Power Rangers Rita's Rewind

Ik ben opgegroeid in de jaren 80 en consumeerde vrijwel elke beschikbare cultklassieker, maar toen Power Rangers in de jaren 90 verscheen, was ik een beetje te oud om de kleurrijke bende helden serieus in me op te nemen. Mijn jongere broers zagen echter en het is mij natuurlijk niet ontgaan hoe immens geliefd deze bende is, iets wat niet in de laatste plaats tot uiting komt in het feit dat er nog steeds om de zoveel tijd nieuwe ondernemingen komen.

Dat geldt ook voor videogames, hoewel het erg lang geleden is dat er iets is geweest met een groter budget. In plaats van te proberen iets semi-duurs te maken, koos Digital Eclipse ervoor om de andere kant op te gaan met Power Rangers Rita's Rewind. In plaats daarvan is het volledig retro, waarbij het concept veel lijkt op de games die hot waren toen de serie oorspronkelijk debuteerde in 1993. In de praktijk betekent dit een klassieke beat 'em up waarbij we de kans krijgen om allerlei vijanden aan de lopende band te doden.

Als om het nog meer retro te maken, wordt het allemaal gepresenteerd, compleet met graphics geïnspireerd op klassieke dikke tv's. Je krijgt een paar opties om uit te kiezen, maar de standaardmodus ziet er fantastisch uit. Daarbij komt nog de typisch op videogames geïnspireerde en absoluut fenomenale muziek (gecomponeerd door Sean 'CosmicGem' Bialo) en stemacteurs die me helpen om dit kleurrijkere en mogelijk gezelligere tijdperk in te sussen.

Als je op dat moment Teenage Mutant Ninja Turtles: Shredder's Revenge hebt gespeeld (of zelfs Battletoads en Streets of Rage 4 ), herken je de set-up meteen. Rita Repulsa heeft kattenkwaad uitgehaald, terug in de tijd gereisd om met zichzelf samen te werken, en het resultaat is dat je vijanden aan de lopende band in het gezicht moet slaan volgens het principe van de lopende band, waarbij je onderweg een aantal bazen moet verslaan.

Bij dit soort games gaat het erom hoe intuïtief en leuk het vechtsysteem aanvoelt, en ik ben blij te kunnen melden dat het als gegoten zit. Het is gemakkelijk om een royaal pak slaag uit te delen, er is een knop om alle inkomende schade te voorkomen, en je kunt springen en een superaanval gebruiken die het scherm van vijanden vrijmaakt (in ieder geval zwakkere). Hierdoor slaagt Power Rangers Rita's Rewind erin om me constant bekwaam te laten voelen, als een soort verslavende suiker die constant bevredigt en ervoor zorgt dat ik door wil gaan. Bovendien zijn typische frustratiemomenten gearchiveerd, zoals het verliezen van slechts een vierkant van het leven in plaats van een heel leven als je toevallig van de rand van een brug of iets dergelijks stapt.

Bovendien profiteert dit genre altijd van coöpspel, en ook hier blinkt het uit. Power Rangers Rita's Rewind kan lokaal worden gespeeld door maximaal zes mensen (hoewel slechts vier voor PlayStation 4 en 5) - hoewel er in eerste instantie 'slechts' vijf zijn omdat je het spel eerst moet voltooien om je zesde vechter te krijgen. Online ondersteuning is ook onderweg, maar volgens Digital Eclipse komt die iets later. Alleen vechten werkt geweldig, maar als je een paar vrienden meekrijgt, groeit het spel snel naar onverwachte niveaus.

Voor Power Rangers-fans heeft Digital Eclipse de Juice Bar toegevoegd als een soort hub waar je kunt genieten van Power Rangers-nostalgie en ik vind het leuk dat ze ook drie onverwacht vermakelijke arcadespellen hebben toegevoegd die me in ieder geval een uur of twee bezig hielden. Het basisavontuur zelf duurt ongeveer drie uur, maar er zijn geheimen te vinden in de levels, die ook tijden hebben die je kunt proberen te verslaan en andere uitdagingen. Er is ook een speciale speedrun-modus en meer, dus er is genoeg fanservice en extra content om je te laten spelen.

Een van de dingen die het meest wordt geprezen in Power Rangers Rita's Rewind is hoe de beat 'em up-delen continu worden vermengd met andere elementen die vaak doen denken aan klassieke Space Harrier of Panzer Dragoon in een soort railshooter die zowel op een Dinozord (en ook Megazord) als op motorfietsen rijdt. En ja, deze momenten zijn heerlijk spectaculair en zo mogelijk nog actievoller dan de basisgameplay, met het voorbehoud dat het lang niet zo intuïtief is als de rest van het spel. Je zult waarschijnlijk een paar keer sterven voordat je beseft wat je moet doen en hoe alles werkt. Ironisch genoeg krijg je een snelle doorloop van het gevechtsgedeelte, dat volledig traditioneel is, terwijl je hier helemaal niets te horen krijgt - waar het eigenlijk gepast zou zijn geweest.

Een leuk detail is dat alle Power Rangers, volgens de conventies van het genre, anders goed zijn met verschillen in zaken als bereik, weerstand en kracht. Hier worden echter, zoals ik al zei, de beat 'em up gevechten afgewisseld met totaal verschillende spelmomenten, en ook hier vallen de unieke kenmerken van de personages op. De roze Rangers vliegende Pterodactyl Dinozord is, naar mijn bescheiden mening, aanzienlijk scherper dan de rode Rangers Tyrannosaurus Dinozord, iets dat deze niveaus verder verhoogt.

Is er dan niets dat slecht is? Nee, dat zou ik niet zeggen, en Power Ranger's Rita's Rewind heeft zeker een paar dingen die de ontwikkelaars beter hadden kunnen doen. Ik stoor me vooral aan het feit dat alle aanvallen buiten jump kicks en punches - in feite een vliegende uppercut en een top-down aanval - niets toevoegen en veel te hard zijn om mee te slaan. Dit betekent dat ik in principe alleen speel met behulp van de punch-knop, wat het onnodig button-masher-vriendelijk maakt. Daarnaast is er één baas in het bijzonder die volledig onevenwichtig is qua ontwerp, en ik vind de rail shooter-achtige banen een beetje te chaotisch om het gevoel te hebben dat ik echte controle heb. Vooral in coöp met veel spelers.

Maar over het algemeen is het heel gemakkelijk om Power Rangers Rita's Rewind aan te bevelen. Het is een ongelooflijk liefdevol eerbetoon aan het fenomeen en een leuk spel dat de moeite waard is om door te spelen, zelfs voor degenen die van beat 'em ups of retro-games in het algemeen houden, maar geen relatie hebben met het merk.