Tempest Rising

Kent u titels als Warpaws, Combustion of Kingpin Reloaded ? Ik ook niet. Het zijn waarschijnlijk meer titels als Ancestors Legacy en Ghostrunner die je herkent van het Deense Slipgate Ironworks, het bedrijf achter het neoklassieke RTS-spel Tempest Rising.

Tempest Rising is een hommage aan de klassieke RTS, Command & Conquer, en met "homage" bedoel ik een uiterst voor de hand liggende en niet erg subtiele referentie en inspiratiebron. Ze hebben niet naar het huiswerk van iemand anders gekeken, ze hebben er duidelijk voor gekozen om een vervlogen tijdperk en de meest cruciale speler in het veld op dat moment te eren, en het lijkt daardoor zowel eerlijk als eervol.

Voordat je te enthousiast wordt dat een kleine studio het heeft gemaakt en nu een voltooide release heeft, moet gezegd worden dat ze niet verbergen dat ze deel uitmaken van Saber Interactive, en dus Embracer, die tenslotte veel spierkracht heeft om mee te spelen als het gaat om computerspellen in het algemeen. Dat gezegd hebbende, deze game, waar we veel over zullen praten, is behoorlijk indrukwekkend vanuit een aantal parameters, en het feit dat een relatief kleine studio deze ervaring heeft geleverd, is gewoon behoorlijk wild.

Trouwens, het spel kost een derde minder dan normaal - € 40 op Steam in plaats van € 60. Petje af voor het weggaan de andere kant op, nu gekke mensen hebben besloten dat €90 voor een spel een acceptabele prijs is. Ja, je kunt ook een Deluxe Edition krijgen, maar ik vind het geweldig dat er qua gameplay geen druk is om een duurdere editie van een game te kopen, omdat het "slechts" cosmetische veranderingen zijn en een beetje vroege toegang. Daarnaast vind ik het geweldig dat er een demo beschikbaar was - de eerste twee levels voor de twee speelbare facties. Zo geef je mensen een voorproefje van wat je aanbiedt.

Maar terug naar het spel. Het is klassiek in alle opzichten. Er is een nucleaire oorlog geweest na de Cubaanse rakettencrisis, de Derde Wereldoorlog vond plaats, er is een kritieke hulpbron genaamd Tempest die iedereen in handen wil krijgen, en de game heeft twee strijdende partijen die je kunt controleren. We weten al van een derde, die later zal komen, omdat het goed gedocumenteerd is in de game. Elk niveau wordt afzonderlijk gespeeld met duidelijk gedefinieerde doelstellingen, en er zijn kleine filmische tussenfilmpjes geanimeerd met afbeeldingen, kleding en zelfs stemacteurs die doen denken aan Command & Conquer: Red Alert. Oh ja, en het jaar waarin het zich afspeelt is 1997.

Er zijn hier geen helden, om eerlijk te zijn. Aan de ene kant hebben we de Global Defence Force, in feite NAVO op steroïden, die militair sterk zijn en die gedijen bij het verzamelen van inlichtingen. Het gaat er vooral om synergie uit je troepen te halen, aangezien hun spelmechanisme gaat over het markeren van doelen en het samenbrengen van verschillende soorten eenheden die elkaar versterken. De ene eenheid markeert bijvoorbeeld een doelwit, de andere schiet en een derde kan inloggen op hetzelfde richtsysteem en de precisie en het bereik van je aanvallen vergroten. Mijn favoriete eenheid is hun Riot Van, een auto die niet doodt, maar de vijand verdooft zodat je andere eenheden kunnen doden. Omdat we niet echt militair zijn, zijn we gewoon politie, politie met toegang tot luchtbombardementen en zelfrijdende artillerie.

Tegenover hen hebben we de Tempest Dynasty. Er is een dik Oost-Europees accent in dit conglomeraat van troepen uit Oost-Europa en Azië, waar de meeste Tempests zijn, omdat de Derde Wereldoorlog hen het hardst trof met atoombommen. Ze geloven - misschien niet ten onrechte - dat de Tempest die in hun land groeit, van hen is, en dit is duidelijk een vergissing. Net als vergelijkbare groepen in andere games, gebruiken ze gevaarlijke technologieën die experimenteel maar krachtig zijn. Als je raketten gebruikt als zelfverdediging voor voertuigen, zegt dat alles. Als je een mobieler leger wilt, of vlammenwerpers, is dit de factie die je moet kiezen, en ik ben dol op hun Tempest Sphere, een mega zelfrollende bol.

De campagne is zeker vermakelijk, uiteraard redelijk lineair, en nooit te gemakkelijk of te moeilijk. Dus punten daarvoor. Het tegengaan van vijandelijke troepen is belangrijk, omdat er in de meeste dingen synergieën zijn en alles een sterke en zwakke kant heeft. Er is een eenheidslimiet, en hoewel het een beetje vervelend is, wordt deze zelden bereikt. Extra interacties met terrein en omgeving zouden leuk zijn geweest, maar het kan ook te veel zijn, daarom is het geweldig dat het hier vrij klassiek is. De twee partijen spelen heel anders en de passieve troepen - ingenieurs, technici, enz. - zorgen voor relatief geavanceerde tactieken en gebruik als je gewend raakt aan wat micromanagement. Je upgradet meestal tussen missies door, dus het is belangrijk om een globaal idee te hebben van wat je in het algemeen leuk vindt om te doen en vervolgens naar dat toe te upgraden.

Er is een klassieke Skirmish -modus waarin je tegen AI speelt op aangepaste kaarten. Er zijn er niet zoveel, maar die zullen er waarschijnlijk uiteindelijk komen. Er zijn nog heel wat kaarten in multiplayer, 2v2 of 1v1, maar de online was niet beschikbaar toen ik de game testte, dus ik kan niets over dit deel zeggen omdat ik de open demo aan het begin van het jaar heb gemist. Sorry daarvoor.

De besturing is over het algemeen goed, maar er zijn een paar kleine dingen die me frustreren. Ik mis het om op een apparaat te kunnen dubbelklikken en vervolgens automatisch alle apparaten van hetzelfde type te selecteren, en ik ben er nog maar net aan gewend om het scherm te kunnen verplaatsen met de WASD-toetsen.

De soundtrack is echter redelijk goed. Het geeft de sfeer en het gevoel van de oude Command & Conquer -spellen heel goed weer, en daar is een reden voor, want ik realiseerde me pas tijdens het lezen van deze tekst dat het team erachter bestaat uit Frank Klepacki, die C&C componeerde, en niet in de laatste plaats een grote groep componisten die ook op het gebied van muziek bekend zijn van deze militaire RTS-spellen.

Kortom, Tempest Rising is precies wat het lijkt te zijn: een moderne en solide versie van C&C. Als je van dat soort spellen houdt, zul je dit geweldig vinden.