Cyberpunk 2077: Ultimate Edition (Nintendo Switch 2)

Mijn interesse in Cyberpunk 2077: Ultimate Edition was echt heel lauw. Ik voelde me al geruime tijd klaar met de avonturen van V en het idee van een verkleinde versie sprak me helemaal niet aan. Maar toen kwamen de eerste berichten dat de game eigenlijk heel goed zou zijn, en zelfs beter zou vloeien dan met een Steam Deck.

En... ineens kreeg ik de drang om als Corpo te spelen, waar ik eigenlijk nog geen tijd voor had gehad. Nu ben ik goed bezig met Cyberpunk 2077 voor Switch 2 en heb ik zowel het hoofdavontuur als de Phantom Liberty-uitbreiding geprobeerd. Dus hoe staat het overeind?

Cyberpunk 2077 had, zoals je weet, een absoluut afschuwelijke première, misschien wel de slechtste ooit, en presteerde vreselijk op PlayStation 4 en Xbox One. Sony heeft zelfs de verkoop van de game geannuleerd. Toen ging CD Projekt Red op pad om het schip recht te trekken, wat ze na jaren van hard werken voor elkaar kregen, en er werd een hele mooie versie uitgebracht voor PlayStation 5 en Xbox Series S/X.

Dus waar komt Cyberpunk 2077: Ultimate Edition terecht? Dat zal de focus zijn van deze recensie, en als je meer wilt weten over de game zelf, moet je onze recensie van de basistitel en de uitbreiding lezen. Maar voordat we ingaan op de technische zaken, zijn er enkele unieke kenmerken waarmee u rekening moet houden. Het meest opvallende zijn nieuwe manieren om te spelen. Een daarvan is gyro-richten, dat kan worden gecombineerd met Motion Patterns voor degenen die het hele avontuur op deze manier willen spelen. Bij dat laatste koppel je overal bewegingen aan, wat voor mij in de meeste gevallen meer gedoe voelt dan alleen maar op een knop drukken.

Het wordt ook geleverd met een muisbesturing, wat sommige ervaren pc-gamers zeker zullen waarderen. Joy-Con 2 werkt natuurlijk prima als muis, maar ik merk op dat het ontwerp slechter is voor langdurig gamen dan een 'echte' muis, dus ik denk dat de ergonomie er een beetje onder lijdt. Daarnaast draait het spel op 30-40 frames per seconde (in theorie maar in de praktijk lager) en werken muisaanwijzers met zo'n lage beeldupdate niet zo goed. Er zijn dus opties, maar afgezien van de gyro om te schieten, denk ik dat de meer traditionele manieren van spelen voor de meeste mensen zullen domineren - hoewel dat ook niet perfect is, omdat ik triggerknoppen echt mis die bijdragen aan het gevoel van het gebruik van een trigger.

Zweven door Night City is nog steeds een genot, vooral 's nachts wanneer de neonlichten aangaan en die futuristische charme creëren die voor velen het kenmerk is van dit soort scifi. Vergeleken met hoe de game is op PlayStation 4 en Xbox One, voelt het als een stap in de goede richting, en dan heb ik het niet over de deplorabele staat waarin ze zijn uitgebracht. Het is gewoon een heel goed uitziende game die technisch indrukwekkend aanvoelt op een manier die maar weinig andere Switch 2-titels doen. Het draait op 30 of 40 frames per seconde, afhankelijk van de grafische selectie, maar helaas is het niet helemaal vloeiend. Met VRR-ondersteuning vind ik ook dat het er bijna surrealistisch prachtig uitziet op een draagbare, en ik kon het niet laten om mijn omgeving te terroriseren tijdens de beoordelingsperiode en prompt te willen pronken met het grafisch zware spektakel.

Dat gezegd hebbende, een ietwat verlaten stad is het duidelijkste teken dat Switch 2 niet zo krachtig is als de topconsoles van Microsoft en Sony. Er is gewoon niet zoveel drukte, noch op straat, noch in het verkeer. Als je het wilt vergelijken met de PlayStation 5 en Xbox Series X, zal het natuurlijk niet zo indrukwekkend zijn, maar het zijn nog steeds verschillende formaten met verschillende sterke punten, en net zo scheef als het vergelijken van een slechtste pc in zijn klasse met een PlayStation 5 uit 2020.

Het avontuur is verder hetzelfde als toen het begon, en draait om V die een experimentele chip in zijn hoofd laat implanteren. Het enige probleem is dat een gek genaamd Johnny Silverhand (Keanu Reeves) je geest begint over te nemen en je lichaam het risico loopt bij iemand anders te horen. Deze reis is nog steeds krachtig en zeer de moeite waard om door te spelen. Ook inbegrepen is de Phantom Liberty-uitbreiding, die maar liefst 20 uur extra cyberavontuur toevoegt met Idris Elba. Het verhaal van de uitbreiding is eigenlijk beter dan in het hoofdspel, met meer nagelbijtende spanning terwijl je in een wirwar van spionnen, samenzweringen en bedrog met hoge inzetten wordt gegooid.

Als je Cyberpunk 2077 nog niet eerder hebt gespeeld en nieuwsgierig bent naar het spel, is dit een versie waar je plezier aan zult beleven en waar je van onder de indruk zult zijn. Als je het eerder hebt gespeeld en het graag nog een keer wilt doornemen, zou ik zeggen dat de entertainmentwaarde zal variëren, afhankelijk van je tolerantie voor grafische downgrading. Het ziet er zeker niet uit zoals op een goed afgestemde pc, maar er is niets zo opvallend aan Switch 2, en CD Projekt Red heeft indrukwekkend werk geleverd door alles samen te brengen. Deze zomer kijk ik er naar uit om mijn avontuur als Corpo liggend op een strand af te ronden.