Traditionele kunst versus AI en trends in games: "het probleem is het bereik van referenties"

Op de BIG Conference in Bilbao spraken we vooral met freelance kunstenaar Nicolai Troshinsky over 2022 indie darling Card Shark , maar het gesprek in de onderstaande video ging ook over trends in het maken van kunst en meer.

Troshinsky legt uit hoe misleiding niet alleen deel uitmaakt van het verhaal en de mechanica van Nerial-game, maar ook deel uitmaakt van de graphics. Op zijn panel liet hij jonge ontwikkelaars zien hoe ze "visueel en artistiek bedrog" kunnen gebruiken voor gereduceerde teams of zelfs solo-kunstenaarswerken zoals deze, waar hij "snelkoppelingen of kleine visuele trucs bedacht om de illusie te helpen verkopen dat dit een levende wereld is, dat dit het 18e-eeuwse Frankrijk is".

Wat het spel zelf betreft, was Card Shark sterk geïnspireerd door Stanley Kubrick's Barry Lyndon beroemde kaartsequentie, terwijl de "suspicion bar mechanic" een paar notities nam van het oude indie-spel Uplink, waar je onder druk aan het hacken was. Maar meestal is het project geboren omdat Nicolai zelf van kaartmagie houdt, zoals te zien is in de video met een truc die de kaak van ondergetekende deed vallen.

De kunstenaar heeft geëxperimenteerd met verschillende kunsttypen en visuele identiteiten, van videobewerkingsspel Loop Raccord tot de korte animatiefilm Astigmatismo en de "geanimeerde storyboards van Card Shark", en werkt nu met live visuals shows.

Gezien deze achtergrond, en hoe "AI-kunstgeneratoren" en geautomatiseerde systemen voor zowel tekenen als animeren de laatste tijd zijn gegroeid, vroegen we Nicolai naar die methoden en de meer traditionele manieren van Card Shark of zeg maar de recente Pentiment.

"Ik denk dat er een voordeel is aan het hebben van kennis van de traditionele methoden, omdat het oeuvre en de referenties die je hebt veel groter is. Als je erg gefocust bent op de recente technologie, en iets dat naar mijn mening gebeurt in videogames die naar elkaar verwijzen en verwijzen naar esthetiek van andere games, stollen ze stijlen die 'eruit zien als een videogame'. Het probleem daarmee is dat het scala aan referenties dat je hebt vrij klein is in vergelijking met de kunstgeschiedenis. Het is dus heel moeilijk om iets nieuws te maken van deze kleine hoeveelheid voorbeelden. Ik zie steeds meer games die verwijzen naar andere dingen (...) maar het bereik dat je krijgt in bijvoorbeeld animatie overschaduwt dat van videogames heel erg snel".

Tegen het einde van het interview deelt Nicolai ook zijn persoonlijke gedachten over de huidige wereldwijde situatie, geboren in Moskou als zoon van een Oekraïense vader, maar opgegroeid in Spanje sinds de leeftijd van 6 jaar.