Fire Emblem-fans hebben veel om naar uit te kijken deze dagen. Vorig jaar kregen ze al een Fire Emblem-game die praktisch bestond uit drie games in één en dit jaar kunnen fans aan de slag met een mobiele game, een Dynasty Warriors-kloon en een heruitgave van een van de oudste games uit de franchise. De vraag betreffende die laatste titel, die nu beschikbaar is ok de Nintendo 3DS onder de naam Fire Emblem Echoes: Shadows of Valentia, is of de animéfantasie uit begin jaren '90 nog over enige entertainmentwaarde beschikt.
Fire Emblem Echoes: Shadows of Valentia is een volledige remake van Fire Emblem Gaiden uit 1992, de tweede game in de reeks. Net als andere Fire Emblem-games uit die tijd verscheen Fire Emble Gaiden alleen in Japan en net als veel andere bekende vervolgen voor de Famicon/NES, zoals Zelda II en Castlevania II, nam de game enkele onorthodoxe stappen om zichzelf te vinden. Met de nieuwe 3DS-versie krijgt de game eindelijk een revisie en internationale release, wat de 3DS het eerste platform maakt sinds de Game Boy Advance met drie Fire Emblem-games.
Als je nog nooit een Fire Emblem-game hebt gespeeld is er niets dat je tegenhoudt om Fire Emblem Echoes je introductie van de franchise te laten zijn. Fire Emblem is een tactische role-playingreeks waar je troepen moet verplaatsen op een grid, ondertussen verzamelen je soldaten ervaringspunten, hogere levels en kunnen ze geüpgraded worden tot meer geavanceerde classes. Elke soldaat heeft zijn sterke en zwakke punten, en een unieke persoonlijkheid. Daardoor doet het soms zeer als deze voor altijd verloren gaan op het slagveld in de onvergefelijke klassieke Fire Emblem-modus. Als dit te lastig klinkt dat heeft Fire Embem Echoes ook een Casual-modus waarin soldaten alleen te rest van een gevecht niet te gebruiken zijn, afgezien daarvan blijft het winnen van een Fire Emblem-gevecht zonder het verliezen van een enkele soldaat een triomfantelijk moment.
Als dit je eerste Fire Emblem-game is wil je misschien eerst wat tijd doorbrengen met het leren van de kernmechanismen in de hints en tips-sectie, want er zijn vrijwel geen in-game tutorials in Fire Emblem Echoes. Een klein beetje schrikwekkend, maar het voordeel is dat je direct aan de bak kan.
Een onvermijdelijk risico met het uitbrengen van meerdere games in een franchise op hetzelfde platform is dat de formule snel oudbakken kan worden of dat de game te veel op elkaar lijken. Met deze gedachte is de keuze voor een remake van de oude Fire Emblem Gaiden een strategisch. De game blinkt uit ten opzichte van de andere games in de reeks, en ondanks dat veel van de gamemechanismen later onderdeel zijn geworden van de kenmerkende gameplay in de reeks, is er nog steeds genoeg uniekheid over in Fire Emblem Echoes om het te laten opvallen tussen zowel Fire Emblem: Awakening en Fire Emblem Fates.
Jammer genoeg zijn veel van de nieuwe elementen die in Fire Emblem: Awakening en Fire Emblem Fates werden geïntroduceerd weggelaten in Fire Emblem Echoes. Intelligent Systems lijkt een remake te hebben gemaakt die zo dicht mogelijk bij de oorspronkelijk gameplaymechanismen blijft als mogelijk en dit bekent dat nieuwere strategische opties, zoals het plaatsen van twee eenheden op dezelfde positie op het slagveld of dat twee soldaten die naast elkaar staan elkaar steunen tijdens gevechten, zijn weggelaten in Fire Emblem Echoes. Als je gewend bent geraakt aan deze dan moet je jezelf opnieuw instellen naar een oudere Fire Emblem-mentaliteit. Daar bovenop zijn simpele mechanismen, zoals het transporteren van andere eenheden, ook verdwenen en ondanks dat Fire Emblem tactisch diepgaand is, voelt het missen van deze opties een stap terug voor de reeks, vooral na twee briljante voorgangers op hetzelfde platform.
Andere klassieke Fire Emblem-mechanismen zijn ook verwijderd of ingeperkt. De meest controversiële daarvan is het wapendriehoeksysteem, dat nu volledig is verdwenen. Dit systeem uit de meeste Fire Emblem-games is een soort steen-papier-schaar waarbij een bepaald wapensoort het andere verslaat, maar Fire Emblem Echoes heeft hier volledig afgescheid van genomen, waardoor ook veel tactische diepgang verloren gaat. Een ander element dat ingeperkt is zijn de relaties tussen personages tussen de gevechten door. Weliswaar voelde dit soms over-de-top, soms bijna als een waifu-simulator, in de vorige twee games, maar persoonlijk vonden we de verhoogde focus op dit element in de reeks leuk en vermakelijk. Fire Emblem Echoes gooit dit element niet helemaal over de boeg, maar het is dusdanig ingetogen dat het lijkt op die in oudere Fire Emblem-games.
Daarnaast heeft Fire Emblem Echoes last van enkele kleinere problemen. Alhoewel de game zeker vermakelijk is plaatst het hergebruiken van bepaalde maps een bepaalde grens aan de entertainmentwaarde. De muziek zit goed in elkaar en is enkele keren zeer indrukwekkend, bijvoorbeeld tijdens het eindgevecht, maar het mist ook een bepaalde variatie om het te behoeden repetitief te worden. De personages en het verhaal heeft een bepaalde charme en memorabele momenten, maar in zijn algeheel is dit geen gedenkwaardige Fire Emblem-cast of uitzonderlijk verhaal. De voice-acting is goed uitgevoerd en voor de eerste keer in een Fire Emblem-game zijn alle teksten voorzien van stemmen, maar we missen de kans om te kiezen voor de oorspronkelijke Japanse stemmen.
Dat gezegd hebbende, laten we bespreken wat Fire Emblem Echoes goed doet. Het is een verhaal over twee levenslange vrienden, Alm en Celica, die terecht komen in een conflict tussen de naties Zofia en Rigel. Dit is weliswaar niet het meest creatieve en originele verhaal ter wereld, maar de verhalende aanpak waar je twee verhaallijnen volgt met verschillende missies tijdens dit conflict zorgt voor de nodige variatie in de game. Het gevoel van variatie kan is tevens te danken aan de twee erg verschillende groepen en bondgenoten, en veel lof gaat hier uit naar het lokalisatieteam. Na een vrij matige lokalisatie van Fire Emblem Fates, is het goed om te zien dat het team veel plezier heeft gehad met het spelen met woorden in Fire Emblem Echoes.
Een ander element dat variatie verzekert is de afwisseling tussen klassiek Fire Emblem-gevechten en 'dungeon crawling'. Het laatste zorgt nu en dan voor een gevoel van ontdekking, diversiteit en spanning. Het is een nieuwe toevoeging waarvan we hopen deze in toekomstige delen terug te zien.
De grootste innovatie die de game biedt blijft echter Mila's Turnwheel, een heilige en magische relikwie, die er voor zorgt dat je de tijd kan terugdraaien op het slagveld. Als je pech hebt en een soldaat verliest - en je denkt dat een andere strategie dit had kunnen voorkomen - dan kun je dat ook daadwerkelijk uitproberen door gebruik te maken van Mila's Turnwheel. Je kunt hiermee zoveel stappen terugdraaien als je wilt en het is makkelijk om te zien welke zetten er verandert worden. Het gebruik van het Turnwheel is beperkt tijdens ieder gevecht, maar kan vergroot worden door het vinden van tandwielen in dungeons en stadjes. Deze optie maakt het veel makkelijker om uit te proberen wat werkt en ook al vervangt het de optie om tijdens gevechten te save, het is een optie die ook deel zou moeten uitmaken van toekomstige Fire Emblem-games.
Het zorgt er trouwens niet voor dat Echoes een makkelijke Fire Emblem-game is. In tegendeel, de game gooit je meteen in het ene na het andere moeilijke gevecht en kan vrij genadeloos zijn als je probeert het einde te halen zonder een soldaat te verliezen. Als een gevecht te moeilijk is kun je echter altijd in een dungeon in de buurt 'grinden' om sterker te worden, al kan dit soms behoorlijk tijdrovend en vermoeiend zijn.
Wat betreft de wapens en classes: de game voert enkele veranderingen door in het traditionele systeem. Wapens slijten niet in deze game en het is bijvoorbeeld ook niet nodig om iedere eenheid te voorzien van een wapen, omdat iedere class al standaard een wapenvaardigheid en wapen heeft. Elke soldaat leert nieuwe aanvallen bij het behalen van bepaalde levels, al leren 'spellcasters' meer dan de anderen. Je kan echter een eenheid een speciaal wapen geven, wat voor een tijdje speciale vaardigheden (Arts) vrijspeelt. Een boogschutter heeft bijvoorbeeld altijd de beschikking over een pijl-en-boog, maar met een zilver boog leert hij een speciale Art voor deze zilveren boog. Dit systeem kan op het eerste gezicht iets onwennig zijn, maar het werkt op de lange termijn verrassend makkelijk.
Al met al kunnen we er niet onderuit dat Fire Emblem Echoes: Shadows of Valentia voelt als een oude game in een nieuw jasje. Dit is op zich niets negatiefs, maar ook al is het fijn dat Westerse gamers eindelijk kennis kunnen maken met deze oude klassieker, zijn er verschillende kleine problemen die opvallen als je de nieuwere games in de reeks kent. Veel komt neer op het feit dat Fire Emblem: Awakening en Fire Emblem Fates twee erg goede games zijn en het lastig is om daar aan te tippen. Fire Emblem Echoes valt daardoor net achter zijn twee voorgangers, maar heeft verschillende goede kwaliteiten die de game het uitproberen waard maakt.