Like a Dragon: Infinite Wealth

Er is geen gemakkelijke manier om de Yakuza-serie (of Like a Dragon, zoals het nu ook in het Westen wordt genoemd) in de hoofden van gamers te plaatsen. Of je houdt ervan, of je wilt er niets mee te maken hebben. Dat veranderde allemaal toen de mainstream zich openstelde voor de serie in 2020, toen Ryu Ga Gotoku besloot om de turn-based RPG-modus te gaan in Yakuza: Like a Dragon.

Like a Dragon: Infinite Wealth legde meteen de kaarten op tafel voor wat het avontuur van Ichiban Kasuga voor de serie zou betekenen, hoewel er qua verhaal al jaren op werd gezinspeeld in eerdere afleveringen. In Yakuza: Like a Dragon maakten Ichiban en Kazuma Kiryu contact en in zekere zin vertrouwde de Dragon of Dojima de nieuwe hoofdrolspeler al toe om het gewicht van de toekomst op zijn schouders te nemen. Na de gebeurtenissen van deze Yakuza 7 kregen fans de kans om de pure hack and slash-stijl van de vorige Yakuza-afleveringen te ervaren, en om de weg vrij te maken voor het verhaal van het personage, met Like a Dragon Gaiden: The Man Who Erased His Name. Alle stukken worden op het bord gelegd en het spel begint in Hawaï.

Zonder al te veel in detail te treden, afgezien van wat de studio al heeft geplaagd in de trailers, is het bijna vier jaar geleden sinds het einde van Yakuza: Like a Dragon. Door een reeks omstandigheden waarin Kasuga en zijn vrienden opnieuw in de problemen komen, besluit Ichiban naar Honolulu te reizen om zijn biologische moeder te zoeken. Daar stuit hij op een samenzwering waarbij hijzelf, de grote criminele bendes van Hawaï en Kiryu namens de Daidoji-factie betrokken zijn. Door samen te werken met de Draak van Dojima en enkele nieuwe bondgenoten op het eiland, zal Ichiban geleidelijk de held worden die iedereen in hem ziet.

Dat is voor zover ik kan praten over het uitgangspunt, maar ik zal meer zeggen. De hoofdverhalen in elk deel van de serie zijn erin geslaagd een goede balans te bewaren tussen actie en drama, en Infinite Wealth is daarop geen uitzondering. De dubbele hoofdrolspelers van Ichiban en Kiryu worden ook meesterlijk behandeld, eerst samen, dan afzonderlijk. Bovendien is Kasuga, hoewel nog steeds de idealistische en betrouwbare gek, ook slimmer geworden, terwijl Kiryu, vechtend tegen de klok, zijn kracht langzaam ziet wegebben en een manier moet vinden om op te komen voor wat (zo lijkt het) zijn laatste gevecht zal zijn. Infinite Wealth markeert de afsluiting van vele open verhaallijnen sinds Yakuza 0, en hoewel het spelen van Like a Dragon genoeg is om het verhaal goed te volgen, zal de game vooral oude fans van de serie belonen. Wees gewaarschuwd dat de emoties van begin tot eind hoog zullen oplopen, dus het is maar goed dat we in ieder geval in een tropisch paradijs zijn.

Het verplaatsen van het verhaal van Like a Dragon buiten de grenzen van Japan is misschien wel een van de belangrijkste veranderingen in de franchise, maar in de praktijk is het niet zo'n dramatisch vertrek als het lijkt. Ja, de zonnige, kleurrijke, wilde lanen van Honolulu hebben niet veel gemeen met de grijze steegjes van Ijincho, Kamurocho of Sotembori, maar de inwoners gedragen zich op dezelfde manier, er is een sterke Japanse aanwezigheid (het is hun belangrijkste vakantiebestemming buiten het land) en over het algemeen volgt alles hetzelfde patroon op de wereldkaart, die ook de grootste in de serie tot nu toe is. Er zijn nu manieren om je behendig te verplaatsen, zoals de Street Surfer, en het proces van het vangen van taxi's is gestroomlijnd.

De verandering in omgeving wordt het best gewaardeerd met enkele minigames, zoals het sociale netwerkspel Aloha Links. Je kunt geen twee stappen zetten zonder op de knop te drukken om Ichiban "Aloha!" te laten zeggen tegen iedereen die je ontmoet. Vriendelijk zijn tegen de burgers wordt beloond, dus wees een brave jongen en zeg hallo.

Maar niet iedereen is aardig in het paradijs, en Hawaï is goed gevuld met misdadigers, gangsters, gangsters en allerlei vijanden om te verslaan. We hebben niet alleen Kiryu en de oude Yokohama-bende, maar we worden ook vergezeld door twee nieuwe personages, Tomizawa en Chitose. Tomi is verantwoordelijk voor afstandsaanvallen, terwijl Chitose stat-veranderende en genezende vaardigheden heeft. Het vinden van een goed beroep voor elk van hen betekent het uitproberen van combinaties (maak je geen zorgen, Honolulu heeft ook zijn eigen kerkers om ervaring op te doen).

De gevechten volgen hetzelfde patroon als de vorige hoofdtitel in de serie, hoewel de studio lijkt te hebben opgemerkt hoe ongemakkelijk het was om te bewegen met zoveel gevechten in wereldevenementen. Nu zie je minder groepen door de straten zwerven, hoewel het waar is dat je er altijd een zult vinden in de buurt van schatten of sluiproutes. Wanneer je deze vijand of groep vijanden nadert, kom je in die veranderde staat van realiteit die Ichiban ziet (en wie weet, misschien is het iets besmettelijks). Ik zal de gevechten niet opnieuw beschrijven, maar ik kan bevestigen dat de AI van de vijand is bijgewerkt en dat de vaardigheden en hoe ze op het scherm werken zijn aangepast. Er zijn nu meer soorten combo- en gelegenheidsaanvallen, maar gebiedsvaardigheden (power-ups of aanvallen) zullen ook sterk afhangen van waar het actieve personage zich bevindt.

Het vergist zich echter opnieuw aan de kant van bepaalde aspecten van Yakuza: Like a Dragon die geen oplossing hebben gevonden in Infinite Wealth. Beroepen voelen nog steeds als een manier om de ervaring uit te rekken (om overgeërfde vaardigheden te ontgrendelen) en ik begrijp nog steeds niet hoe vijandelijke statistieken werken met wapens, omdat ze soms inconsistent zijn. En ja, ik weet dat baasgevechten gedenkwaardig moeten zijn, maar niet ten koste van het veranderen van een magere, lege blik in een echte spons die 4 keer achter elkaar kan aanvallen en het hele feest in één beurt kan wegvagen. Afgezien van deze klachten (die dezelfde zijn die ik had in Yakuza 7), denk ik dat met de kleine aanpassingen hier en daar de gevechten opnieuw de ervaring opleveren (je zult zien hoe Namba's duiven er nu uitzien).

Het andere geweldige aspect van Infinite Wealth is de secundaire inhoud. De minigames zijn opnieuw de saus die vreugde in het spel brengt. En er is meer variatie dan ooit, allemaal met scherpe en bijtende humor. Er is de reeds onthulde Crazy Taxi-bezorger-app, de Tinder-achtige dating-app-simulator (erg louche) of de nieuwe Sega-arcadespellen. En misschien is het concept het meest geëvolueerd met de Sujimon. Nu zal het niet genoeg zijn om alleen vijanden te observeren en te verslaan om ze aan de Sujidex toe te voegen. We zullen ze moeten vangen zodat ze zich bij ons voegen en een uitgebalanceerd team samenstellen om het op te nemen tegen andere Sujimon "trainers" in drievoudige gevechten. Ja, nu kun je een Pokémon-ervaring beleven in Like a Dragon. Er zijn zelfs Suji-stops en raids alsof het Pokémon Go is. Het is gek.

Maar de Sujimon hebben niet alleen hun eigen verhaallijn, ze zijn ook de sleutel tot de werkelijk geweldige minigame van Infinite Wealth, Dondoko Island. De resortmanagementsimulator op een onbewoond eiland is weer een geweldige zet van het ontwikkelingsteam gebleken. Ichiban zal moeten helpen om van een eiland dat als illegale stortplaats wordt gebruikt, een 5-sterrenresort te maken waarmee hij veel geld kan verdienen, dat hij vervolgens graag zal uitgeven in het hoofdspel. Onnodig te zeggen dat als je het eenmaal hebt geprobeerd, je er enkele uren niet meer uit komt. Je vergeet bijna wat je aan het doen was voordat je bomen kapte, insecten ving, viste of meubels en gebouwen bouwde voor je klanten. En je doet het ook nog eens met de hulp van de Sujimon. Ik denk dat Dondoko Island de beste minigame in de hele serie is, ook al is het genereren van geld niet zo vloeiend als in het onroerend goed van Sweet Ichiban. De minigame heeft een langere cyclus om winst te genereren, wat ook de tijd verlengt om het geld te krijgen dat nodig is om in apparatuur te investeren.

Nogmaals, dit is slechts een deel van wat Like a Dragon: Infinite Wealth te bieden heeft. Ryu Ga Gotoku is erin geslaagd om niet alleen het JRPG-systeem van de huidige serie uit te breiden en vooruit te helpen, maar ook het verhaal, de karakterontwikkeling en extra inhoud. Behalve dat het in bijna alles beter is en een game-ervaring biedt die niemand anders kan evenaren, kan het bogen op een ongeëvenaard grafisch voorteken. Het neemt minder dan 55 GB ruimte in beslag op de PS5 SSD waar we hebben gespeeld, en heeft een detailniveau in gezichtsuitdrukkingen, scenario's, belichting en prestaties dat zoveel triple A-games met een groter budget zouden willen. Het overtreft Yakuza: Like a Dragon in alle opzichten, en het einde zet een heldere horizon voor de serie. Zoals Kiryu zegt (ook in de trailer van het verhaal): "Ik zal het verleden van de Yakuza aanpakken, maar ik laat het aan jou, Ichiban, over om de leiding te nemen over zijn toekomst."