Ik hield van The Talos Principle 2, was er absoluut dol op. Het lijkt misschien vreemd dat ik het vervolg noem als het eerste wat ik doe in een recensie van een verfijnde heruitgave van de eerste game. Maar daar is een reden voor. Ik ben niet van plan om de prestaties van één puzzelspel te bagatelliseren, want het heeft een fantastisch vervolg gekregen. Mijn punt is eerder dat we een remaster van de eerste game krijgen, en deze versie komt uit nadat we het nog betere vervolg hebben ervaren. Ik denk dat dat perspectief nog steeds ergens redelijk aanvoelt om mee te beginnen. Of het de beoordeling als geheel beïnvloedt, is een onmogelijke vergelijking.
Met dat uit de weg, betekent dit niet dat The Talos Principle: Reawakened op enigerlei wijze een slechter spel is. Maar als ik deze remake speel, is het voor mij ook onmogelijk om niet te zien hoe de serie sindsdien in de meeste opzichten is geëvolueerd en verbeterd. Het hele uitgangspunt is eigenlijk hetzelfde; Je loopt rond in chique omgevingen en in kleine afgesloten ruimtes is het een lastige puzzel. Het begint gewoon met een stoorzender die elektronica uitschakelt. Het kan een elektrisch veld zijn dat je nadering verhindert of bijvoorbeeld een zwevende bom die ontploft als je te dichtbij komt. Je schakelt deze obstakels uit met de zender en kunt aan het einde van de puzzel komen om je prijs op te halen in de vorm van een Tetris-blok.
Deze stukken worden vervolgens verzameld om nieuwe gebieden te ontgrendelen. Maar ze worden ook gebruikt om nieuwe items vrij te spelen waarmee je de vele puzzels van het spel kunt voltooien. Er wordt ook geroddeld over een hoge toren die je volgens een zelfverklaarde almachtige duistere stem in geen geval mag verkennen, omdat dit je dood betekent.
Afgezien van puzzels, gaat The Talos Principle heel erg over filosofie en existentiële vragen. De eerder genoemde duistere stem spreekt je aan als een god, en de verschillende omgevingen zijn gevuld met computers die roddelen over de verdwijning van de mensheid. Want in The Talos Principle bestuur je een robot, maar zelfs als je een blikje bent, gaat er veel over vrije wil en is er hier een onderliggend verhaal dat niet wordt verteld. Het is, als je wilt, aan jou om te ontdekken en jezelf erin onder te dompelen via terminals en verspreide herinneringen die te vinden zijn in de gevarieerde omgevingen.
Desondanks zijn het natuurlijk de puzzels van het spel die in het middelpunt van de belangstelling staan en de stralende ster zijn om door vermaakt te worden. Hier slaagt The Talos Principle erin om net zo slim en fantastisch te zijn als een puzzelliefhebber zich kan wensen. Het spel speelt zich af in de eerste persoon in drie dimensies, en je moet je bewust zijn van je omgeving, maar vooral van de objecten die je tot je beschikking hebt. Elke keer dat je een nieuw gebied betreedt, is het vooral een kwestie van eerst verkennen om de tools te vinden die nodig zijn om de puzzel op te lossen, maar ook om grip te krijgen op hoe dingen moeten worden geplaatst. Naast de stoorzenders die ik eerder noemde, zijn er nog een paar andere objecten die terugkomen en vaak worden gebruikt. Een daarvan is een koppeling waarmee je het licht van verschillende kleuren laserstralen kunt koppelen. Dan zijn er natuurlijk puzzels gebaseerd op de noodzaak om het geluid correct te richten, zodat je een deur kunt openen of iets kunt activeren. Andere objecten waar puzzels omheen zijn gebouwd, zijn onder meer een kubus die kan worden gebruikt voor drukplaten of om jou of andere objecten naar een grotere hoogte te brengen.
Dan hebben we wat in zekere zin misschien wel het meest geavanceerde object van het spel wordt; Een terminal waar je kunt vastleggen wat je doet. In het begin is het vrij eenvoudig in die zin dat je de opname start, een actie uitvoert en als je vervolgens op 'play' drukt, wordt het hele ding herhaald zoals je deed. Het is als een visuele kopie van je robot die precies doet wat je net hebt gedaan. We kunnen ons bijvoorbeeld voorstellen dat er een drukplaat is om op te staan om een deur te openen. Je drukt op de plaat, gaat erop staan en als je alles afspeelt, doet je kopie wat je eerder deed en staat de poort voor je open om doorheen te lopen. Dankzij een slimme functie kun je ook kleine pauzepunten maken, zodat je je niet hoeft te haasten, en je kunt de acties die je net hebt gedaan hervatten wanneer je maar wilt. Zoals met alle puzzels, begint het heel eenvoudig, maar wordt het al snel veel moeilijker.
Soms worden puzzels opgebouwd rond slechts één object. Soms zijn ze allemaal door elkaar gehaald en vaak zijn er meerdere van dezelfde objecten in de omgevingen. Allemaal om uit te dagen en te variëren en nieuwe ideeën te creëren. Want dit is hoe The Talos Principle werkt. Een puzzel laat je kennismaken met de mechanica en dan worden er meer elementen toegevoegd, of er zijn weinig elementen, maar ze worden steeds lastiger om te voltooien. De juiste hoeken moeten gevonden worden op laserstralen, je moet dingen in een bepaalde volgorde doen, uitzoeken hoe je een object verder kunt krijgen om in een later stadium te gebruiken. Enzovoort. Er zijn veel puzzels die huiveringwekkend zijn, maar ze zijn altijd logisch en natuurlijk uitvoerbaar - soms op verschillende manieren. Bovenal is het erg slim en erg vermakelijk.
Het enige waar ik een beetje een probleem mee heb, zijn puzzels die een object bevatten dat als een dodelijke bedreiging kan worden bestempeld. De drijvende bommen die ik eerder noemde en er hangt ook een wapen aan muren hoog dat een beetje als een camera fungeert en een gebied in de gaten houdt. Als je binnen zijn bereik komt, word je neergeschoten en faal. Dankzij een slim terugspoelsysteem kun je altijd opnieuw beginnen net voordat een bom of machinegeweer je doodt, maar het feit dat ze deze elementen in het vervolg volledig hebben verwijderd, is een beetje een weggeefactie dat ze misschien niet helemaal tevreden waren met de functie. Het geheel werkt beter als je het op tijd kunt achterhalen zonder enige vorm van patrouillerende bewakers die je voortgang belemmeren. Hoewel, natuurlijk, deze voegen ook een lastig element toe waar je langs moet komen om voorbij te komen.
Een ander klein minpuntje is dat de mogelijkheid om je eigen puzzels te maken of andere te delen niet beschikbaar is op de console. Dit is beschikbaar op de pc-versie, dus ik vermeld dit voor het geval dit iets is dat je persoonlijk een beetje extra interessant vond. Zelfs als de mogelijkheid om je eigen puzzels te maken niet op de console was opgenomen, zou het nog steeds welkom zijn geweest om te kunnen importeren wat anderen hebben gedaan. Maar over de inhoud mag niet echt geklaagd worden. Voor Talos bevat Principles: Reawakened ook de uitbreiding Road to Gehenna, maar ook een gloednieuwe toevoeging genaamd In the Beginning, die naast echt slimme puzzels ook veel achtergrondverhaal toevoegt aan de hele wereldopbouw in de serie.
Een remaster gaat in veel opzichten over een game die een facelift krijgt. Deze grens tussen een remaster/remake kan vaak een moeilijk oordeel zijn, maar aangezien het spel, afgezien van een paar kleine aspecten, precies dezelfde puzzel en hetzelfde gevoel behoudt, is het waarschijnlijk dichter bij een remaster, ook al hebben de beelden nog steeds een zeer grote boost gekregen. Het is niet alleen een kwestie van een hogere resolutie, maar het is een solide werk dat is uitgevoerd. Texturen, lichtbronnen, details en vooral de vegetatie in de omgevingen hebben een ware boost gekregen. Dit zonder dat het aanvoelt als een nieuw spel, aangezien de omgevingen en architectuur grotendeels hetzelfde zijn als in het origineel. Er is ook ongelooflijk sfeervolle muziek die alles op een sublieme manier omlijst.
Als je het origineel hebt gespeeld en je de vele oplossingen voor de puzzels van het spel herinnert, is dit misschien een van de redenen waarom dit niet onmisbaar voelt om te verwerven. Omdat alle puzzels in principe hetzelfde zijn, zijn de mooi ingerichte omgevingen misschien niet iets dat het allemaal het geld waard maakt. Maar als pakket, met uitbreiding en nieuwe content, is het een zeer compleet pakket. Het is een geconcentreerder en iets eenvoudiger spel dan het briljante tweede deel, dat echt elk onderdeel uitbreidde en naar mijn mening beter is. Maar als je het allemaal verkleint, is het nog steeds hetzelfde concept. Je wordt getrakteerd op fantastische puzzels en een hele mooie facelift waardoor het zeker de moeite waard is om mee te maken. Zelfs als het toen werd gevolgd door iets grootsers en zelfs beters.