Lunar Remastered Collection

Als fan van Japanse role-playing games is het moeilijk om niet blij te zijn met de manier waarop het genre zich de afgelopen jaren heeft ontwikkeld. En dankzij het enorme succes van de grote series hebben ontwikkelaars het aangedurfd om een gokje te wagen op de minder bekende en hebben we veel remasters en remakes van meer obscure series gezien. Baten Kaitos I II HD Remaster, Star Ocean: The Second Story R, The Legend of Legacy HD Remastered en Romancing SaGa 2: Revenge of the Seven om er maar een paar te noemen van de afgelopen jaren. Nu is het de beurt aan Lunar: Silver Star Story Complete uit 1996 en Lunar 2: Eternal Blue Complete uit 1998 in een collectie genaamd Lunar Remastered Collection.

Beide games waren al remakes van titels met dezelfde naam, minus Complete, uit 1992 en 1994. En kortom, er is zoveel klassieke JRPG over deze twee als je kunt krijgen. Het zijn ook allebei goede games in het genre en verdienen het om gespeeld te worden, zonder op hetzelfde niveau te staan als de beste games uit die periode. Ze spelen zich af in dezelfde wereld, maar 1000 jaar uit elkaar. Je hoeft het eerste spel niet te spelen om het tweede te begrijpen, zelfs als het verhaal een klein verband heeft. Maar dit is geen probleem als je de collectie koopt, want je krijgt beide spellen.

Zowel Silver Star Story als Eternal Blue doen iets dat moeilijk is om te doen, namelijk niet saai of repetitief aanvoelen, ook al zijn alle systemen in het spel heel eenvoudig. Neem bijvoorbeeld het turn-based vechtsysteem. Je kunt kiezen tussen een gewone aanval met je wapen, een magische aanval (of helende magie voor dat soort personages), iets gebruiken om je HP/MP te herstellen, verdedigen of vluchten. Geen ingewikkelde spreuken of ingewikkelde systemen. Het is heel gemakkelijk te begrijpen. Je kunt echter autostrider gebruiken, waarbij het spel alles bestuurt, als je geen zin hebt om overal doorheen te duwen. Dit is erg handig wanneer de vijanden niet zo sterk zijn en je er snel doorheen wilt ploegen. Om de ervaring te versnellen, is het ook mogelijk om de snelheid van de gevechten tot drie keer zo hoog te maken als normaal. Iets wat ik koos om te doen omdat de gevechten anders onnodig traag aanvoelden.

De verhalen zijn ook zeker niet revolutionair. Willekeurige jeugd is 'de uitverkorene' en moet de wereld redden van een of ander kwaad dat ervoor heeft gekozen om na X aantal jaren terug te keren. Dat gezegd hebbende, het verhaal is op geen enkele manier slecht, het is alleen dat het een terugkerend formaat is van andere games. Wat de weegschaal in de goede richting doet doorslaan, zijn de personages. Beide games zijn gevuld met gedenkwaardige personages, die allemaal worden geïntroduceerd met hun eigen anime-achtige tussenfilmpje. Iets waardoor de Lunar-games zich echt onderscheiden van de massa. Tegenwoordig zijn we gewend om eindeloze tussenfilmpjes te zien waarin delen van het verhaal zich ontvouwen. Hier krijgen we in plaats daarvan kortere sequenties die de persoonlijkheden van de personages laten zien. Omdat het niet altijd het gemakkelijkst is om persoonlijkheden te doorgronden als het uiterlijk van de personages in feite uit twee ogen, kleding en haar bestaat.

Silver Star Story, het eerste spel in de serie, gaat over Alex en Luna. Alex verafgoodt de voormalige Drakenmeester (een van de vier historische helden) en staat te popelen om de volgende Drakenmeester te worden. Dit betekent dat hij de draken over de hele wereld moet vinden en hun goedkeuring moet krijgen. Makkelijker gezegd dan gedaan natuurlijk. Het blijkt natuurlijk dat een nieuwe Dragon Master nodig is om de wereld te redden. Luna, aan de andere kant, is een getalenteerde zangeres waarvan mensen beginnen te beseffen dat het iets specialers is. Wat ze dan werkelijk is, speelt een grote rol in het verhaal. Ze hebben een heleboel personages bij zich, die natuurlijk verslaafd zijn om Japanse rollenspelredenen. Magiërs, vechters en medici zijn er natuurlijk, maar elk heeft zijn eigen verhaal waardoor ze gemakkelijk leuk te vinden zijn. Eternal Blue speelt zich af in dezelfde wereld, maar duizend jaar in de toekomst. Mensen zijn de gebeurtenissen van de eerste game bijna vergeten en we mogen opnieuw spelen als een jongere met dromen van avontuur. Natuurlijk is het tijd voor een kwaadaardig personage dat de wereld wil vernietigen. Niets nieuws onder de zon. Nogmaals, het is een goed verhaal met inhoud die vrijwel standaard is als het gaat om Japanse rollenspellen.

Maar dit is een remaster, dus wat is er echt veranderd ten opzichte van 30 jaar geleden? Ik noemde eerder de mogelijkheid om gevechten te versnellen, maar er zijn ook andere updates voor de kwaliteit van leven. Net als de personages hebben ze nu een gedeelde inventaris van items om te gebruiken tijdens gevechten. In het origineel moest een personage persoonlijk een item hebben - bijvoorbeeld medicijnen - om het te kunnen gebruiken. Nu kan iedereen dezelfde items gebruiken. Als je met het originele systeem wilt spelen, kan dat ook. Dit is misschien ook een goed moment om te vermelden dat beide spellen in hun originele versies kunnen worden gespeeld. Wanneer je het spel start, kun je kiezen tussen het spelen van de remaster of het origineel van de spellen. Iets wat we meestal niet zien. De graphics zijn eerlijk gezegd niet veel aangeroerd. Wat ook niet nodig was. De remaster is in breedbeeld in plaats van 4:3 formaat.

De Lunar Remastered Collection is een prachtig voorbeeld van 'repareer niet wat niet kapot is'. Er is geen poging gedaan om het spel opnieuw op te bouwen om het sexyer te maken voor het moderne publiek. Alles is eigenlijk net als de originelen met een paar kleine verbeteringen, die zorgen voor een betere ervaring, maar ook klein genoeg zijn om 30 jaar geleden in de games te passen. Zowel Lunar: Silver Star Story Complete als Lunar 2: Eternal Blue Complete zijn Japanse rollenspellen die het spelen waard zijn. Ze hebben een zeer hoge kwaliteit, hoewel het uiteindelijk niet helemaal het niveau van de beste games in het genre bereikt.