Nederlands
Volg ons
HQ
Gamereactor
Videos

Een man van zand, inkt en ziel - Dave McKean Comicon Napoli Interview

Een diepgaand, oprecht gesprek met de beroemde kunstenaar die velen van jullie kennen en waarderen van zijn albumhoes en zijn graphic novels. Hier bespreken we Raptor: A Sokol Graphic Novel, een collage van technieken, en hebben we ook een kort "gesprek over AI". [Dave's microfoon registreerde enkele technische problemen voor de duur van dit interview - vandaar de stem van lagere kwaliteit en de minder gebalanceerde audio - en we verontschuldigen ons daarvoor]

Audio transcriptions

"Hallo vrienden, het is mijn laatste dag op de 25e Comicon in Napoli en voordat ik vertrek is het geweldig om met een legende als Dave McKean te praten. Heel erg bedankt voor bij ons te zijn, het is me een waar genoegen. Ik heb net gehoord dat je panel later vandaag is, nog niet is gebeurd, wilde ik je vragen over, je weet wel, wat je wilt delen over het creatieve proces achter Raptor. Oké, Raptor kwam een paar jaar geleden uit in het Engels, ik heb het geschreven en geïllustreerd vanuit drie ideeën."

"Ik raakte erg geïnteresseerd in een vorm van natuurschrijven die boeken over de natuur, maar dan op een hele sterke manier uitgedrukt, bijna een politieke manier, het terugvorderen van de taal van het land, van de ecologische processen die gaande zijn, om politici ervan te weerhouden land af te doen als braakland en struikgewas land. Ik denk dat dit heel sterk is en er is een bepaalde schrijver, Robert McFarlane, in het middelpunt van een hele reeks prachtige boeken en ik wandel elke dag en de natuur is erg belangrijk voor me dus ik wilde iets doen dat aanpakken, dat onderzoeken. Ik was ook geïnteresseerd in deze Welshe horror schrijver, Arthur Mappin, omdat ik niet alleen zijn boeken erg goed vind, maar hij had ook een zeer aangrijpend leven, zijn vrouw stierf jong en hij, gehuld in verdriet, voelde dat er een ander rijk moest zijn, een andere plaats waar hij naartoe kon gaan om te zien daar weer te zien, een bovennatuurlijke wereld om ons heen. Ik geloof dat niet, maar hij, in zijn verdriet, het gevoel dat hij haar kon aanraken voorbij de sluier en de manier waarop hij erover schreef en het lezen van zijn dagboeken, raakte ik er erg door ontroerd."

"verhaal. En dan de derde stam, ik denk dat ik me net als veel van ons nogal machteloos in een wereld van politieke krachten en verkiezingen die gaande zijn en de wereld lijkt chaotisch en ik wilde proberen dat voor mezelf te begrijpen niet een specifiek politiek boek schrijven, ik denk dat de politiek in Engeland erg anders is dan hier in ItaliÃ", heel anders dan in Amerika, heel anders dan overal, het is moeilijk om te generaliseren, maar wat volgens mij voor iedereen geldt is dat geld corrumpeert en het corrumpeert de politiek absoluut en dus wilde ik dat idee ook in het boek hebben en ik had die drie kleine stammetjes en ze leken met elkaar te praten en het werd een boek."

"Dus misschien gaan onderdeel één en twee met meer fantasie om en onderdeel drie doe je dat met historische fictie, min of meer?
Nou de natuurlijke wereld is heel erg de realiteit, het idee van iemand in verdriet die vanuit onze echte wereld naar een fantasiewereld reikt of bovennatuurlijke wereld is de brug en toen belandde ik in de fantastische wereld omgaan met het idee dat politiek gecorrumpeerd is door geld en de corruptie is een gewoon mens in een monster verandert."

"Wat kun je me vertellen of wat kun je je fans vertellen over de techniek?
Je staat natuurlijk bekend om het mixen van verschillende technieken en het doen van dit soort van handelsmerk collage soms met behulp van fotografie of de technieken, wat kan ons vertellen over dit specifieke werk hoe je het benaderde in termen van een stijl en techniek?
Voor het vertellen van verhalen waarbij je echt in de verhaal en begint te observeren en te begrijpen hoe mensen bewegen, hoe individuen praten en zich uitdrukken. Ik wil echt geen druk illustratief techniek Ik wil iets dat die gevoelens en emoties uitdrukt nauwkeurig uitdrukt en dan kun je soepel door de pagina bewegen en begin je te voelen die mensen praten en bewegen. Dus ik heb meestal een paar dagen aan het begin van elk project om de juiste toon te vinden."

"en alles gaat de prullenbak in en het is vreselijk, maar langzaam worden die karakters eenvoudige tekeningen of inkttekeningen in kleur of zwart-wit, afhankelijk van wat er nodig is. De tekst vraagt om een benadering, dus eigenlijk ben ik uitgekomen op met het echte verhaal in een vrij krasse potloodstijl vaak klaar alsof Ik vang mensen als het ware on the fly. Het fantastische verhaal is veel meer ontworpen en heeft een heel specifieke pen en inkt uitstraling, een expressionistische manier van tekenen. Er zitten een paar andere stijlen in, maar ik probeer de stijlen heel nauw verbonden te hebben met de ideeën en emoties en gevoelens die ik probeer uit te drukken."

"Dat is heel interessant, niet alleen combineer je stijlen en technieken je hebt ook gewerkt voor verschillende formaten of media zoals zoals boeken, muziekalbums en films. Laten we het over de eerste twee hebben. Wat kun je vertellen over je ervaring met illustreren voor muziek, wat een soort van een andere abstracte manier om je kunst uit te drukken en voor boeken is dit ook anders dan je eigen werk."

"Muziek is eigenlijk mijn eerste liefde. Ik speel ook muziek.
Ja.
En het is abstract en het is emotioneel en ik kan perfect een dag doorbrengen zelfs met muziek waar ik normaal niet naar zou luisteren, krijg je een emotionele reactie op en ik kan proberen dat op een of andere manier uit te drukken en een beeld te vinden om dat weer te geven."

"Ik bedoel als je de tekst niet kent voel je het wel.
Ja, je zult het voelen.
Weet je, zelfs een stuk, zoals ik al zei, zelfs muziek die niet mijn smaak is, kun je concentreer je je op de emoties die erin zitten en er komt iets uit wat ik leuk vind een dag ergens heen te gaan waar ik normaal nooit heen zou zijn gegaan luisterend naar muziek waar ik normaal niet naar zou luisteren. Dat is leuk. Boeken zijn meer een soort van intellectueel idee eigenlijk. Je moet in de geest van de schrijver kruipen en Ik begrijp dat veel schrijvers niet geïllustreerd willen worden. Je weet dat ze het gevoel hebben dat ze de plaatjes schilderen met de woorden van hun schrijver."

"Ze willen niet dat iemand anders binnenkomt en dat op een of andere manier interpreteert.
letterlijk visuele manier. Dus ik probeer, om te beginnen, met schrijvers te werken...
die van beeldspraak houden. Ik heb boeken gedaan met Ian Sinclair en Stephen King, Ray Bradbury.
Ze houden allemaal van beelden en dat helpt altijd. Maar dan probeer ik gewoon beelden te vinden die de woorden niet ondermijnen, maar die kunnen proberen een baan voor zichzelf te vinden. Als je afbeeldingen in een boek wilt hebben, dan wil je niet alleen dat ze precies herhalen wat je leest in een tekst. Je wilt dat ze iets anders doen, een andere functie hebben, een reden om daar te zijn. Dus ik probeer altijd dat gebruik te vinden. Dat kost vaak een tijd en een heleboel valse pogingen. Maar uiteindelijk komen we er wel. Ik heb geprobeerd om elk boek een gevoel en een toon te geven."

"Bijna alsof je er een muziekstuk voor schrijft. Iets dat de gevoelens uitdrukt.
Alle dingen die je net zei zouden heel goed van toepassing kunnen zijn op cover art. Wanneer voor het boek bijvoorbeeld alleen tekst is en je moet... Ik heb het gehad over de omslag met verschillende kunstenaars hier. Ik denk dat het een zeer interessante rol is, zeer interessant onderwerp. Soms moet je samenvatten wat erin staat en je eigen woorden toevoegen."

"toon eraan toevoegen. Soms wil je iets uitdrukken, er iets aan toevoegen.
Soms is het een graphic novel en dan heb je al beelden die je op een bepaalde manier moet herinterpreteren. Dus wat kun je me vertellen? Wat kun je vertellen over deze specifieke rol voor kunstenaars die misschien geïnteresseerd zijn? Ik heb altijd gedacht dat de covers die ik leuk vind een vraag stellen. Oké. En ze geven niet gewoon letterlijk een gebeurtenis weg die gebeurt in het boek. Dat lijkt banaal. Het is net als trailers voor een film. Je hoeft niet..."

"Ik haat trailers. Ik probeer altijd trailers te vermijden. Ze zijn bijna allemaal verschrikkelijk. Maar af en toe krijg je een trailer die je gewoon intrigeert.
Je kunt geen wijs worden uit een verhaal. Je kunt niet begrijpen wat er gebeurt. Maar het is interessant. Het nodigt je uit. Ja. Intrigerend. Dus dat is wat ik wil van een omslag. Ik wil iets dat mijn aandacht trekt. Dus het moet spreken op de toon die goed voor me is. Dat is wat ik wilde doen met die vroege Sandman covers die ik deed. Ik had het gevoel dat er een publiek was dat misschien geen strips kocht, geen strips las, maar ze kochten albums en boeken en zagen films. Dus als ik wat covers kon maken die de toon hadden van die interessante albums en geweldige boeken covers en zouden zwaaien en zeggen, misschien vind je mij ook wel leuk. Het lijkt wel een albumhoes nu ik denk aan Sandman en zo. Daar heb ik nooit aan gedacht."

"Oké. Dus dat was eigenlijk de opdracht. Ja. Om het publiek te bereiken en te grijpen door het te vragen.
Dat is een geweldig advies voor hen. Je had het ook over trailers en ik had het eerder over films. Dus laat me je wat vragen over Mirror Mask en je ervaring ermee.
Ik weet dat het erg goed werd ontvangen door je fans en dat ze het zo fris vonden. Dus hoe kijk je, je weet wel, terug op het project, wat vind je ervan?
Ja. En films in het algemeen, je hebt natuurlijk ook iets met films."

"Ik bedoel, er zijn een paar problemen met Mirror Mask. Het ene is, of met wat dan ook eigenlijk. Ik heb een idee in mijn hoofd van wat ik wil dat dit ding wordt.
En meestal weerspiegelt mijn gevoel erover aan het eind, als het af is, de afstand tussen wat ik oorspronkelijk in gedachten had en wat ik hoopte dat het zou worden en wat ik uiteindelijk heb gekregen.
En voor Mirror Mask is er een behoorlijke afstand. Niemand anders weet wat dat is omdat niemand anders weet waar ik oorspronkelijk op hoopte."

"Het is dus puur mijn eigen gevoel en indruk. Mirror Mask is voor mij ook gekleurd door het proces van het maken ervan, dat nogal martelend was. Het duurde veel te lang.
We hadden een piepklein budget en we vochten voortdurend met technologie op het scherpst van de snede. En we probeerden voortdurend dit nogal grote idee te realiseren met beperkte middelen en technologie.
Dus ik vond het echt een pijnlijk proces om te maken. En dus kan ik die pijn niet los zien van de uiteindelijke film."

"Dat gezegd hebbende, er zit veel in dat ik leuk vind. De actrice, in feite, het werken met de actrice in het algemeen was waarschijnlijk het leukste voor mij.
En de hoofdrolspeelster, Stephanie, was geweldig. Dus er waren veel geweldige dingen in het proces. En ik denk dat het me gelukt is om het in de uiteindelijke film te krijgen.
Uiteindelijk is het een moeilijke."

"Zou je het nog een keer doen?
Zou ik dat precies nog een keer doen?
Nou ja, natuurlijk een ander concept, maar ga er maar eens op in.
Ik heb mijn lessen geleerd. Ik ga mogelijk nog een film maken. Maar het probleem is, je vergelijkt het schrijven van de film met het pitchen, herschrijven en ontwikkelen."

"Dat is geen creatief proces.
En dan miljoenen dollars inzamelen en dan met teams van mensen werken. Je moet dat proces vergelijken met het idee dat je iets kunt bedenken waar je echt gepassioneerd over bent.
En ik zou een kop koffie kunnen drinken en het gewoon als een boek kunnen beginnen. Ik hoef niemand om toestemming te vragen. Ik hoef geen budget op te halen. Het is onvergelijkbaar."

"Zo dacht ik er natuurlijk ook over.
Het zou dus een hele reeks omstandigheden moeten zijn om weer een film te gaan maken.
De laatste. Je zei vechten tegen technologie. Dus ik moet je vragen naar de olifant in de kamer.
Ik heb gevraagd naar elke artiest hier, en dat is AI."

"Wat vind je ervan? Hoe zie je het? Denk je dat het een hulpmiddel kan zijn?
Een hulpmiddel om technieken en stijlen te combineren. Denk je dat het een hulpmiddel kan zijn bij je creatieve proces? Of is het een bedreiging voor kunstenaars die ideeën stelen? Of misschien allebei tegelijk?
Nou, ik ben me een paar jaar geleden bewust geworden van machine learning en kunstmatige intelligentie."

"Net als veel mensen was ik erdoor in de war. Ik wilde weten wat er aan de hand was.
Dus deed ik daar wat onderzoek naar. Ik heb een dag in foetushouding op de vloer van mijn studio doorgebracht, denkend dat mijn leven voorbij was.
Toen besloot ik dat ik gewoon echt moest uitzoeken hoe ik me hierover voelde.
Dus maakte ik een boek genaamd Prompt, Gesprekken met Kunstmatige Intelligentie."

"En door dat boek en het proces van het maken van dat boek, en het maken van honderden, honderden, bijna duizenden afbeeldingen om dat boek te maken, Ik heb het gevoel dat ik een goed gevoel heb ontwikkeld voor wat AI goed en minder goed deed.
Wat de sterke en zwakke punten waren, hoe het werkte en hoe het in de wereld paste.
Uiteindelijk denk ik dat het een vergissing is om het een hulpmiddel te noemen. Het is een hulpmiddel."

"Is het misschien een agent?
Maar het is veel meer dan dat. AI is alles, tot op zekere hoogte. Het is dus moeilijk om het op één ding vast te pinnen.
Maar het is niet zozeer een hulpmiddel als...
Ja. Het is allemaal jouw input."

"Ik bedoel, je kunt het internet net zo goed een prikbord noemen. Het is duidelijk veel meer dan dat.
Het is een enorme maatschappelijke kracht. Ja, natuurlijk steelt het banen.
Technologie doet dat altijd, tot op zekere hoogte. Dus daar heb ik minder last van.
Het stoort me dat kunstmatige intelligentie niet zou kunnen functioneren zonder het werk van anderen te stelen."

"Het kan alleen doen wat het doet door het werk van echte mensen te schrapen, zonder hun toestemming te vragen of ze überhaupt te betalen, of krediet te geven, of die rijkdom op een of andere manier terug te geven aan de maatschappij.
Dus ik denk dat het fundamenteel onethisch is.
We hebben dus een keuze als mensen. We kunnen ervoor kiezen om ethisch te werken of niet."

"En dat is aan ieders geweten.
Ik vind de hoeveelheid energie die AI gebruikt misdadig.
En je schreef heel recent over de natuur.
En hoewel ik denk dat het vermogen van AI om patronen te herkennen en te voorspellen buitengewoon zal zijn in de wereld van de virologie, en planning, en verschillende wetenschappen..."

"Wetenschappelijk onderzoek.
Persoonlijk ben ik tot de conclusie gekomen dat het absoluut niets te zoeken heeft in ons creatieve leven.
Ik denk dat kunst gaat over menselijke empathie.
En dit heeft geen menselijke empathie."

"Het is fundamenteel betekenisloos.
En ik denk dat het alleen maar meer en meer een oneindig vlak van betekenisloosheid aan onze wereld toevoegt, die al worstelt met haar relatie tot wat waar is en wat niet waar is, Ik denk dat het alleen maar een slechte kracht voor de wereld zal zijn."

"Persoonlijk ben ik er helemaal tegen.
Ik vind dat een mooie, zelfs dystopische, maar prachtige manier om dit af te ronden.
Zowel je interview als, voor mij, de 25e Comic-Con.
Heel erg bedankt voor je tijd. Geniet van de rest van de show."

Interviews

Meer

Video's

Meer

Film Trailers

Meer

Trailers

Meer

Evenementen

Meer