Is Sandfall Interactive's nieuwe RPG net zo leuk om te spelen als mooi om naar te kijken?
"Eerste leugens van Plas zijn nu Claire Obscure. Misschien is Belle Epoque de nieuwe grote inspiratiebron voor titels die schijnbaar uit het niets verschijnen en verfrissende invullingen blijken te zijn van bestaande genres. Voor Lies of Pee leverde het een van de meest bevredigende soulslikes in jaren op en Claire Obscure Expedition 33 lijkt hetzelfde te doen voor het JRPG-genre."
"Voor het geval je onze laatste preview hebt gemist of niet helemaal op de hoogte bent, het spel speelt zich af in een wereld waar op een dag een mysterieuze entiteit genaamd de Painteress opdook naast een geweldige monoliet die een enorm getal toonde. Elk jaar tikte dat getal omlaag en iedereen van die leeftijd of ouder zou in stof veranderen. Ook wordt er elk jaar een expeditie uitgestuurd om meer te weten te komen over de Schilderes in een poging haar uit te schakelen. We spelen als Expeditie 33. De demo die we speelden plaatst ons erg vroeg in het verhaal, met een korte beschrijving van de gebeurtenissen die ertoe leiden dat hoofdpersoon Gustave alleen strandt terwijl de meeste expeditieleden dood of vermist zijn. Na een snelle gevechtstutorial zijn we vrij om op zoek te gaan naar Gustave's zus en iemand anders die het overleefd zou kunnen hebben in de expeditie. Ik had Claire Obscure Expedition 33's gameplay gezien op Gamescom vorig jaar, maar het werd door zo'n pro gedaan dat ik het niet echt kon zien."
"hoe makkelijk of moeilijk het was om vijandelijke aanvallen te pareren en ontwijken. Dit is echt de beslissende factor voor een spel als Claire Obscure, dat zo'n nadruk legt op de actieve gameplay stijl gemixt met een turn-based JRPG-formule. Gelukkig zijn de gevechten in Claire Obscure Expedition 33 enorm bevredigend van wat we tot nu toe hebben gespeeld. Hoewel het misschien even duren voordat je weet wanneer je moet pareren, maar als je eenmaal in het ritme zit en tegenstanders te decimeren met krachtige tegenaanvallen, krijg je een gevoel dat lijkt op het beheersen van de gevechten in Sekiro, Shadows Die Twice. Claire Obscure is lang zo moeilijk niet als in Sekiro. Normale vijanden richten wat schade aan, maar zullen je niet wegvagen, zelfs niet als je tankt."
"elke slag, en hoewel hardere vijanden veel meer schade aanrichten, kun je altijd grinden door zwakkere vijanden voor meer levels of meer vertrouwen op ontwijken, wat een meer vergevingsgezinde ook al zijn er dan geen grote tegenaanvallen mogelijk. Er zijn ook enkele aanvallen waar je overheen moet springen, waar het spel je over informeert met een gele gloed voor de vijand toeslaat. Nogmaals, erg vergelijkbaar met Sekiro, maar veel vergevingsgezinder en ongelooflijk bevredigend."
"dankzij de filmische effecten waarmee elke Netheron die tegen ons opstaat wordt vernietigd.
Er is sprake van herhaling in dit gevechtssysteem. Het is flitsend en monsterlijk leuk, met een grote verscheidenheid aan vijanden, zowel in ontwerp als in mechaniek, maar binnen de paar uur van de demoperiode had ik al een strategie gevonden met vaardigheden en picto's - dat zijn voorwerpen die je aan personages kunt bevestigen voor extra buffs - waarvan ik het gevoel had dat ik ze niet zou kunnen gebruiken."
"verder wilde. Natuurlijk is dit slechts een persoonlijke ervaring en heb ik het volgende gespeeld wat aanvoelt als slechts een voorproefje van het volledige spel, maar het is iets dat de moeite waard is om naar voren te brengen. Dan Nogmaals, het is niet zo dat de gevechten van Claire Obscure oppervlakkig zijn, zelfs niet in de buurt. Wapens, picto's en vaardigheden combineren, waarbij de boom van vaardigheden ongelooflijk lang is voor Elk personage heeft meer belangrijke vaardigheden om later op te pikken en de optie om te respec op elk moment. Bovendien kun je elk personage in het spel op elke gewenste manier specialiseren. In tijd die we met het spel hebben doorgebracht, hebben we Gustave, Lune en Mael vrijgespeeld. We kozen Gustave als onze tanky schadeveroorzaker in de frontlinie, terwijl Lune gespecialiseerd is in kritieke klappen en Mael meer een glazen kanon. De ontwerpen van elk personage voelen ook uniek en interessant aan en het is een leuk detail dat je als elk van hen kunt rondrennen in de overwereld, wat geen invloed heeft op het verhaal of je gevechtsgevechten. Zoals je waarschijnlijk al zou verwachten van de aanhangers tot nu toe, is de wereld van Claire Obscure Expedition 33 ongelooflijk mooi. De inspiratie van Belle Epoque gecombineerd met het heerlijk fantastische rijk dat de Patrons en Nevrons wonen, zorgt voor een spel dat echt uniek aanvoelt qua uiterlijk en stijl."
"Er zit ook een grote hoeveelheid verhaal in de wereld, van de overlevering rond de menselijke nederzetting Lumiere, tot de wezens die ons proberen te doden, tot de chroma die blijkbaar in onze lichamen en in die van hen. Het spel is erg goed in het opzetten van mysteries en ik hoop alleen dat dat het op de meeste een bevredigend antwoord heeft dat past bij hoe verleidelijk de setting is als je er voor het eerst in stapt. Tot nu toe heeft het hoofdverhaal in de demoversie een beetje naar achteren geschoven om ons een betere kans te geven om de gameplay te ervaren en te bespreken."
"Toch is het een intrigerend verhaal en meer hoeft het voorlopig niet te zijn, genoeg om zonder het gevoel te hebben dat je de rest niet hoeft te spelen. Het is een sterke opening gebouwd vanuit een geweldig concept en de enige vraag is of het de landing kan vasthouden. Buiten buiten de gevechten en het verhaal is er veel traversal in Claire Obscure Expedition 33 en als je alle foto's wilt vinden en toegang wilt krijgen tot de zijverhaaltjes die verspreid zijn in het boek een kaart, dan wil je door elk hoekje en gaatje graven, tegen muren opklimmen die en een magisch grijperdingetje gebruiken om tussen verschillende hoogtepunten te springen."
"Het mechanisme is vrij standaard, maar de verplaatsing wordt sterk ondersteund door alleen maar hoe mooi de wereld is om te verkennen. Tot nu toe vormt Claire Obscure Expedition 33 een echte dark horse voor 2025, een spel dat zo duidelijk is in zijn toewijding aan zijn visie dat het moeilijk is om er niet voor te vallen. Ik zag mezelf nooit als een JRPG-fan voordat maar deze actievere kijk op de traditionele formule heeft me meer verslaafd gemaakt dan ik dacht en ik sta te popelen voor meer."