmetische items vrij te spelen, maar het is ook erg gezellig, en bovenal biedt het een goede gelegenheid om de basis uitgelegd te krijgen door andere leuke NPC-arcadebezoekers en om alles uit te proberen in een gecontroleerde omgeving. Kortom, een van de beste trainingsmodi die ik heb gezien, met minder het gevoel dat je informatie door je strot ramt en meer echt entertainment.

Een andere aantrekkingskracht voor Tekken 8, die ook gebruikt kan worden om in het nieuwe spelsysteem te komen, is natuurlijk de campagne. Samen met Mortal Kombat 1 is Bandai Namco marktleider op dit gebied en de Tekken-serie heeft een lange ononderbroken geschiedenis die sinds de eerste game ononderbroken doorgaat. De campagne is misschien niet iets waar ik het spel alleen voor zou kopen, maar voor een vechtspel vind ik dit erg indrukwekkend in al zijn extreme cheesiness. Zonder waarneembare zelfironie zien we de Tekken-personages rondrennen om het groeiende wereldprobleem van Kazuya aan te pakken (vermijd praten over de verhaaldetails om spoilerredenen), maar omdat Bandai Namco zijn campagne zo serieus neemt, werkt het gewoon. Katsuhiro Harada lijkt totaal niet geïnteresseerd in het moderniseren van Tekken of het toevoegen van meer zelfironie, op een manier die ik zowel Capcom als Netherrealm Studios zie doen met Street Fighter en Mortal Kombat. Helaas denk ik dat de campagne tegen het einde watertrappelt waar het had kunnen worden ingekort, maar over het algemeen is het nog steeds erg indrukwekkend, ook al is Mortal Kombat 1 nog steeds beter op dit gebied.
Als je Arcade Quest en de campagne hebt gespeeld en nog steeds het gevoel hebt dat je er nog niet helemaal achter bent hoe je Tekken het beste kunt spelen, heeft Bandai Namco gedaan wat veel andere vechtgame-ontwikkelaars eerder hebben gedaan en geprobeerd een alternatief besturingsschema te leveren genaamd Special Style. Dit kan worden geactiveerd (en gedeactiveerd) met een snelle druk op LB tijdens wedstrijden en werkt dus voor meer dan beginners, zoals degenen die Air Juggles niet onder de knie hebben. Als je een goede launcher hebt, is er niets dat je ervan weerhoudt om Special Style te activeren en vervolgens een goede combo te maken door gewoon een paar keer achter elkaar op de Y-knop te drukken. Het systeem is niet zo flexibel als spelen op de standaardmanier, maar maakt Tekken nog steeds beginnersvriendelijker, iets waar Tekken al heel lang als wordt gezien. Het nadeel is dat dit systeem ervoor zorgt dat vrijwel elk personage net als iedereen speelt, waardoor veel variatie verloren gaat.

De besturing van het spel is verder ongelooflijk goed met een heel duidelijk gevoel voor wat elke knop doet in de gevechten. Het voelt precies en snel en er zijn maar weinig momenten dat ik het gevoel heb dat ik de situatie niet onder controle heb gehad, waar elke overwinning bevredigend is en verliezen iets zijn waar ik alleen mezelf de schuld van kan geven. De gevechten zijn intens en zelfs intiem, een effect van twee boksers die hun hitteperiode proberen te maximaliseren door zoveel mogelijk klappen uit te delen in de kortst mogelijke tijd. Er zijn meer dan een paar keer dat ik bijna buiten adem ben geweest na een voltooid gevecht, dankzij de intensiteit.

Tot nu toe is de game een echt hoogtepunt, maar er is nog één ding waar ik niet helemaal van overtuigd ben, en waar Bandai Namco veel over heeft gesproken, namelijk de verandering van game-engine van Unreal Engine 4 naar 5. Hoewel dit op papier de mogelijkheid biedt voor ongelooflijke sprongen, denk ik niet dat Tekken 8 het meeste uit deze upgrade haalt. Hoewel het er zeker beter uitziet dan Tekken 7, met een goede marge, lijdt het geen twijfel dat ik zowel Street Fighter 6 als Mortal Kombat 1 er beter uit zie zien (hoewel de vergelijking niet per se eerlijk is omdat ze geen roterende camera hebben). En alle kunstmatige lichteffecten om zaken als Heat te benadrukken, zorgen ervoor dat het nog meer visuele flair verliest. Hoewel het nog steeds erg leuk is, had men vanuit technisch oogpunt op meer kunnen hopen. Voor de rest werkt het echter perfect en laadt het erg snel.

Tot slot wil ik vermelden dat er ook drie andere spelmodi zijn die de moeite waard zijn om te weten. Een daarvan is het bovengenoemde Tekken Ball, dat oorspronkelijk verscheen in Tekken 3, evenals de Wii U-versie van Tekken Tag Tournament 2 en nu Tekken 8. Hoewel het niet iets is dat je urenlang wilt spelen, heeft het een "nog maar één wedstrijd"-dimensie in het juiste gezelschap. Het is een soort lichter volleybalconcept waarbij het meer lijkt op het in elkaar slaan van een strandbal. Het voelt alsof de balans tussen verschillende personages niet geweldig is (grote, vegende aanvallen zijn zeer effectief), maar het is leuk en Tekken Ball zal zeker vele uren gelach en entertainment bieden. Dan zijn er Super Ghost Battles waar jij en je tegenstanders AI-versies van zichzelf maken waartegen je kunt trainen. Als je een vriend hebt die op een bepaalde manier met een bepaald personage speelt, gebruik dan de AI om hem/haar onder ogen te zien en te trainen wanneer je maar wilt. Het idee is dat je ook de beste professionals ter wereld, ontwikkelaars en anderen kunt ontmoeten. In theorie een leuk concept, hoewel ik meer AI-geesten moet zien die over een lange periode zijn gemaakt voordat ik precies kan beantwoorden hoe goed de AI is in het imiteren van zijn echte tegenhangers.

De derde is dat elk personage (waarvan sommige vereisen dat je eerst de campagne voltooit) zijn eigen miniverhaal heeft om door te spelen. Deze bestaan uit slechts een handvol wedstrijden en belonen je vervolgens met een charmante eindscène die niet per se verhaalcanon is, maar toch vermaakt met feelgood, humor, een dosis haat en goede actie. Ik heb zo'n campagne vaak gespeeld als afleiding, en omdat het er zoveel zijn, is er hier veel fanservice te krijgen.

Maar al met al twijfel ik er niet aan dat Street Fighter 6 en Mortal Kombat 1 moeten buigen voor de koning. Het waren allebei echt goede spellen waarin grote pogingen werden gedaan om het concept te moderniseren en te variëren. Tekken 8 is echter gebouwd op een ander fundament, waar Bandai Namco dol is op zijn serie en de best mogelijke Tekken-installatie wilde optimaliseren en bouwen zonder de druk dat er iets nieuws moet zijn, alleen maar omwille van het.

Daarom durf ik te zeggen dat Tekken 8 de winnaar is van deze drie games, bijna hoe je het ook bekijkt, waar alleen de graphics en de campagne in Mortal Kombat 1 kunnen tippen aan wat Bandai Namco te bieden heeft. Vechten wordt gewoon niet veel beter dan dit, en het uiterst furieuze en hyper-opgewonden Tekken 8 zal de komende jaren mijn belangrijkste vechtspel zijn.