We houden allemaal van een goed levenssimulatiespel. Er is iets zo aangenaam en charmants aan het leiden van een virtueel leven, misschien zelfs een met meer fantastische elementen, bijvoorbeeld het aannemen van de rol van een muis die probeert zijn ouderlijk huis te herbouwen in een bevroren woestenij. Klinkt dat veel te specifiek om toeval te zijn? Dat zou zijn omdat het, aangezien ik het eigenlijk heb over Pine Creek Games ' Winter Burrow, een avontuurlijke overleving is die ik de luxe had om op de proef te stellen voor een korte demo terwijl ik in Duitsland was voor Gamescom.
Dus ja, het doel van Winter Burrow is om je ouderlijk huis als klein knaagdier effectief op te knappen. Het huis is in de loop van de tijd vernield en heeft een pak slaag gekregen, waardoor het met beschadigde meubels achterblijft en beperkt is tot nul middelen, en dit geldt ook voor de wijdere omgeving, die desolaat en geruïneerd is, bijna alsof de tijd het helemaal is vergeten. Dit is waar je muis in de vergelijking kruipt, want met elleboogvet en pure vastberadenheid herbouwen ze het huis en repareren ze eventuele lokale beschadigde bezienswaardigheden, die op hun beurt de weg openen naar nieuwe gebieden en andere personages in staat stellen terug te keren en te helpen bij de inspanning. In veel opzichten is het een zeer traditionele life-sim, maar het is ook life-sim zonder poespas.
Dit spel is erg basic en rudimentair. Dat is geen klop, want vaker wel dan niet vallen life-sim-titels in de val door de speler keer op keer saaie en repetitieve taken te laten uitvoeren om een marginale hoeveelheid vooruitgang te boeken. Het is iets dat we zien in Stardew Valley, de My Time at -serie, Fae Farm, noem maar op. Hier is het veel gestroomlijnder tot het punt waarop je ronddwaalt, stenen, stokken, bladeren, boomstammen en soortgelijke kernelementen opraapt en ze gebruikt om snel en gemakkelijk nieuwe materialen of items te ontwikkelen die het mogelijk maken om complexere hulpbronnen te oogsten. Het belangrijkste verschil in Winter Burrow is dat de overlevingsmechanismen een beetje meedogenlozer zijn.
We hebben het niet over overlevingssystemen op de schaal van The Forest, maar in tegenstelling tot Stardew Valley, waar je grootste zorg is om te veel op één dag te doen dat je een dutje moet doen, race je in Winter Burrow constant tegen de dreiging van doodvriezen. Elke keer dat u uw huis verlaat of de buurt van een vuurplaats verlaat, begint de lichaamstemperatuur van uw muis te dalen, en mocht deze een voldoende laag aantal bereiken, nou ja... Je wilt niet dat het een laag aantal bereikt. Er zijn daarbovenop nog meer, meer gebruikelijke overlevingselementen, waaronder uithoudingsvermogen en gezondheid, maar de temperatuur is hier het echte kernelement en mechanisme en het werkt echt om je scherp te houden en zinvolle taken uit te voeren.
De wereld zelf lijkt ook te passen bij de meer gestroomlijnde en basale aanpak, aangezien er maar een handvol dingen te doen en te vinden zijn tijdens het verkennen. Je kunt reizende handelaren tegenkomen waar je items kunt verkopen om munten te verdienen en deze munten vervolgens kunt uitgeven aan zeldzamere materialen. Misschien vind je een overleden muizenlijk dat begraven en herdacht moet worden met een cairnsteen. Je kunt een aantal agressieve kevers tegenkomen die met een snelle en krachtige zwaai van je bijl moeten worden uitgeschakeld. We hebben het niet over een complexe en diverse leefwereld in Winter Burrow, maar dat lijkt ook het punt, want vanaf minuut één is het vrij duidelijk dat dit een desolate en vrij kale locatie is waar je muis naar terugkeert.
Gelukkig zijn er een paar personages die onderweg opduiken om de eenzaamheid te doorbreken. Afgezien van de bovengenoemde handelaren, zul je familieleden vinden en hen helpen met taken om een back-up van de lokale omgeving op te bouwen. Je kunt dit koppelen aan doelen die draaien om het maken van uitrusting om de overlevingskansen van je muis te verbeteren, bijvoorbeeld door een wollen trui te breien om beter bestand te zijn tegen de kou. Hoe dan ook, Winter Burrow is ontworpen om gemakkelijk en vrij eenvoudig op te pakken en te spelen, en de korte smaak die ik kreeg toonde zeker aan dat dit het geval zal zijn bij de lancering.
Ik hoop echt dat het spel wat complexer wordt naarmate de uren verstrijken, want op dit moment heb ik het gevoel dat het wat extra nodig heeft om echt op te vallen in wat een behoorlijk populaire categorie is geworden. Maar hoe het ook zij, er zit hart in Winter Burrow en een gezellige sfeer die weinigen kunnen evenaren, en om die reden kijk ik ernaar uit om meer van dit spel te ervaren.