The Last Case of Benedict Fox

The Last Case of Benedict Fox komt van de Poolse ontwikkelaar Plot Twist en het combineert met succes twee zeer verschillende genres, namelijk Metroidvania en detective-exploratie-puzzel-avontuur. Het is niet de beste Metroidvania op de markt, maar wanneer het wordt gekruid met een aantal behoorlijk goede puzzels, wordt het zijn eigen formidabele kracht. Maar laten we deze eens nader bekijken.

The Last Case of Benedict Fox besteedt geen energie aan het stap voor stap leiden van de speler. Na een zeer korte tutorial bevind je je al snel in een groot verlaten herenhuis vol geheimen, duistere krachten en moorden die moeten worden opgelost. Al snel reis je door de hoofden van overleden mensen en verzamel je veel aanwijzingen en bewijsmateriaal in de zoektocht om erachter te komen wat er met hen is gebeurd.

Als een echte Metroidvania ren je in cirkels, kom je gesloten deuren tegen en raak je gefrustreerd en verward - en zoals ik al zei, The Last Case of Benedict Fox doet weinig om de speler in de juiste richting te leiden. Je moet geduld hebben en je omgeving in de gaten houden, want er zijn aanwijzingen en schuilplaatsen die je kunnen helpen bij het oplossen van de vele, vrij inventieve, puzzels.

Het tweede deel van de game, het Metroidvania-deel, is wat onduidelijker. De besturing is nogal los en onnauwkeurig, dus springen rond de verschillende platforms kan onnodig onhandig en ook frustrerend zijn. Een ander ding is het vechtsysteem, dat op papier prima is, met zowel melee-wapens als afstandswapens, maar het mist gewicht in de gevechten en wat feedback, omdat je soms onzeker kunt zijn of je de vijand überhaupt raakt.

The Last Case of Benedict Fox is geen gemakkelijk spel. De verschillende monsters kunnen je gemakkelijk doden en dat kan frustrerend zijn. Er zijn echter verrassend veel opties om de moeilijkheidsgraad in te stellen op hoe je wilt spelen. Je kunt aanpassen hoe moeilijk de gevechten moeten zijn, je kunt er bijvoorbeeld voor kiezen dat de monsters met een enkele klap sterven en je onsterfelijk kunt zijn - en omgekeerd kun je er ook voor kiezen dat de monsters Benedict met een enkele klap kunnen doden als je meer uitdaging wilt.

Je kunt ook kiezen hoeveel hulp je wilt op de kaart van het spel en of je wilt dat alle puzzels een "oplossen" -optie hebben, zodat ze zichzelf oplossen. Er is dus volop gelegenheid om je te focussen op wat je wilt; Bijvoorbeeld om zich uitsluitend op puzzels te richten door te kiezen voor onsterfelijkheid, of juist om de puzzels bijna vanzelf te laten oplossen en vervolgens de moeilijkheidsgraad van de gevechten te verhogen.

Het eerste wat opvalt als je The Last Case of Benedict Fox opstart zijn de werkelijk prachtige graphics. Het grote herenhuis zit boordevol details en de verwrongen Lovecraft-geïnspireerde werelden in de hoofden van de overledenen zijn prachtig ontworpen. De menu's stralen dezelfde stijl uit en het is een van de best uitziende games in het Metroidvania-genre in lange tijd. Daarom is het jammer dat het zo slecht loopt. Als je beweegt, is het meestal van links naar rechts of van rechts naar links en hier scrolt de camera in vreemde schokken. Het is niet mooi om naar te kijken en het verpest voor mij de indruk van een verder heel leuke game. De soundtrack is ook uitstekend en ondersteunt de donkere, verwrongen wereld waarin het grootste deel van de game zich afspeelt.

The Last Case of Benedict Fox is een beter detective-verkenning-puzzel-avontuur dan een Metroidvania en als je hebt besloten om het eens te proberen, moet het zijn omdat je graag de omgeving verkent, aanwijzingen vindt en puzzels oplost. Je moet echter de technische gebreken die de game heeft over het hoofd kunnen zien.

The Last Case of Benedict Fox is nu uit op Xbox, PC en op Game Pass.