Unknown 9: Awakening Preview: Een avontuur met veel hoogte- en dieptepunten

Je kunt de kruidenverkopers op de markt bijna ruiken als Anya Chalotra ergens in de vroege jaren 1900 door het fictieve Indiase stadje Chamiri sluipt. Chalotra speelt Haroona in Unknown 9: Awakening, maar wat haar doel is weet ik nog niet echt, hoewel het duidelijk is dat ze mystieke krachten tot haar beschikking heeft, aangezien ze een zogenaamde Quaestor is, met het vermogen om mensen te manipuleren op een manier die ik nog niet eerder in de gamewereld heb gezien.

Wanneer twee gewapende bewakers me zien en de hulp van hun metgezellen inroepen, heb ik de kans om de mogelijkheden te verkennen die zij in petto heeft, namelijk om anderen over te nemen terwijl de tijd stilstaat. We hebben dit al eerder gedaan, maar de grote twist is dat je dit hier in verschillende fasen kunt doen. Waarom neem je niet een vijand en sla je een gastank in de buurt van andere vijanden, neem dan de gevaarlijkste tegenstander en sla zijn lange bijl in een andere groep vijanden voordat je een derde vijand aanpakt en de grootste dreiging van achteren raakt.

Zodra je dit allemaal hebt gedaan, begint de tijd opnieuw en kun je zien hoe je commando's zich in realtime afspelen, in een systeem dat even bevredigend als uniek is. Ik ben nooit een fan geweest van het stealth-concept, maar deze opstelling maakt het een stuk leuker en creatiever om te proberen onopgemerkt rond te sluipen. Daartoe kun je vijanden ook duwen of trekken op een manier die doet denken aan hoe de kracht vaak wordt gebruikt in Star Wars -spellen. Maar er is natuurlijk ook een vechtsysteem, wat handig is als je wordt opgemerkt en je hebt het systeem, bekend als Stepping, waarmee je de lichamen van andere mensen kunt overnemen, nog niet hebt opgeladen.

Dit is een standaardopstelling en omvat het onmiddellijk doden van vijanden die je van achteren kunt besluipen, evenals lichte en zware aanvallen, die worden uitgevoerd met de RB-knop. Bovendien heb je de gebruikelijke reeks verschillende parries en de mogelijkheid om te ontwijken. Normaal gesproken denk ik dat ik best goed ben in dit soort games, maar tijdens de twee uur die ik de kans had om te spelen, kreeg ik nooit echt het gevoel van een goede flow in de gameplay-mechanica, die deels stijf en deels niet zo responsief leek als een goed vechtsysteem zou moeten aanvoelen. Bovendien had ik het gevoel dat het erg rigide was met take-downs van achteren, iets waarvan ik hoop dat de ontwikkelaars eraan werken, want het is frustrerend om de gemakkelijke aanvallen te falen en ontdekt te worden, ook al sloop je als een ninja en kwam je onopgemerkt helemaal vooruit.

Nadat ik me door de Indiase stad heb verplaatst, die in veel opzichten dient als een tutorial voor Unknown 9: Awakening, word ik meegenomen op een boottocht waar ik Luther ontmoet, een op Amerikaanse cowboys geïnspireerde heer met wie Haroona al snel samenwerkt nadat blijkt dat beiden doelen hebben die op zijn minst gedeeltelijk overlappen: wraak nemen op antagonist Vincent Lichter. Dit alles wordt gepresenteerd in tussenfilmpjes, die in Unknown 9: Awakening in real-time worden weergegeven. Hierdoor passen ze goed in het spel, terwijl ze ook een beetje ongepolijst aanvoelen. Over het algemeen valt op dat de ontwikkelaar Reflector Entertainment een iets kleinere studio is en dat de game constant balanceert tussen er goed uitzien en een meer gebudgetteerde sfeer hebben. Het draait ook consequent met 30 frames per seconde op de console, wat jammer is, want ik denk dat dit echt baat zou hebben bij 60 frames per seconde. Als parallel kan ik Banishers: Ghosts of New Eden noemen, om een idee te geven van wat je grafisch kunt verwachten.

Na de boottocht met Luther wacht een jungle-level, waar de laatste op jacht is naar de Morning Star, zonder verder uit te leggen wat het is (het is totaal niet wat we zouden kunnen geloven - maar ik laat het aan jou over om dat zelf te ontdekken), terwijl Haroona de moord op haar mentor gaat wreken. Het junglelevel werkt vrijwel op dezelfde manier als de stad Chamiri, met hoog gras om je in te verstoppen, boomstammen en rotsen om onder te duiken, en veel vijanden om langs te sluipen.

Geleidelijk aan krijg ik echter meer tools om mee te spelen dankzij drie vaardigheidsbomen met ontgrendelbare voordelen. Omdat ik dol ben op vechtspellen, ga ik voor parry-combo's, terwijl degenen die dat willen ook het vermogen kunnen verbeteren om Step en andere personages over te nemen, of vijanden te duwen en te trekken of iets dergelijks. Of het genoeg is om het avontuur fris te houden voor de geschatte speeltijd van 12-14 uur valt nog te bezien, maar de iets kortere speeltijd is nog steeds een goed voorteken voor een goed beheerste game-ervaring in deze tijden waarin zoveel titels veel te lang zijn.

Het jungle-level eindigt met een baasgevecht, waar ik helaas niet helemaal van onder de indruk was. Aan de ene kant hebben we het eerder genoemde probleem dat de gevechtsmechanica gewoon niet strak genoeg is, maar ik heb ook het gevoel dat de baas veel te veel klappen kan weerstaan en het daarom een onredelijk lang gevecht wordt dat de ontmoeting gewoon niet vult met spannende gameplay.

Over het algemeen is het nog steeds een vrij positieve indruk die ik krijg van Unknown 9: Awakening. Tegenwoordig hebben we het vaak over AAA-games, waar de AA-categorie in feite is verdwenen, maar het is in de laatste dat ik dit avontuur had geplaatst op basis van de twee uur die ik speelde. Het vechtsysteem en de ietwat slechte (en vaak twijfelachtige) tussenfilmpjes zijn mijn grootste zorgen, maar hopelijk heeft iedereen die op zoek is naar een klassiek avonturenspel in dezelfde geest als Banishers: Ghosts of New Eden of A Plague Tale: Requiem iets om naar uit te kijken volgende maand.