Wolfs is een van de "kleinste" films die ik dit jaar heb gezien. Dat is zeker niet bedoeld als kritiek, maar in een wereld waar alles, van thrillers tot actiefilms, zich kan en moet uitbreiden tot de hoofdrolspelers die een nationale samenzwering ontrafelen of zelfs de planeet redden van een existentiële bedreiging, is dit een uiterst intiem verhaal over een paar fixers gedurende één nacht met heel weinig impact op de bredere gemeenschap. En dat maakt het ook nog eens een verademing.
Wolfs komt van Spider-Man-regisseur Jon Watts, die met succes tastbare dramatische tools heeft gecombineerd met grappige komedie en solide actiescènes, en hoewel dit een beetje een genresprong is, gebruikt hij hier dezelfde centrale gereedschapskist in Wolfs, maar opnieuw met een veel gematigdere reikwijdte.
George Clooney en Brad Pitt spelen twee 'fixers', anonieme klusjesmannen die een precair evenwichtige carrière hebben opgebouwd door het oplossen van delicate situaties. Ze ruimen op, verwijderen bewijsmateriaal, verplaatsen smokkelwaar, noem maar op, en in deze situatie is het een lijk in een hotelkamer met de officier van justitie die Clooney's personage belt om er vanaf te komen. Maar Pitt komt ook opdagen, maar hoewel deze fixers meestal alleen werken, worden ze nu gedwongen om samen te werken. Het wordt een lange nacht.
En het geheel speelt zich af over een paar uur, van 's avonds laat tot 's ochtends vroeg, en hoewel er veel op het spel staat voor Clooney en Pitt (die helemaal geen namen uitwisselen), is het een extreem klein verhaal over een kleine confrontatie met verrassend weinig op het spel. Het is verrassend gemakkelijk te verteren, en hoewel dat betekent dat je niet echt in bent voor een grote dramatische uitbetaling, is het allemaal goed geconstrueerd en is de essentie net genoeg om net genoeg af te bijten zodat je er gemakkelijk en soepel op kunt kauwen.
Clooney en Pitt hebben al verschillende keren samen geacteerd, onder meer in de Ocean's -serie, en voelen zich duidelijk op hun gemak in elkaars gezelschap. Zelfs als het script hier en daar een levering mist, wat vaker gebeurt dan je zou denken, lappen de twee het op met pure ervaring, met bravoure, met bekwaamheid, en gecombineerd met een verrassend fantastische prestatie van de jonge Austrin Abrams en Zlatko Burić, is dit een goed gespeelde film die niet te missen is.
Er zijn kleine dingen die aangescherpt hadden kunnen worden, daar bestaat geen twijfel over. De film is over het algemeen op zijn best wanneer Clooney en Pitt elke scène een beetje komische opluchting mogen geven, en net als Ocean's zijn de actiescènes niet echt iets om over naar huis te schrijven. Gelukkig zijn er maar weinig, maar een achtervolging in het tweede bedrijf sleept zich voort en vuurgevechten missen wat inventieve montage en kadrering. Nee, het is beter als dit tevreden is om de personages gewoon met elkaar te laten praten, omdat zij degenen zijn die alle amusementswaarde presenteren, en bijna de enige reden zijn voor Wolfs ' bestaan.
Het is ook vermeldenswaard dat de muzikale score van de film echt, echt teleurstelt. Het is als iets uit een B-thrillerserie op een tweederangs streamingdienst, en mist de kans om de film een duidelijk hoorbaar karakter te geven.
Maar afgezien van technische spitsvondigheden, is het moeilijk om niet te glimlachen als Clooney en Pitt doen wat ze tot in de perfectie doen, en op de een of andere manier is het geruststellend dat goed acteerwerk en charismatische hoofdrolspelers echt genoeg zijn om een film te redden die echt zou stinken zonder. Het is een ode aan sterrenkracht op zijn best.