The First Descendant Hands-on: Een andere Destiny-moordenaar mengt zich in het gevecht

Er zijn door de jaren heen zoveel 'Destiny killers' geweest. Anthem, The Division, Outriders, Borderlands 3, Warframe, dit zijn slechts enkele voorbeelden van games die hun debuut hebben gemaakt en door fans zijn nagesynchroniseerd als het spel dat bungie's Destiny 2 kan uitschakelen. De meesten hebben gefaald in die zoektocht - ook al zijn er op zichzelf fantastische en leuke games geweest - omdat Destiny 2 nog steeds vrijwel de gouden standaard is voor een langlopende, live-service, looter-actiegame met brede multiplayer-mogelijkheden. Waarom breng ik dit ter sprake? Want van wat ik heb gezien, wordt Nexon's The First Descendant het volgende lid van deze groeiende bende.

Onlangs heb ik de kans gehad om een tijdje hands-on te gaan met The First Descendant, allemaal als onderdeel van een vroege voorproefje van Crossplay Beta van het spel. Binnen deze preview-mogelijkheid heb ik The First Descendant op twee manieren kunnen ervaren: de reguliere manier met een nieuw personage aan het begin van de proloog, en via een Boost-modus die me toegang gaf tot alle personages die momenteel beschikbaar zijn, van wie er veel aanzienlijk zijn genivelleerd, met sommige zelfs sterkere, mythische varianten, allemaal zodat ik een glimp kon opvangen van hoe het spel voelt na het zinken in vele uren. Ongeacht de manier waarop ik heb gekozen om te spelen, de gameplay en de manier waarop The First Descendant in de praktijk aanvoelt, zowel onder de indruk als ook een beetje te veilig om interessant te zijn.

Voordat ik inga op de gameplay, wil ik even zeggen dat deze game schijnbaar hetzelfde probleem zal tegenkomen waarmee Destiny en Destiny 2 beide in de loop der jaren werden geconfronteerd, in die zin dat Nexon probeert een wereld te creëren die verhalen voor een aanzienlijke hoeveelheid tijd zal vertellen, allemaal zonder al te veel tijd te besteden aan het uitleggen van het verhaal of te leunen op worldbuilding. De meeste live-service games worden met hetzelfde probleem geconfronteerd, en in ruil daarvoor is het verhaal van deze games meestal flinterdun of op zo'n manier geleverd dat de ontwikkelaars tonnen jargon en nichetermen naar je gooien in de hoop dat sommigen zullen blijven hangen en helpen het beeld te schetsen van de wereld die ze creëren en wat je motivaties zijn als speler. Onnodig te zeggen dat ik niet echt kon vertellen waar het verhaal van The First Descendant over gaat, maar er is duidelijk een nadruk op krachtige mensen die worstelen en terugvechten tegen hordes indringers, allemaal in de hoop het voortbestaan van de mensheid te verzekeren.

Gelukkig komt de gameplay wel wat boeiender over, tenminste als je PvE looter-shooters meeslepend vindt. The First Descendant laat je een groot aantal verschillende locaties verkennen, quests en taken voltooien en door heel veel vijanden schieten en knallen, allemaal op zoek naar betere uitrusting en ervaring om een level omhoog te gaan. Het is geen uitdaging voor de dynamiek van wat we van dit soort games gewend zijn, maar dankzij het feit dat het een Unreal Engine 5 -project is, is de gameplay ongelooflijk vloeiend en soepel, zijn de wereld en graphics verbazingwekkend en lijken er echt een heleboel dingen te zijn om je tijd aan te besteden.

Ik zal zeggen dat sommige quests en taken eendimensionaal aanvoelen. Net als wat iedereen die veel tijd in Destiny 2 heeft gestoken, zal weten, beginnen uiteindelijk alle activiteiten heel vertrouwd aan te voelen, en dat is ook het geval in The First Descendant. Tussen het rennen tussen locaties, het neerschieten van vijanden en het voltooien van kleine taken zoals het planten van bommen in vijandelijke structuren, maakt de gameplay niet echt indruk op je. Zoals ik zojuist al zei, is de gameplay echter erg strak, dus hoewel de gebeurtenissen en quests een beetje hersenloos zijn, zijn de personages en hun vaardigheden en de gunplay ongeveer net zo goed als je zult vinden in de PvE-ruimte.

Een van de belangrijkste kenmerken van The First Descendant is dat je niet speelt als een klasse of een individu waar het verhaal om draait zoals andere vergelijkbare games. Hier speel je als een gedefinieerd personage, die hun eigen vaardigheden en vaardigheden hebben die hen uniek maken. Viessa draait om cryo-aanvallen en ritselen over het slagveld op een ijzig pad als The Incredibles' Frozone. Ajax is een meer teamgerichte karakteristiek die draait om het verdedigen van bondgenoten en het opslorpen van schade. Bunny is een schokkend personage dat wendbaar en snel is. Lepic is het manusje van alles, een Action Man-type. Voor sommige van deze personages is een Ultimate-versie mogelijk om te bereiken, waardoor ze aanzienlijk krachtiger en veerkrachtiger zijn en perfect voor late spelactiviteiten, uitdagingen en vijanden.

Ik vind deze keuze om te draaien om gedefinieerde personages niet erg, omdat de individuen die Nexon heeft gemaakt uniek en compleet aanvoelen, maar met dit gezegd zijnde, heb ik het gevoel dat het de buildcrafting-opties op de lange termijn zou kunnen beperken, vooral voor spelers die niet het verlangen en de drive voelen om meerdere Descendants tegelijk onderweg.

Op het gebied van buildcrafting voelt dit bijna JRPG-achtig aan, met veel verschillende en kleine manieren om een personage te verbeteren. Tussen het wisselen van geweren (waarvan je er drie tegelijk actief kunt hebben) en een reeks modifiers en extra elementen die elk de gezondheidsregeneratie, schildgrootte en schade aanpassen, alle attributen die je Descendant een meer competente en capabele vechter zouden maken. En dit is iets dat je wilt doen, want er zijn veel zeer krachtige bazen die je gedurende het spel moet confronteren en overwinnen, waarvan je sommige de hulp van andere spelers nodig hebt om te overleven.

Nexon heeft een duidelijke visie voor wat ze willen The First Descendant zijn, en het vinkt al veel vakjes aan en slaagt in zijn gameplay. Maar ik kan niet anders dan het gevoel hebben dat deze game op hetzelfde traject zit als dat van Warframe of The Division 2, namelijk dat van een succesvolle titel die tekortschiet in wat Bungie het afgelopen decennium heeft weten te bereiken. The First Descendant is een prachtig spel met opvallende beelden en soepele mechanica van wat ik heb gezien, en de personages zijn ook complex en interessant, maar zal het erin slagen om uren, dagen, maanden achter elkaar te entertainen? Dat is op dit moment moeilijk om een hard oordeel over te vellen, maar wat ik wel zeker weet is dat het me niet snel van Destiny 2 zal wegtrekken.