The Rise of the Golden Idol Preview: Superieur speurwerk

Het is twee jaar geleden dat Color Gray Games The Case of the Golden Idol uitbracht, een mysteriepuzzelspel waarin je detective kunt spelen en bewijsmateriaal kunt verzamelen rond twaalf gruwelijke moordzaken. Nu hebben we het vervolg geprobeerd.

Hoewel het misschien nog maar twee jaar geleden is dat de laatste game is uitgebracht, is het in de tijdlijn van de wereld van de Golden Idol 300 jaar geleden. Nu zijn we een onderzoeker in de jaren 1970, op het spoor van het mysterieuze artefact dat bekend staat als het Gouden Idool. Deze keer zijn er vijftien zaken die we wijd open moeten breken met onze humor en deductievaardigheden.

Na het doorlopen van een zeer korte tutorial waarin je moet puzzelen hoe een man wordt gewurgd terwijl de wurging recht voor je neus plaatsvindt, word je in de eerste zaak gegooid, een na de dood van de beroemde wetenschapper Isaac Nowak. We zullen de details van de zaak hier niet verklappen, maar het blijkt al snel veel complexer dan het op het eerste gezicht lijkt.

Qua gameplay begint Rise of the Golden Idol met een kleine scène, afgebeeld in een briljante kunststijl waardoor elk mens er even monsterlijk uitziet. Je klikt rond en verzamelt bewijs in de vorm van zinnen en trefwoorden, soms gesproken door de mensen, andere keren vind je een naam in een portemonnee of een briefje op de grond. Er worden maar heel weinig dingen duidelijk voor je neergelegd, en aan het einde van elke scène moet je namen, gebeurtenissen en plaatsen samenvoegen om een beter beeld te krijgen van de algehele zaak, en uiteindelijk alles wat je hebt geleerd om af te leiden wat er met Isaac Nowak is gebeurd.

Voor grote detectives is dit zeker een waardige uitdaging, aangezien iemand als ik - die meestal behoorlijk hersendood is - een groot deel van het bewijs behoorlijk lastig vond. Er zijn maar heel weinig elementen van houvast in Rise of the Golden Idol, en afgezien van een pictogram dat je vertelt wanneer je twee of minder dingen verkeerd hebt in je deducties, moet je vrijwel alles uitzoeken zonder enige hints. Zelfs als je al je bewijs hebt, kun je misschien geen conclusie trekken door te gebruiken wat je zeker weet.

Je moet ook kleine maar belangrijke sprongen in het diepe maken en zelf de rode lijnen trekken om alle punten in een bepaald geval met elkaar te verbinden. Dit kan betekenen dat je de identiteit van een persoon moet raden nadat je alleen zijn achternaam kent, of dat je de doodsoorzaak in verband moet brengen met een doofpotaffaire nadat je steekpenningen hebt ontdekt die achter de schermen zijn gebeurd. Je tools zijn er allemaal in The Rise of the Golden Idol, je hoeft alleen maar uit te zoeken hoe je ze moet gebruiken.

Tot nu toe is The Rise of the Golden Idol een uitstekende speurervaring. Moeilijk, maar net als een Soulsborne-baas voel je een enorm gevoel van beloning als je eindelijk al het bewijs perfect hebt verzameld. Mijn enige wens op dit moment na het spelen van een koffer is de mogelijkheid om sommige dozen kleiner te maken. Wanneer je karakternamen opstelt naast verdere deducties en alle zinnen die je tot nu toe hebt geleerd, kan het lastig zijn om met de muis over de dingen te gaan die je eigenlijk wilt bekijken, waardoor je tabbladen sluit en ze steeds opnieuw opent. Het kan de gameplay op een vreemde manier doorbreken, waardoor ik me minder voel als een detective in het wild met mijn notitieboekje, en meer als een rechercheur die elke keer dat hij een klein detail moet controleren, helemaal terug naar kantoor moet. Het is echter een klein probleem en verpest niet het algehele plezier dat ik heb gehad in mijn korte tijd met The Rise of the Golden Idol.