Nederlands
Gamereactor
reviews
Planet of the Apes: Last Frontier

Planet of the Apes: Last Frontier

Besluiteloze strijd tussen aap en mens.

HQ
HQ

We moeten toegeven dat we voorafgaand de PlayStation 4-release deze week weinig aandacht hebben besteed aan Planet of the Apes: Last Frontier. Misschien is het een vooroordeel betreffende een filmgame, misschien hebben we de PlayLink-titels onbewust links laten liggen. Dit blijkt zowel een goede als slechte keuze te zijn geweest, want Last Frontier is een interessante poging om een betekenisvolle filmische interactieve ervaring te maken die helaas tekort schiet in enkele belangrijke onderdelen. Het is een vertakkend verhaal, maar een groot gedeelte van de game voelt het alsof je beslissingen niet veel invloed hebben op de situaties en veranderen deze beslissingen vooral het einde waarbij er meerdere uitkomsten en scenario's zijn.

De game speelt zich af tussen Dawn of the Planet of the Apes en War for the Planet of the Apes wat betreft de filmchronologie, ongeveer tien jaar vanaf nu. Het heeft een soort kolonialistisch, bijna Western-achtige sfeer, waarbij er twee kampen zijn en je met beide om kunt gaan. Maar het meest interessante conflict is niet echt die tussen de mensen en apen, maar eerder binnen in iedere factie. De overlevers krijgen bezoek van twee "jager apen" die noodzakelijke hulp bieden. De stam apen worstelt onder leiding van de oudste zoon van leider Khan en wilt op de vlaktes jagen voor voedsel waar de mensen leven, omdat de stam door de winter zijn voedselvoorraad kwijt is. Je speelt als Bryn, de middelste zoon van Khan, en als Jess, de leider van de menselijke nederzetting nadat haar echtgenoot is overleden. In het begin zijn beide groepen nog niet van elkaars bestaan op de hoogte, maar de gebeurtenissen die in gang worden gezet leiden naar een enorm botsing.

Planet of the Apes: Last Frontier
Dit is een ad:

Last Frontier is misschien een eerst blik op het soort interactieve begeleidende stukken die we in de toekomst bij grote films kunnen verwachten. Interactie is beperkt tot keuzes die de speler maakt tijdens dialogen als Jess en Bryn, met af en toe een gulle druk op de knop voor acties als het afvuren van een geweer (of dit niet te doen). Dit betekent dat je je grootouders kunt uitnodigen om samen de game te spelen als ze de franchise kennen (het origineel stamt immers uit de jaren '60), wat eigenlijk helemaal niet iets slechts is. Als Telltale Games afgestapt is van puzzels en verkenning in hun games, dat is dit zeker nog enkele stappen verder, waarbij enige actie van de speler of het oplossen van problemen volledig is weggehaald. Het voordeel is daarvan is dat het tempo altijd gestaag aanwezig is (tenzij je lang wacht met je beslissingen, de game staat dan gewoon op pauze) en de speler wordt altijd voorzien van een filmische ervaring.

Net als met Telltale's titels is de game geschikt om met een groep te spelen en het is ondersteunt ook PlayLink, waardoor spelers met een smartphone kunnen instappen - al zijn de voordelen van het gebruik van de app heel erg beperkt (er wordt enige achtergrondinfo gegeven). Alle spelers moeten beslissen of er een schot of een actie wordt genomen, wat kan leiden tot enkele interessante situaties op de bank waarbij je slechts enkele seconden krijgt om te kiezen. Het is een geweldige manier om een game als deze te ervaren, alhoewel deze opzet de ervaring nog wat langdradiger maakt. Het is immers al een vrij lange game om in een zit met een groep door te spelen (bijna drie uur).

Afgaande van de afbeelding en een trailer van de game dachten we dat we ons op konden make voor een visueel indrukwekkende verhalende game, maar helaas blijkt dit daadwerkelijk een mengelmoes. Weliswaar zijn de omgevingen goed gemodelleerd, zien de apen er geweldig uit en bewegen ze ook zo, maar sommige van de menselijke personages - en met name hoofdpersoon Jess, zien er wat vreemd uit ondanks (of misschien wel door) de nodige details. Wat nog problematischer is zijn de grote hoeveelheid 'textures' die laat inladen, voorwerpen die laat inladen, dralende belichting en schaduwen die doen denken aan de begindagen van Unreal Engine 3. Herinner je nog hoe het bij de eerste keer dat je Gears of War speelde enkele seconden moest wachten tot de 'shaders' en textures verschenen als er een nieuw level werd ingeladen? Dat is hier precies het geval, alleen is het nu veel opvallender. Simpel gezegd ziet het er slordig uit en lijkt het wat gehaast gezien het nodige werk dat er wel gestopt is in de 'character models', omgevingen en animaties. Misschien wordt dit nog verholpen met een patch, maar momenteel haalt het je enorm uit de ervaring (we speelden de game op PS4 Pro).

Planet of the Apes: Last FrontierPlanet of the Apes: Last FrontierPlanet of the Apes: Last Frontier
Dit is een ad:

De beslissingen die je neemt bij het kiezen tussen twee dialoogopties hebben zelden direct invloed, maar hebben impact op relaties die belangrijk zijn voor de uitkomst van bepaalde scènes en sleutelmomenten. Het wordt nooit echt uitgelicht, maar als je graag alles verzameld en Platinum wilt behalen dan staat je de nodige werk te verrichten waarbij je geen echte vaardigheden nodig hebt. Er zijn drie eindes, een vredige, de twee andere met één winnaar en met variaties op het einde waarbij verschillende personages het einde halen. Er is dus herspeelwaarde te vinden, maar de recht-toe-recht-aan-aanpak biedt eigenlijk geen motivatie voor een tweede 'playthrough'. We vonden het zelfs moeilijker om de 'slechteriken' te laten winnen, wat bij ieder ander einde dan de vredige zo aanvoelde. Je kunt echter natuurlijk jezelf de aap-hatende rol als Jess of de mens-dodende rol als Bryn aanmeten mocht je je daar goed bij voelen.

Uiteindelijk voelt Last Frontier alsof het te weinig aandacht heeft gekregen. Er zijn elementen aanwezig die geweldig zijn, zoals de setting, de personages en hoe de apen eruitzien en bewegen. Het camerawerk zorgt voor een filmisch gevoel, maar uiteindelijk stelt het teleur door twee elementen: de technische afwerking laat veel te wensen over en er is als speler, vooral in het begin, heel weinig te doen dat invloed heeft om het spelverloop.

HQ
Planet of the Apes: Last FrontierPlanet of the Apes: Last Frontier
05 Gamereactor Netherlands
5 / 10
+
Enkele memorabele personages; interessant concept; apen en omgevingen zijn prima gemaakt; goed camerawerk.
-
Bijna geen invloed op de game als speler; technisch niet afgewerkt; meeste belangrijke personages buiten de hoofdpersonen zijn goed óf slecht; het verhaal mist motivatie om voor 'slechte' keuzes te maken.
overall score
Is onze netwerkscore. Wat is die van jou? Netwerkscore is een gemiddelde van de cijfers uit alle landen