The Darkest Files

Het jaar is 1956 en hoewel de verwoesting van de Tweede Wereldoorlog 11 jaar eerder eindigde met de nederlaag van het Duitsland van Adolf Hitler, zijn er nog steeds sporen van het nazisme en het kwaad dat hij over Europa verspreidde. Veel van de moorden en misdaden die destijds door nazi's werden gepleegd, werden geannuleerd of anderszins verborgen, en sommige nazi's die waren veroordeeld, werden in plaats daarvan op valse beschuldigingen vrijgelaten toen Hitler aan de macht kwam. In een land, in een Europa, en in een wereld die zijn wonden likt na een verwoestende oorlog, was er nog veel te doen en dit is waar The Darkest Files oppikt.

Onze hoofdpersoon is de 30-jarige Esther Katz en ze heeft net een nieuwe baan gekregen als officier van justitie als het spel begint, met de taak om twee van deze specifieke onopgeloste moorden op te lossen, in een zoektocht om getuigen en familieleden te helpen gerechtigheid te krijgen. Om hierin te slagen, krijgt u verschillende hulpmiddelen tot uw beschikking, zoals het ondervragen van verdachten om een zaak op te bouwen die vervolgens stand houdt in de rechtbank. Het is zeker geen gemakkelijke taak om je te moeten verzetten tegen het nazisme dat nog steeds in het land bestaat, vooral als vrouw in een door mannen gedomineerde industrie.

Onze eerste moord die we moeten oplossen, is die van een man wiens dood tijdens de Tweede Wereldoorlog door nazi-Duitsland noodzakelijk werd verklaard toen hij ervan werd beschuldigd een vlag met een hakenkruis erop te hebben afgebroken en deze te hebben vervangen door een witte vlag in een poging tot vrede. Zijn vrouw was erbij toen hij door nazi-soldaten uit hun huis werd ontvoerd en als we haar ondervragen, geeft ze een heel andere versie van het verhaal. In plaats daarvan legt ze uit dat de dader hun zoon was, maar omdat de zoon niet thuis was en de ouders de verblijfplaats van hun zoon niet wilden onthullen, werd haar man in plaats daarvan ontvoerd en zonder aanklacht opgesloten en uiteindelijk vermoord in de cel waarin hij werd vastgehouden. De soldaten die hiervoor verantwoordelijk waren, werden niet eens ondervraagd door de heersende nazi-hand en dit is slechts een van de vele soortgelijke zaken die tijdens de gruwelijke oorlog nooit eerlijk werden opgelost.

The Darkest Files is gebaseerd op twee echte moorden verspreid over twee bedrijven, maar alleen de naam van onze hoofdpersoon Esther Katz is echt, terwijl de namen van de andere personages zijn veranderd in de versie van de gebeurtenissen in het spel. Door de ogen van Esther zijn we getuige van een zeer duister en zorgvuldig gekozen plot dat onmiddellijk vastgrijpt en weigert die greep los te laten gedurende ten minste het hele eerste bedrijf van twee in de ongeveer zeven uur die het kostte om het hele spel door te komen. Esther's stemacteerwerk is gelukkig ook erg goed, en de manier waarop ze omgaat en reageert op verschillende objecten op de Berlijnse werkplek waar ze werkt, doet denken aan de manier waarop Max Caulfield omgaat met de wereld om haar heen in Life is Strange.

Aangezien je 99% van je tijd doorbrengt in het kantoor waar je werkt in The Darkest Files, is het natuurlijk uiterst belangrijk dat het een interessante plek is om te zijn, en gelukkig zijn de ontwikkelaars er zeker in geslaagd om dat over te brengen. Je voelt je als speler echt aangemoedigd om de tijd te nemen voor het spel, en gelukkig is de voice-acting van de andere personages in het spel ook relatief goed, minus onze baas die zo verdomd stoer probeert te klinken dat het gewoon komisch wordt en niet echt serieus kan worden genomen. Interactie met je andere collega's is ook een belangrijk onderdeel van het spel, waarbij Paula de secretaresse een persoonlijke favoriet is.

De in eigen beheer uitgegeven games van de ontwikkelaars Paintbucket Games hebben meestal ook een zeer onderscheidende en unieke grafische stijl, maar vaak kan het er veel te blauwgroenachtig uitzien waar niets, zelfs niet de persoon die je bijvoorbeeld ondervraagt, scherp is, waardoor de persoon opgaat in de omgeving, wat helaas afbreuk doet aan het uiterlijk. Wat echter nooit vervaagt in het eerste bedrijf, is het moordmysterie zelf en de tools die de ontwikkelaars je hebben gegeven om het op te lossen. Een heel goed voorbeeld hiervan is wanneer je alle drie de soldaten ondervraagt die verantwoordelijk zouden zijn geweest voor de ontvoering en moord op de man die we proberen op te lossen. Het is jouw taak als officier van justitie om ze één voor één te ondervragen en te ontdekken of en hoe hun verhalen van elkaar verschillen, en zo ja, harder te pushen om dichter bij het antwoord te komen, bij wie echt verantwoordelijk is voor de moord.

Als je eenmaal denkt dat je het antwoord hebt, is het aan jou om de stukjes één voor één in elkaar te zetten via een minigame die vervolgens voor de rechter wordt gebracht waar je moet kunnen opkomen voor het onderzoek dat je hebt bedacht. Gelukkig, of liever ongelukkig zoals het voor mij zou aflopen, waren de eerste twee soldaten het volledig met elkaar eens nadat ze hen hadden ondervraagd over de gebeurtenissen rond de moord. Ze geloofden dat het de derde soldaat was die ik nog niet had ondervraagd, die de man had doodgeschoten en vermoord die tegen hun wil werd vastgehouden, en toen het zijn beurt was om ondervraagd te worden, drong ik er bij hem hard op aan. Hij was nerveus, veranderde zijn verhaal verschillende keren en presenteerde zijn onschuld op een onsamenhangende manier waardoor ik me kristalhelder voelde in mijn vervolgingswerk en klaar was om de verschillende fasen van de moord samen te voegen en aan de rechtbank voor te leggen.

Ondanks dat het is ontwikkeld door een zeer kleine indie-ontwikkelaar met een krap budget, is The Darkest Files erg complex en donker, niet alleen in het thema, maar ook in de manier waarop Paintbucket Games het verhaal samenbindt in de laatste fasen van beide acts. Dit eindigt wanneer je voor de rechtbank staat en hoewel het onze taak als officier van justitie is om hard te zijn, zul je ook net zo hard worden gegrild. Zeker als je niet goed voorbereid bent. Als je niet tot de juiste conclusie bent gekomen, zal het extreem snel duidelijk worden en zal alles als een kaartenhuis voor je ogen in elkaar storten. Dit is waar ik mijn nederlaag aan de ontwikkelaars moet toegeven en een soort voetnoot in het leven moet maken over het nooit zoeken naar een carrière als aanklager in de toekomst.

In de rechtbank presenteert u de vijf verschillende fasen van de moord zoals u denkt dat deze heeft plaatsgevonden en presenteert u uw bewijs om deze fasen te onderbouwen op basis van documenten en interviews die u hebt afgenomen. Een groot deel van mijn positie, zoals eerder vermeld, was gebaseerd op het feit dat twee van de verhalen van de soldaten volledig met elkaar overeenkwamen en beiden gaven de schuld aan de derde wiens verhaal verschillende keren veranderde. Klaar en afgestoft, was mijn gevoel op dat moment, vooral nu ik de eerste drie fasen van het proces doorloop zonder tegenbeschuldigingen. Maar het is wanneer we de vierde bereiken dat de realiteit ons inhaalt. De derde man en de advocaat van de soldaat presenteren een tegenwicht voor mijn zaak en claim, en zonder in detail te treden over zijn tegenclaims vanwege spoilers, realiseer ik me al snel hoe fout ik ben geweest en hoe verfrissend moeilijk en complex het spel eigenlijk is. Met mijn staart tussen mijn benen merk ik hoe de zaak langzaam maar zeker uit elkaar valt en juist hier ligt de grootste kracht maar ook de grootste zwakte in The Darkest Files.

Het is een enorme kracht omdat je het eerste bedrijf na de proef kunt afmaken en zelfs als het je niet is gelukt, is het niet game over. Het gaf me hoop dat het tweede bedrijf en de volgende moordzaak mogelijk zouden worden beïnvloed en nog moeilijker zouden worden omdat het me niet lukte met de eerste moord. Maar nee, zowel Esther als haar collega's behandelen de situatie alsof je de eerste moordzaak hebt doorstaan, wat ook teleurstellend was, en dan wordt er nooit meer over gesproken in de rest van het spel. Misschien is het te veel gevraagd om dit detailniveau van een indiestudio te vragen, maar tegelijkertijd zou op zijn minst een beetje afwisseling hier wenselijk zijn geweest in een game die uiteindelijk maar zeven uur duurt. Het is misschien niet het einde van de wereld, maar het zou zeker een grotere reden hebben gecreëerd om opnieuw te willen spelen wat uiteindelijk slechts twee moordzaken zijn die tot je beschikking staan. Helaas is de teleurstelling nog groter als blijkt dat het tweede bedrijf en de moordzaak vrijwel identiek is aan het eerste. Zowel qua opzet, thema als afsluiting. Gelukkig ging het de tweede keer beter in de rechtbank, maar het was absoluut een slaperige en repetitieve tweede helft van de wedstrijd die had kunnen worden overgeslagen of volledig opnieuw had kunnen worden gedaan. Tegelijkertijd valt er nog zoveel te waarderen als je alleen naar de eerste helft kijkt.

The Darkest Files is uiteindelijk iets wat ik nog steeds aanbeveel. Games die zich afspelen tijdens de Tweede Wereldoorlog zijn niets nieuws, maar iets dat zich net na het einde afspeelt en met het uitgangspunt om moorden op te lossen als aanklager is iets uniekers. Vooral van een in eigen beheer publicerende kleine indie-ontwikkelaar die geprezen zou moeten worden voor de manier waarop ze dit thema hebben aangepakt en verteld. Het is donker, het is spannend en tegelijkertijd moeilijk, wat enorm wordt gewaardeerd. In ieder geval tijdens het eerste bedrijf, wat reden genoeg is om door te spelen om iets nieuws te ervaren, en ik ben erg benieuwd wat Paintbucket Games hierna zal ontwikkelen.